«Καμιά φορά το αποτέλεσμα όσο μεγάλο κι αν είναι αν περιοριστεί σε μια τυπική ανακοίνωση θα χάσει την αίγλη της πορείας που το καθόρισε. Κι εδώ η πορεία είναι δυναμική, η προσπάθεια αξιοσημείωτη και το πλαίσιο στο οποίο όλο αυτό λειτούργησε σημαντικό.
Ο Αθλητικός Σύλλογος Ιτέας (Α.Σ.Ι.) δραστηριοποιείται στο Ν. Φωκίδας μόλις τα 3 τελευταία χρόνια, με σκοπό την καλλιέργεια του αθλήματος του βόλεϊ, σε μια περιοχή που είχε ανάγκη για ανάπτυξη σ’ αυτό το τομέα. Η έδρα του, η Ιτέα, είναι μια μικρή παραλιακή κωμόπολη του Κορινθιακού ή όπως άλλοτε αναφέρεται το επίνειο των Δελφών. Οι αθλητικές ομάδες της πόλης όταν αγωνίζονται δεν αγωνίζονται μόνο για τον σύλλογο, αλλά για όλους, οπότε η πρόκρισή μας δεν αποτελεί μόνο άνοδο της ομάδας, αλλά νίκη της Ιτέας, μια πρόκριση απέναντι σε μεγάλες πόλεις με μεγάλη ιστορία στο χώρο του βόλεϊ.
Ιδρυτές και μέλη του Α.Σ.Ι. είναι νέοι άνθρωποι και εν ενεργεία αθλητές. Βασικός στόχος η εκγύμναση των αθλητών, η σωστή εκμάθηση των τεχνικών του αθλήματος, αλλά και η διάπλαση χαρακτήρων, η αθλητική παιδεία, η ανάδειξη ταλέντων και η επιτυχία των αγωνιστικών τμημάτων. Αξίζει να σημειωθεί πως το τμήμα των νεανίδων ήταν ανάμεσα στις 4 καλύτερες ομάδες της Κεντρικής Ελλάδας για το 2016 και το τμήμα των κορασίδων ανάμεσα στις 8 καλύτερες ομάδες. Το αγωνιστικό γυναικείο τμήμα που έφτασε στην άνοδο στη Β Εθνική φέτος, μόλις 3 χρόνια από τη σύστασή του, αποτελείται κυρίως από εργαζόμενες μητέρες, παλιές αθλήτριες, και συμπληρώνεται με τη συμμετοχή αθλητριών από τα μικρότερα τμήματα του συλλόγου, χωρίς άλλες μεταγραφές.
Υποστηρικτές και χορηγοί του συλλόγου, βασικοί αρωγοί στην πορεία του, είναι ιδιώτες επαγγελματίες της περιοχής που πίστεψαν στο ίδιο όνειρο και ενίσχυσαν με τον δικό τους τρόπο το αποτέλεσμα. Πώς να μην ευχαριστήσεις τους ανθρώπους αυτούς, πώς να μην ευχαριστήσεις όλους όσοι στάθηκαν δίπλα στην ομάδα, δίπλα στον σύλλογο και πίστεψαν στη δυναμική του.
Για το τέλος αφήσαμε τον προπονητή μας. Τελευταίο, αλλά τον πιο σημαντικό. Σημαντικό γιατί μας εμπιστεύτηκε. Δεν θα αναλωθούμε σε διθυράμβους για τον χαρακτήρα του, γιατί σημασία δεν έχει ποιος είσαι ή τι κάνεις, αλλά πως το κάνεις κι αυτός ο άνθρωπος έδωσε με τον τρόπο του σάρκα και οστά στο όνειρό μας και τους στόχους μας, γιατί πίστεψε από την πρώτη στιγμή σε αυτό. Εξάλλου το σημαντικότερο χαρακτηριστικό ενός καλού προπονητή είναι να μπορεί τελικά να εμπνεύσει την ομάδα του και, χωρίς πολλά λόγια, αυτό έγινε και φάνηκε στο αποτέλεσμα.
Κλείνοντας παραθέτουμε τα λόγια του Jesse Owens, ενός από τους σπουδαιότερους αθλητές όλων των εποχών, καθώς ανεξαρτήτου αποτελέσματος κάθε πορεία καθορίζεται απ’ το ότι κάποιος είχε τη δύναμη να ξεκινήσει, τις προσπάθειες που έγιναν και όλα όσα τελικά κερδήθηκαν ατομικά, αλλά κυρίως ομαδικά και έκαναν την άνοδο στη Β Εθνική μια πραγματικότητα για τη γυναικεία ομάδα του Αθλητικού Συλλόγου Ιτέας.
