Ο λόγος για την 37χρονη Μπαχάρ Μερτ, η οποία περίοδο 1998-1999 με τη φανέλα της Βακίφμπανκ ανακηρύχθηκε κορυφαία πασαδόρος στο Τσάμπιονς Λιγκ Γυναικών, όπως και με την… ημισέληνο στο στήθος της στα προκριματικά του World Grand Prix της FIVB του 2007.

Το πρώην μέλος της «ασημένιας» τουρκικής ομάδας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Γυναικών του 2003 στην Άγκυρα, κάτοχος 5 πρωταθλημάτων και 4 Κυπέλλων Τουρκίας, ήταν από τις πρώτες Τουρκάλες διεθνείς που αγωνίστηκαν σε υψηλό επίπεδο και εκτός συνόρων σε Γερμανία (Volley Cats Berlin) και Ιταλία (Asystel Novara), όπου κατέκτησε μάλιστα και το Κύπελλο.

Έφερε την… Άνοιξη στο τουρκικό βόλεϊ

Με προίκα λοιπόν αυτή την εμπειρία της, αλλά και την αγάπη για την χώρα της, η γεννημένη στη Βουλγαρία πρώην άσος επίσης των Εξατζίμπασι και Τουρκ Τελεκόμ, από το 2009 που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, λόγω ενός άσχημου τραυματισμού, ως νυν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της τουρκικής Ομοσπονδίας, δικαιώνοντας απόλυτα το όνομά της (Βahar σ.σ. Άνοιξη στα τουρκικά).έχει συμβάλλει στην εντυπωσιακή ανάπτυξη του αθλήματος φέρνοντας την… Άνοιξη στο βόλεϊ της χώρας της.
Παράλληλα όμως με τις υποχρεώσεις της στην ομοσπονδία διατηρεί στην γειτονική χώρα και μία ακαδημία βόλεϊ για μικρά παιδιά, όπου τους μαθαίνει τα μυστικά του αθλήματος.

Η mentalite κάνει τη διαφορά στον αθλητή

Και παρόλο που στον χθεσινό ημιτελικό με την Πολωνία, δεν ευτύχησε να δει την τουρκική ομάδα να προκρίνεται για δεύτερη φορά στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, δέχθηκε με χαρά να μας μιλήσει και να στείλει τα χαιρετίσματά της σε δύο πρώην Ελληνίδες διεθνείς που θαύμαζε ως αντίπαλες στους Μεσογειακούς Αγώνες, τίτλο που κατέκτησε επίσης το 2005.

Αναφερόμενη στην παρουσία της τουρκικής ομάδας στη φετινή διοργάνωση, η εκπρόσωπος της τουρκικής ομοσπονδίας τόνισε πως «ο στόχος μας είναι οι ομάδες να πρωταγωνιστούν και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που τα τελευταία χρόνια οι διεθνείς μας αγωνίζονται σε υψηλό επίπεδο και δεν χουν καλή τεχνική και τακτική στο παιχνίδι τους. Υπάρχουν διαφορές από φουρνιές σε φουρνιές στις Εθνικές ομάδες, επειδή σε αυτές τις ηλικίες συναντά κανείς πολλά σκαμπανεβάσματα, αλλά νομίζω πως η “mentalite” κάνει τη μεγάλη διαφορά του αθλητή. Πχ η φετινή μας ομάδα των Κορασίδων είναι πιο ψηλή και πιο δυνατή από την προηγούμενη, αλλά εκείνη είχε ψύχωση με την διάκριση».

Ερωτώμενη στη συνέχεια για την εντυπωσιακή ανάπτυξη του τουρκικού βόλεϊ, στην οποία ασφαλώς βοηθάει τα μέγιστα το γεγονός πως η Τουρκική Ομοσπονδία επενδύει ένα παρά πολύ σημαντικό ποσό για δημιουργία προπονητικών κέντρων αλλά και παροχή όλων των απαραίτητων προϋποθέσεων για την άψογη λειτουργία των Εθνικών ομάδων σε ευρωπαϊκά πρότυπα, η Μερτ επεσήμανε ότι...

