«Η Δράμα έχει μια ιστορία αρκετά μεγάλη στο γυναικείο βόλεϊ, πέρυσι στο σχολικό πρωτάθλημα της Πάτρας ήμασταν 2οι, φέτος φιλοδοξούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από πέρυσι, ωστόσο δυστυχώς για εμάς η Κύπρος κατέβασε μια πολύ δυνατή κι αξιόπιστη ομάδα, κληρωθήκαμε να παίξουμε στην προκριματική φάση με μια πολύ δυνατή ομάδα από την Κύπρο. Εμείς δεν ήμασταν τόσο καλοί και θεωρώ ότι ήταν ένα δίκαιο αποτέλεσμα».

Για τη δουλειά που γίνεται στην πόλη της Δράμας στο γυναικείο βόλεϊ, τόνισε: «Η Δράμα αυτή τη στιγμή έχει δύο ομάδες στο γυναικείο βόλεϊ, το ΓΣ Δράμας, και τον Ερμή Δράμας. Αυτή τη στιγμή οι ομάδες ανεβοκατεβαίνουν στην Α2 κατηγορία. Με μια ενδεχόμενη συνένωση των δύο ομάδων, θα μπορέσουμε να έχουμε μια ανταγωνιστική ομάδα στην Α2, κι αν μας επιτρέψουν και τα ταλέντα που θα βγουν, να μπορέσουμε να ανέβουμε και στην Α1. Το πρόβλημα μας είναι, ότι τα παιδιά τελειώνοντας το σχολείο φεύγουν από τη Δράμα για να πάνε να σπουδάσουν, κι αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο ντισαβαντάζ για μια επαρχιακή ομάδα. Είμαστε υποχρεωμένοι συνεχώς να βγάζουμε παιδιά, να παράγουμε ταλέντα για να μπορούμε να σταθούμε στο χώρο του βόλεϊ. Δεν είμαστε ικανοποιημένοι, καθώς τα προηγούμενα χρόνια είχαμε συνεχώς μετάλλια στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα. Τον τελευταίο καιρό περνάμε κι εμείς μία κρίση, ελπίζουμε όμως ότι σύντομα θα επανέλθουμε.

Τα προβλήματα οικονομικής φύσεως είναι γνωστά και ίδια σε όλη την Ελλάδα. Εμείς σαν προπονητές δεν πρέπει να στεκόμαστε σε αυτά, οφείλουμε να δουλεύουμε για να παράγουμε παιδιά που θέλουν να παίξουν βόλεϊ, γιατί παρά τα οικονομικά προβλήματα, τα παιδιά θέλουν να παίξουν βόλεϊ. Και πρέπει τα παιδιά που αγαπούν τον αθλητισμό να τα φέρουμε κοντά στον αθλητισμό. Άλλωστε, τόσες χώρες που δεν έχουν και τόσο υψηλό βιοτικό επίπεδο, παράγουν πολύ καλούς αθλητές. Γιατί να μην το κάνουμε κι εμείς σαν Ελλάδα; Απλά θέλουμε τη βοήθεια και την οργάνωση της ομοσπονδίας, να μας βοηθήσει κι εμάς λίγο εκεί πάνω στη Δράμα που είμαστε, και να μη μας ξεχνά».