1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer
ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ  ΛΕΜΟΝΙΔΗ       Κάθε χρόνο και χειρότερα για το πανελλήνιο πρωτάθλημα μπιτς βόλει, που κανονικά θα έπρεπε να ονομασθεί σε πρωτάθλημα Αττικής,
Του Παναγιώτη ΠερπερίδηΗ επισήμανση του Κώστα Προύσαλη ,ότι στον δεύτερο προκριματικό γύρο του παγκόσμιου πρωταθλήματος βόλεϊ δεν σκοτώσαμε και κανένα θηρίο, είναι σωστή, αλλά οι εμφανίσεις της εθνικής ομάδας (και κυρίως η τελευταία με αντίπαλο τη Σουηδία) αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για τους αγώνες με το Βέλγιο που θα κρίνουν την πρόκριση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2013.
Η απόφαση της διοίκησης του Ολυμπιακού να αγωνιστεί τελικά η ομάδα των ανδρών στο Τσάμπιονς Λιγκ και η αποχώρηση του Ντίμα Φιλίποφ που επιβεβαιώθηκε μέσω... Πολωνίας αλλάζουν άρδην τα δεδομένα στον σχεδιασμό των πρωταθλητών. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν έπεσαν και από τα σύννεφα. Έτσι κι αλλιώς και ο διεθνής πασαδόρος μετά τον τελευταίο τελικό του πρωταθλήματος με τον Παμβοχαϊκό στο Βραχάτι το είχε πεί: «Ίσως αυτό να ήταν το τελευταίο μου παιχνίδι στον Ολυμπιακό».
«Ρε φίλε όλοι φεύγουν. Μόνο εγώ μένω εδώ», μου έλεγε ο παραπονιάρης φίλος μου Ντίμα κάθε φορά που ένας από τους συνομηλίκους του βολεϊμπολίστες μάζευε τα πράγματά του για κάποια χώρα του εξωτερικού, με προορισμό ένα κανονικό επαγγελματικό πρωτάθλημα, την Ιθάκη του.
Το περασμένο καλοκαίρι είχα γνωρίσει μία οικογένεια λιθουανών. Οι γονείς του μπαμπά είχαν μείνει πολλά χρόνια στη Ρόδο και ο ίδιος γνωρίζει σχετικά καλά ελληνικά. Παρακολουθεί και τις εξελίξεις στην Ελλάδα και ειδικά τα αθλητικά δρώμενα. Μου έστειλε «συγχαρητήρια» για την επιτυχία της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού. Μου είπε πως παρακολούθησε και το φάιναλ-4 στο Λονδίνο.
Ο πρώην υπεύθυνος Ανάπτυξης και πρώην υπεύθυνος Εθνικών ομάδων Εφήβων και Παίδων και προπονητής της Εθνικής Ανδρών που το 1987 πήρε το χάλκινο μετάλλιο της Γάνδης, ο Θανάσης Μαργαρίτης απέστειλε ανοικτή επιστολή με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης των υποχρεώσεων της Εθνικής Εφήβων:
Με αφορμή τη βράβευση του Νίκου Γκάλη, ο Στέφανος Λεμονίδης θυμάται και
Του Παναγιώτη ΠερπερίδηΤα φώτα της δημοσιότητας σχεδόν πάντα πέφτουν στις μεγάλες ομάδες του κέντρου συν τις ομάδες της Θεσσαλονίκης. Σπανιότατα μια ομάδα της περιφέρειας απασχολεί εμάς τους δημοσιογράφους, ή αυτούς που σχεδιάζουν την «ανάπτυξη» του ελληνικού αθλητισμού.
Mέχρι τώρα ξέραμε για το κούρεμα μισθών, συντάξεων, επιδομάτων και ομολόγων αλλά τώρα θα αρχίσει και το κούρεμα στους πόντους των σετ του βόλεϊ.  Τα νέα είναι καλά για όσους βαριούνται τα «ατελείωτα» παιχνίδια βόλεϊ και θέλουν σετ... σφηνάκια. Από τους 25 πόντους που τελειώνουν σήμερα τα σετ των αγώνων σάλας θα πέσει ψαλίδι. Οδεύουμε σε σετ των 21 πόντων όπως είναι και στο μπιτς βόλεϊ.
ΤΟΥ  ΣΤΕΦΑΝΟΥ  ΛΕΜΟΝΙΔΗ Για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε ότι ο Αντερς Κρίστιανσον ,
Toυ: Κώστα Ασημακόπουλου Δέκα μήνες μετά την στελέχωση του ρόστερ ο Ολυμπιακός πήρε και τον τίτλο δικαιώνοντας τις προβλέψεις. Ένα σκαλί πιο πάνω απ΄ όλες τις ομάδες της Βόλεϊ Λιγκ και με τον Μπόγιαν Γιορντάνοφ να είναι ο κορυφαίος σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Λιγκ Καπ ενώ πριν μερικά χρόνια ήταν απλά μεταξύ των κορυφαίων πίσω από τους Μίλκοβιτς, Αγκάμεζ.