«πέρα από το χρήμα, από το 2003 που άρχισε να αναπτύσσεται να το τουρκικό βόλεϊ, οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας έχουν δουλέψει πάρα πολύ για να φτάσει στο σημερινό επίπεδο και φυσικά ήταν πολύ σημαντικό ότι στις τουρκικές ομάδες, στο πρωτάθλημα, αγωνίστηκαν σπουδαία ξένα ονόματα, έδωσαν λάμψη στο πρωτάθλημα, αποτέλεσαν παράδειγμα προς μίμηση για τα νεότερα παιδιά και μας βοήθησαν πέρα από την κλάση τους και με τις γνώσεις τους για να γίνουμε καλύτεροι. Το σημαντικό όμως ότι συνεχίσαμε την ανάπτυξη ακόμη κι όταν όλα αυτά τα αστέρια έφυγαν από την Τουρκία και πλέον πρωταρχικός μας στόχος είναι να βγάζουμε νέα ταλέντα».

Μάλιστα όταν τις θυμίσαμε ότι το εξωπραγματικό πριμ (ένα σπίτι και 15.000 ευρώ) που πήραν οι 16χρονες αθλήτριες από την τουρκική κυβέρνηση για την κατάκτηση του Παγκοσμίου πρωταθλήματος Κορασίδων, φάνηκε λιγάκι… ενοχλημένη. Ωστόσο παραδέχθηκε ότι «τα έπαθλα που έχει θεσπίσει τα τελευταία χρόνια η τουρκική Ομοσπονδία και χωρίζονται σε τρεις βαθμίδες για τις καλύτερες ομάδες που θα φέρουν διακρίσεις στη χώρα, αποτελούν όντως ένα σημαντικό κίνητρο για τα νέα κορίτσια. Αλλά οι Τουρκάλες αθλήτριες δεν παίζουν καλά μόνο για τα χρήματα…».

Να βρεθούν χορηγοί για το βόλεϊ

Στη συνέχεια η ολιγόλεπτη κουβέντα μας πήγε στην Ελλάδα, όπου δεν έκρυψε το θαυμασμό της για την πολύ καλή πορεία της Εθνική Κορασίδων στο φετινό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, αλλά και γενικότερα στο Ελληνικό βόλεϊ. Θυμήθηκε τις μονομαχίες της γενιάς της στους παλιότερους Μεσογειακούς Αγώνες με τη Σοφία (Ιορδανίδου) και την Μαρία (Γκαραγκούνη), στις οποίες έστειλε πολλά χαιρετίσματα, ενώ αναφερόμενη στην Εύα Χαντάβα, τη μοναδική Ελληνίδα διεθνή άσο που αγωνίστηκε ποτέ σε τουρκική ομάδα, είπε πως «έτυχε να τη δω για λίγο σε κάποιο ματς στην τηλεόραση, αλλά της εύχομαι να πάει καλά στην Καρσίγιακα, μολονότι γνωρίζω πως η ομάδα της έχει πολλά οικονομικά προβλήματα».

Μοιραία λοιπόν η κουβέντα έφτασε και στην κρίση που βιώνει αυτή την περίοδο η Ελλάδα, για την οποία η Μπεχάρ εξέφρασε τη λύπη της για τις δυσκολίες της χώρας μας. Μολονότι παραδέχτηκε «ότι είναι σημαντικό πρόβλημα όταν δεν υπάρχουν χρήματα για την ανάπτυξη του αθλητισμού», επεσήμανε πως η Ομοσπονδία είναι υποχρεωμένη υπό αυτές τις συνθήκες με καλό και οργανωμένο μάρκετινγκ να αναζητήσει και να φέρει χορηγούς στο βόλεϊ, αφού ο αθλητισμός προσφέρει χαρά και περηφάνια στους ανθρώπους και αυτό ίσως να είναι το φως που θα οδηγήσει την Ελλάδα να βγει σύντομα από το σκοτεινό τούνελ…»