«Στο τέλος, είναι η έξτρα προσπάθεια που ξεχωρίζει τον νικητή. Η νίκη ωστόσο απαιτεί πολλά περισσότερα. Ξεκινά με πλήρη έλεγχο των βασικών. Μετά χρειάζεται πάθος, αποφασιστικότητα, πειθαρχία και αυτοθυσία. Και, τελικά, απαιτεί μια γερή δόση αγάπης, δικαιοσύνης και σεβασμού για τον αντίπαλο. Βάλε όλα αυτά μαζί και ακόμα κι αν δεν κερδίσεις, πώς γίνεται να χάσεις;»
Ο Αθλητικός Σύλλογος Ιτέας (Α.Σ.Ι.) δραστηριοποιείται στο Ν. Φωκίδας μόλις τα 3 τελευταία χρόνια, με σκοπό την καλλιέργεια του αθλήματος του βόλεϊ, σε μια περιοχή που είχε ανάγκη για ανάπτυξη σ’ αυτό το τομέα. Η έδρα του, η Ιτέα, είναι μια μικρή παραλιακή κωμόπολη του Κορινθιακού ή όπως άλλοτε αναφέρεται το επίνειο των Δελφών. Οι αθλητικές ομάδες της πόλης όταν αγωνίζονται δεν αγωνίζονται μόνο για τον σύλλογο, αλλά για όλους, οπότε η πρόκρισή μας δεν αποτελεί μόνο άνοδο της ομάδας, αλλά νίκη της Ιτέας, μια πρόκριση απέναντι σε μεγάλες πόλεις με μεγάλη ιστορία στο χώρο του βόλεϊ.
Ιδρυτές και μέλη του Α.Σ.Ι. είναι νέοι άνθρωποι και εν ενεργεία αθλητές. Βασικός στόχος η εκγύμναση των αθλητών, η σωστή εκμάθηση των τεχνικών του αθλήματος, αλλά και η διάπλαση χαρακτήρων, η αθλητική παιδεία, η ανάδειξη ταλέντων και η επιτυχία των αγωνιστικών τμημάτων. Αξίζει να σημειωθεί πως το τμήμα των νεανίδων ήταν ανάμεσα στις 4 καλύτερες ομάδες της Κεντρικής Ελλάδας για το 2016 και το τμήμα των κορασίδων ανάμεσα στις 8 καλύτερες ομάδες. Το αγωνιστικό γυναικείο τμήμα που έφτασε στην άνοδο στη Β Εθνική φέτος, μόλις 3 χρόνια από τη σύστασή του, αποτελείται κυρίως από εργαζόμενες μητέρες, παλιές αθλήτριες, και συμπληρώνεται με τη συμμετοχή αθλητριών από τα μικρότερα τμήματα του συλλόγου, χωρίς άλλες μεταγραφές.
Υποστηρικτές και χορηγοί του συλλόγου, βασικοί αρωγοί στην πορεία του, είναι ιδιώτες επαγγελματίες της περιοχής που πίστεψαν στο ίδιο όνειρο και ενίσχυσαν με τον δικό τους τρόπο το αποτέλεσμα. Πώς να μην ευχαριστήσεις τους ανθρώπους αυτούς, πώς να μην ευχαριστήσεις όλους όσοι στάθηκαν δίπλα στην ομάδα, δίπλα στον σύλλογο και πίστεψαν στη δυναμική του.
Για το τέλος αφήσαμε τον προπονητή μας. Τελευταίο, αλλά τον πιο σημαντικό. Σημαντικό γιατί μας εμπιστεύτηκε. Δεν θα αναλωθούμε σε διθυράμβους για τον χαρακτήρα του, γιατί σημασία δεν έχει ποιος είσαι ή τι κάνεις, αλλά πως το κάνεις κι αυτός ο άνθρωπος έδωσε με τον τρόπο του σάρκα και οστά στο όνειρό μας και τους στόχους μας, γιατί πίστεψε από την πρώτη στιγμή σε αυτό. Εξάλλου το σημαντικότερο χαρακτηριστικό ενός καλού προπονητή είναι να μπορεί τελικά να εμπνεύσει την ομάδα του και, χωρίς πολλά λόγια, αυτό έγινε και φάνηκε στο αποτέλεσμα.
Κλείνοντας παραθέτουμε τα λόγια του Jesse Owens, ενός από τους σπουδαιότερους αθλητές όλων των εποχών, καθώς ανεξαρτήτου αποτελέσματος κάθε πορεία καθορίζεται απ’ το ότι κάποιος είχε τη δύναμη να ξεκινήσει, τις προσπάθειες που έγιναν και όλα όσα τελικά κερδήθηκαν ατομικά, αλλά κυρίως ομαδικά και έκαναν την άνοδο στη Β Εθνική μια πραγματικότητα για τη γυναικεία ομάδα του Αθλητικού Συλλόγου Ιτέας.
«Στο τέλος, είναι η έξτρα προσπάθεια που ξεχωρίζει τον νικητή. Η νίκη ωστόσο απαιτεί πολλά περισσότερα. Ξεκινά με πλήρη έλεγχο των βασικών. Μετά χρειάζεται πάθος, αποφασιστικότητα, πειθαρχία και αυτοθυσία. Και, τελικά, απαιτεί μια γερή δόση αγάπης, δικαιοσύνης και σεβασμού για τον αντίπαλο. Βάλε όλα αυτά μαζί και ακόμα κι αν δεν κερδίσεις, πώς γίνεται να χάσεις;»