Τώρα ή ποτέ
18-04-2013 09:45

Βλέποντας και ακούγοντας τον Χρόνη Ακριτίδη στην εκπομπή του Παντελή Λώλη στη Nova, σήμερα το απόγευμα, ένιωσα τη «μοναξιά» του προέδρου του ΤΑΑ Παναθηναϊκός που βρίσκεται στη μέση του πουθενά. Παρότι δεν ακούσαμε κάτι καινούργιο από αυτό που ήδη είναι γνωστά σχετικά με το χρέος και για τα προβλήματα που οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στον αγωνιστικό υποβιβασμό στην Α2 ανδρών, είδαμε πως τουλάχιστον βρέθηκε κάποιος να πει δύο λόγια για το τμήμα.
Του: Παναγιώτη Περπερίδη H πραγματική ποιοτική διαφορά που χωρίζει Ολυμπιακό και Παμβοχαϊκό δεν είναι ούτε αυτή που παρουσιάστηκε στον πρώτο αγώνα, ούτε αυτή που είδαμε στον δεύτερο. Φυσικά χθες η σειρά των τελικών της Volleyleague επανήλθε στην (τρόπο τινά) κανονικότητα. Ο Ολυμπιακός είναι εμφανέστατα καλύτερος ως προς το ρόστερ και παραμένει το φαβορί για τον τίτλο, αφού χθες προπονητής και παίκτες αποφάσισαν να κάνουν σωστά τα απλά και αυτονόητα. Στο παιχνίδι της Δευτέρας συνέτρεξαν οι δυο αναγκαίες συνθήκες για να γράψει η ιστορία το ασύλληπτο 0-3 στου Ρέντη. Ο μεν Ολυμπιακός είχε εντελώς αρνητικό πρόσημο στην απόδοσή του, ο δε Παμβοχαϊκός έπαιξε στο 200% με αρκετούς παίκτες να κάνουν την απόλυτη υπέρβαση των δυνατοτήτων τους.
Σε 15 ημέρες τα έχουμε δει όλα. Μόλις μπήκε ο Απρίλιος λες και άλλαξαν οι πόλοι του βόλεϊ. Οι πικραμένοι γέλασαν και οι γελαστοί μουγγάθηκαν. Και τι δεν έχουμε δει σε δύο ομάδες. Από τις τέσσερις σερί του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ, δηλαδή, όσες δεν είχαν γίνει μαζί τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην Α12 γυναικών, μέχρι την ήττα του Ολυμπιακού στου Ρέντη με 3-0 από τον Παμβοχαϊκού στον πρώτο τελικό των πλέι οφ και τον υποβιβασμό του Παναθηναϊκού για πρώτη φορά στα 45 χρόνια της Α΄ Εθνικής (Α1 ή Βόλεϊ Λιγκ). Έτσι, ο Ολυμπιακός είναι πλέον η μοναδική ομάδα που δεν έχει υποβιβαστεί στο ανδρικό βόλεϊ, ενώ στις γυναίκες η μοναδική ομάδα που δεν έχει υποβιβαστεί είναι ο Παναθηναϊκός.
Προφανώς και το drugs του τίτλου δεν είναι κυριολεκτικό. Απλώς τέτοιου είδους δηλώσεις θα μας ρίξουν στα ναρκωτικά με μαθηματική ακρίβεια. Πάμε στο sex και στο volleyball λοιπόν... Τώρα που «κρύωσε» το πράγμα και αφού το ζύγισα ξανά και ξανά, αποφάσισα να ασχοληθώ με την «καυτή»-εμετική δήλωση του προπονητή του Ολυμπιακού, Τέλη Σωτήρχου, μετά τον τελευταίο τελικό με την ΑΕΚ και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Για όσους τυχόν δεν ακούσατε τι είπε στον αδελφό Νίκο Παγιωτέλη στο μικρόφωνο της ΕΡΤ ή δεν διαβάσατε την αναπαραγωγή της είδησης, ο κόουτς είπε: «εγώ δουλεύω στο γήπεδο, δεν ασχολούμαι με γκόμενες»!
