Έπεσαν τα φώτα στο Ρέντη και στο ελληνικό πρωτάθλημα, με τον Ολυμπιακό να μένει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά πίσω από τον ΠΑΟΚ και να ξεκινάει πάλι από την αρχή για να επιστρέψει στην κορυφή, εξαιτίας των λαθών του καλοκαιρινού σχεδιασμού, των παικτών, αλλά και του προπονητή.
Aς ξεκινήσουμε από την αρχή και την πρόσληψη του Φλάβιο Γκουλινέλι, επειδή τον πρότεινε ένας μάνατζερ χωρίς καν να δουν οτι στο βιογραφικό του είχε συνεχείς απολύσεις και καμία διάκριση. Κι εκεί άρχισε να χάνεται η μπάλα, αφού ο Ιταλός προπονητής πρότεινε παίκτες τους οποίους δεν ήξερε, αλλά απλά ήταν πελάτες του μάνατζερ του. Με τη λογική "έφυγε από τον Ολυμπιακό, χωρίς να μας ζητήσει λεφτά", είναι για μπακάλικα και όχι για ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό. Με τέτοια επιχειρήματα δεν γίνονται προσλήψεις.
Επόμενο λάθος η επιλογή του Κονσταντίν Τσούπκοβιτς, ενός ακριβού ξένου χωρίς υποδοχή, με τη λογική ότι θα τον καλύπτουν οι Κοκκινάκης, Στεφάνου, κι αυτό έγινε εν μέρει στο Κύπελλο και στο Λιγκ Καπ. Ο Σέρβος "κρυβόταν" στην πρώτη μπαλιά, έκαναν τη βρώμικη δουλειά οι δυο έλληνες υποδοχείς και έβγαινε MVP. Μόλις όμως στους τελικούς βρέθηκαν οι σέρβερ που τον σημάδευαν, άρχισε η απομυθοποίηση και με δεδομένο ότι δεν μπορούσε να πάρει γρήγορη μπάλα, αστοχούσε ή έπεφτε πάνω στο μπλοκ στις ψηλές πάσες. Δεν βοήθησε ούτε στην επίθεση.
Και φτάνουμε στην επιλογή του Λίμπερμαν Αγκάμεζ, που ναι μεν ήταν μεταγραφή με θόρυβο, αλλά ουδείς πρόσεξε ότι ο Κολομβιανός ακόμη κι όταν ήταν στα ντουζένια του, δεν κατάφερε να πάρει πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό επί τέσσερα χρόνια και ότι την περασμένη χρονιά ήταν εκτός αγώνων για μεγάλο χρονικό διάστημα . Ο Μπόσκαν τον διαχειρίσθηκε όπως μπορούσε, τον κρατούσε στον πάγκο και χρησιμοποιούσε τον Ζουπάνι για να είναι έτοιμος ο Κολομβιανός στα πλέι οφς. Ο Ολυμπιακός πήγαινε με τα νερά του Αγκάμεζ κι όταν έπαιζε καλά κέρδιζε, ενώ όταν βρισκόταν σε περίεργους βιορυθμούς έχανε. Ανάλογα με τα κέφια του...
ΠΗΓΗ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Aς ξεκινήσουμε από την αρχή και την πρόσληψη του Φλάβιο Γκουλινέλι, επειδή τον πρότεινε ένας μάνατζερ χωρίς καν να δουν οτι στο βιογραφικό του είχε συνεχείς απολύσεις και καμία διάκριση. Κι εκεί άρχισε να χάνεται η μπάλα, αφού ο Ιταλός προπονητής πρότεινε παίκτες τους οποίους δεν ήξερε, αλλά απλά ήταν πελάτες του μάνατζερ του. Με τη λογική "έφυγε από τον Ολυμπιακό, χωρίς να μας ζητήσει λεφτά", είναι για μπακάλικα και όχι για ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό. Με τέτοια επιχειρήματα δεν γίνονται προσλήψεις.
Επόμενο λάθος η επιλογή του Κονσταντίν Τσούπκοβιτς, ενός ακριβού ξένου χωρίς υποδοχή, με τη λογική ότι θα τον καλύπτουν οι Κοκκινάκης, Στεφάνου, κι αυτό έγινε εν μέρει στο Κύπελλο και στο Λιγκ Καπ. Ο Σέρβος "κρυβόταν" στην πρώτη μπαλιά, έκαναν τη βρώμικη δουλειά οι δυο έλληνες υποδοχείς και έβγαινε MVP. Μόλις όμως στους τελικούς βρέθηκαν οι σέρβερ που τον σημάδευαν, άρχισε η απομυθοποίηση και με δεδομένο ότι δεν μπορούσε να πάρει γρήγορη μπάλα, αστοχούσε ή έπεφτε πάνω στο μπλοκ στις ψηλές πάσες. Δεν βοήθησε ούτε στην επίθεση.
Και φτάνουμε στην επιλογή του Λίμπερμαν Αγκάμεζ, που ναι μεν ήταν μεταγραφή με θόρυβο, αλλά ουδείς πρόσεξε ότι ο Κολομβιανός ακόμη κι όταν ήταν στα ντουζένια του, δεν κατάφερε να πάρει πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό επί τέσσερα χρόνια και ότι την περασμένη χρονιά ήταν εκτός αγώνων για μεγάλο χρονικό διάστημα . Ο Μπόσκαν τον διαχειρίσθηκε όπως μπορούσε, τον κρατούσε στον πάγκο και χρησιμοποιούσε τον Ζουπάνι για να είναι έτοιμος ο Κολομβιανός στα πλέι οφς. Ο Ολυμπιακός πήγαινε με τα νερά του Αγκάμεζ κι όταν έπαιζε καλά κέρδιζε, ενώ όταν βρισκόταν σε περίεργους βιορυθμούς έχανε. Ανάλογα με τα κέφια του...
ΠΗΓΗ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
