Βρήκε γρήγορα διέξοδο στο μπιτς βόλεϊ ξεκινώντας να παίζει αλλά και να δουλεύει ως προπονητής στις εγκαταστάσεις της Έφης Σφυρή, για να επιστρέψει στην Ουκρανία λόγω του κορωνοϊού.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος ο Νικήτας επέστρεψε στην Ελλάδα, αυτή τη φορά στα Χανιά όπου πλέον είναι προπονητής στον τοπικό Άνεμο, ενώ ο Ρόμαν (που ξεκίνησε να παίζει βόλεϊ στη Λοκομοτίβ Χάρκοβο) «μετακόμισε» στη Βόρειο Μακεδονία για λογαριασμό της Βέλος (με την οποία έφτασε στον τελικό τόσο του Κυπέλλου όσο και του πρωταθλήματος).

«Ο Ρόμαν στα Σκόπια, εγώ στα Χανιά, είπαμε να μοιράσουμε την απόσταση και βρεθήκαμε στη Θεσσαλονίκη», είπε ο Νικήτας μ' ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο του.

«Είναι μια φανταστική διοργάνωση, στο πιο κεντρικό σημείο της Θεσσαλονίκης με 2 καταπληκτικά γήπεδα. Ακόμη κι ο καιρός έφτιαξε σήμερα κι όλα είναι τέλεια», συμπλήρωσε με τα άπταιστα ελληνικά του, ενώ τόσο ο ίδιος όσο και ο Ρόμαν παραδέχθηκαν ότι το μυαλό τους είναι πίσω στην πατρίδα και στις οικογένειες τους εκφράζοντας την ελπίδα να τελειώσει όσο πιο γρήγορα ο εφιάλτης του πολέμου.

«Θέλουμε να φτάσουμε στο κυρίως ταμπλό, αλλά πηγαίνουμε βήμα, βήμα. Δεν είναι καθόλου εύκολη η προσπάθεια μας και χθες όλο το βράδυ στο ξενοδοχείο συζητούσαμε για τον πόλεμο και τις οικογένειες μας. Μακάρι να τελειώσει γρήγορα και να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έχουν κλέψει».