Τελικά το να ασχολείσαι με το αθλητικό ρεπορτάζ έχεις ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Καμία ημέρα σου δεν είναι ίδια με την προηγούμενη. Καμία σκέψη δεν επαναλαμβάνεται και σπάνια επιβεβαιώνεται γιατί τα πάντα είναι στρογγυλά και γυρίζουν. Τώρα έχεις και την τύχη να ασχολείσαι και με το βόλεϊ ή μπορείς και το παρακολουθείς έχεις μπει σε άλλη διάσταση. Εκ πρώτης όψεως το βόλεϊ σου φαίνεται πυρηνική φυσικά αλλά είναι σαν την προπαίδεια. Είναι  δύσκολη μέχρι να τη μάθεις αλλά παιχνίδι όταν την κατανοήσεις.  Μετά κόλλησες. Αν ρωτήσεις έναν προπονητή να σου πει τις «θέσεις» των παικτών και την περιστροφή, κι αν καταλάβεις το ρόλο κάθε παίκτη μπορείς να εξηγήσεις πολλά και να καταλάβεις ακόμα περισσότερα, σε τέτοιο βαθμό, που να νομίζεις ότι βλέπεις άλλο άθλημα από αυτό που έβλεπες μέχρι τώρα,  είτε να είσαι σε θέση να καταλάβεις πότε κάποιος είναι εκτός... θέματος και εκτός αθλήματος.
Ενώ στην Ελλάδα ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο για το πως, που και με ποιες συνθήκες θέλουμε να γίνονται οι τελικοί των πρωταθλημάτων και ειδικά της Α1 γυναικών, ευτυχώς στο Μπαρ του Μαυροβουνίου η νέα γενιά του ελληνικού γυναικείου βόλεϊ κέρασε... επιτυχίες. Έγραψε τη δική της ιστορία και έβαλε τον πήχη λίγο πριν από το βάθρο ενός ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Η 5η θέση που πήρε η νέα φουρνιά της Εθνικής Κορασίδων στο Ευρωπαϊκού πρωτάθλημα που ολοκληρώθηκε απόψε είναι ότι καλύτερο έχει να δείξει το ελληνικό γυναικείο βόλεϊ από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και μετά.Ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε 5η θέση σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα όχι μόνο σε επίπεδο Κορασίδων αλλά και σε επίπεδο Νεανίδων και Γυναικών.
Δύο εβδομάδες πριν, ο Παμβοχαϊκός και ο Δήμος Βέλου – Βόχας ανέλαβαν την διοργάνωση του φάιναλ φορ του Λιγκ Καπ στο Βραχάτι, υπό την αιγίδα της ΕΣΑΠ. Για κάποιους θεωρήθηκε ρίσκο, μια και η ομάδα της Κορινθίας δεν συμμετείχε στην διοργάνωση.
Σαράντα ημέρες πέρασαν χωρίς το Νίκο Σαμαρά. Ακόμα μοιάζει με ψέμα. Όπως με ψέμα μοιάζουν πολλά από αυτά που ζούμε γύρω μας καθημερινά και δυστυχώς είναι αληθινά. Ευτυχώς, πάντως, εμείς έχουμε τον μαγικό κόσμο του ελληνικού βόλεϊ για να περνάει λίγο η ώρα και να ξεχνιόμαστε. Ειδικά τώρα που πάμε προς το φινάλε της κανονικής περιόδου σε άνδρες και γυναίκες κι όλα θα γίνουν και πάλι... μαγικά.
Πρώην Γ.Γ και μέλος επιτροπής ανάπτυξης Ε.Ο.ΠΕ Αγγελος Κυριακίδης επικρίνει την διοίκηση της ΕΟΠΕ για την πολιτική της στην Ανάπτυξη του ελληνικού βόλεϊ. Σε ανοικτή επιστολή του αναφέρει:
Του  Στέφανου Λεμονίδη
Με αφορμή την τραγική είδηση του θανάτου του Νίκου Σαμαρά, ο Θανάσης Ασπρούλιας αναφέρεται σε μία ομάδα ανθρώπων που έχουν ευθύνες τις οποίες είναι δύσκολο να αναγνωρίσουν. Πέρασαν μέρες από εκείνο το απόγευμα, που στο γραφείο έσκασε η βόμβα. "Πέθανε ο Νίκος, ο Σαμαράς, ο βολεϊμπολίστας". Δε γίνεται, δε μπορεί να είναι αλήθεια. "Μα αυτός είναι παλίκαρος" σκέφτηκα. Δε χρειάστηκε να περάσουν πολλά λεπτά για να επιβεβαιωθεί ότι ο... παλίκαρος αυτός, είχε λυγίσει. Ακόμα κι αυτός. Ξέρετε, αισθάνομαι ότι δεν δικαιούμαι να γράψω κάτι για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, έστω κι αν αυτός υπήρξε (κυριολεκτικά) είδωλο της νεότητάς μου. Δεν είναι υπερβολή αυτό που θα εκμυστηρευτώ...
Δεν τον ήξερα προσωπικά τον Νίκο Σαμαρά. Είχαμε ανταλλάξει μόνο μερικά «γειά» στις διάφορες εκδηλώσεις-βραβεύσεις όπου πόλο και βόλλεϋ έδιναν το «παρών» με την οικειότητα που μας έδινε το γεγονός ότι ήμασταν  πρωταγωνιστές στην ίδια σκηνή.

Find us on Facebook

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