Στην ανακοίνωσή τους, οι Κυανόλευκοι επιτίθενται στον διαιτητή Μιχάλη Μυλωνάκη “….ο οποίος ποτέ δεν διαιτήτευσε στο γήπεδο της Μίκρας, είναι παντελώς άσχετος με τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου ντέρμπι ..” (θα έπρεπε;) κάνοντας λόγο για διατεταγμένη υπηρεσία. Το σημείο όμως που προκαλεί θυμηδία είναι που ο επίσημος Ηρακλής σημειώνει με έμφαση:
“Ο Ηρακλής κύριοι έχει μάθει να κερδίζει τα παιχνίδια ΜΕΣΑ στους αγωνιστικούς χώρους και ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ. Πράγμα που το έχει αποδείξει και το αποδεικνύει.” Επειδή λοιπόν οι άνθρωποι του Ηρακλή φαίνεται να έχουν ξεχάσει είναι ευκαιρία να τους φρεσκάρω την μνήμη τους και να τους θυμίσω ότι την περίοδο 2011-2012 κέρδισαν ένα πρωτάθλημα ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ γιατί δεν περίμεναν ότι ο “μικρός” (σε ψηφοφόρους) Φοίνικας Σύρου θα ισοφάριζε σε 2-2 τις νίκες στον τελικό του πρωταθλήματος και στον 5ο αγώνα μετέτρεψαν σε ζούγκλα το γήπεδο τους, προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους παίκτες του, αλλά και τους επίσημους που τον συνόδευαν.
Ο τότε Δήμαρχος Σύρου Γιάννης Δεκαβάλλας και ο τότε Αντιπεριφερειάρχης Κυκλάδων Γιώργος Πουσσαίος που “τόλμησαν” να είναι στο γήπεδο, έτρεχαν να σωθούν λες και βρισκόντουσαν σε εμπόλεμη ζώνη.
Για τέτοια φιλοξενία μιλάμε….. Ο αγώνας δεν ξεκίνησε ποτέ γιατί όπως και σήμερα με ειλικρίνεια η επίσημη ανακοίνωση του Ηρακλή αναφέρει ” …….εδώ και 20 χρόνια το συγκεκριμένο πέταλο δεν έχει αδειάσει και δεν πρόκειται να αδειάσει ποτέ” δηλαδή ….εμείς όποτε γουστάρουμε θα κάνουμε το γήπεδο κόλαση, θα τρομοκρατούμε τους αντιπάλους μας και οι πρωταγωνιστές αυτής της κατάστασης θα μένουν στις θέσεις τους …….και ή μας δίνετε το πρωτάθλημα στα ΧΑΡΤΙΑ (τότε) που ο Φοίνικας δεν δέχθηκε να παίξει στην “κόλαση” ή αν τιμωρηθούμε (τώρα) παίρνουμε τα κουβαδάκια μας και πάμε στην διπλανή παραλία.
Η κατάληξη του πρωταθλήματος της περιόδου 2011-2012 δεν έχει ξεχαστεί και δεν θα ξεχαστεί ποτέ γιατί ήταν η μεγαλύτερη αδικία που έγινε ποτέ στον Ελληνικό αθλητισμό και καλό θα είναι φαινόμενα σαν της Μίκρας και του Αγίου Θωμά να τιμωρούνται την στιγμή που συμβαίνουν για να μην υπάρχουν δικαιολογίες για διαφορετική αντιμετώπιση.