Xρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου ήταν ο ημιτελικός Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, αφού οι “πράσινες” προσπάθησαν να προτάξουν τον αθλητικό εγωϊσμό τους με την βοήθεια της κορυφαίας Γκρόθες ως λίμπερο, να “κλέψουν” το ματς, αλλά στο βόλεϊ συνήθως κερδίζει ο καλύτερος.

Είχαμε προβλέψει ότι ο Παναθηναϊκός θα ξεκινήσει με λίμπερο την τραυματία Γκρόθες, κι αυτό λειτούργησε θετικά για τη ομάδα, αφού με όπλο την άμυνα και  το σερβίς στον Αρτακιανού σκούπιζαν την πίσω ζώνη και προκαλούσαν προβλήματα στην υποδοχή του Ολυμπιακού που αιφνιδιάστηκε.

Το 0-1 έβαλε σε σκέψεις “ρε μπας και μπορούμε το θαύμα” , αλλά ένας αγώνας βόλεϊ δεν κερδίζεται μόνο από την άμυνα. Χρειάζεται και η επίθεση. Κι εκεί ο Παναθηναϊκός υστερούσε σημαντικά, με τις δύο ξένες ακραίες να δίνουν ρεσιτάλ αστοχίας.

Κορυφαία στιγμή στο 22-22 του δεύτερου σετ όταν η μπάλα βρέθηκε στο ύψος του φιλέ και η πανύψηλη Άτκινσον δεν κατάφερε να κάνει μόνη της το 22-23. Έκανε το 23-22 η Κούμπουρα που μεταμορφώθηκε μετά το πρώτο σετ, μαζί με την Αρτακιανού. Κι όταν η Θεσσαλονικιά λίμπερο πήρε μπρος συμπαρέσυρε και την ελληνοποιημένη Σέρβα και σχόλασε ο γάμος.

Το «αντίο» των οπαδών του Παναθηναϊκού στη Ρούξι Ντουμιτρέσκου

Η καλύτερη ομάδα έφτασε εύκολα στο 3-1, αλλά αν γινόταν το 0-2 θα βλέπαμε άλλο ματς. Δεν έγινε όμως...Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά με τα ποσοστά που είχε η Καρκάθες και η Άτκινσον, με την πρώτη να έχει σχεδόν τους ίδιους πόντους με την φιλότιμη Γενιτσαρίδου, που παίρνει το ένα 1/6 του συμβολαίου της Κουβανής.

Ο Ολυμπιακός ήταν ομάδα, ο Παναθηναϊκός σε αποστολή αυτοκτονίας και μετά το 1-1 δεν υπήρχαν δυνάμεις και πίστη στο σύνολο του Καλμαζίδη. Με συνδυασμό μπλοκ-άμυνα και καλές επιθετικές επιλογές φτάσαμε εύκολα στο 3-1 που ήταν και απόδοση δικαιοσύνης, βάση της δουλειάς που γίνεται στον Πειραιά, αλλά και του σωστού στησίματος της ομάδας από τον Μιτσέλι.

Ο Ιταλός έπαθε, έμαθε πέρυσι και διόρθωσε...Κακιά στιγμή το τάιμ άουτ που πήρε στο 23-12 του τέταρτου σετ, αλλά και η αλλαγή της Ρόγκα με την Καρκάθες που έκανε ο Καλμαζίδης στο 24-12 όταν όλα είχαν τελειώσει...

Ο Ολυμπιακός άλλαξε πρόσωπο με την game changer ελληνίδα Κούμπουρα, αλλά ακόμη κι αν η Μίλιτσα έπαιζε με σέρβικο διαβατήριο ίδια θα ήταν η κατάληξη. Είναι πολυτέλεια για τον Ολυμπιακό να έχει την Λαμπρούση στον πάγκο του.

Για το ματς: Όσο έβγαινε η τακτική του Καλμαζίδη με σερβίς στην ζώνη 1 και σημάδι στην Αρτακινανού ο Παναθηναϊκός ήταν ανταγωνιστικός, αλλά μετά το 1-1 χάθηκε η τακτική, χάθηκε η ελπίδα, χάθηκε ο κόσμος όλος. Την ίδια τακτική αναμένεται να ακολουθήσει και ο Οτσάλ στον τελικό.

ΥΓ: Φάιναλ φορ με τον φωτεινό πίνακα να μη δείχνει το σκορ δεν γίνεται και καλό είναι ο εκφωνητής να κάνει πρόβα τα ονόματα πριν τα εκφωνήσει. Τα σκότωσε όλα, ακόμη και τα ελληνικά. Πέρυσι έκαναν δέκα πρόβες στην Άρτα.

ΥΓ2: Επιτυχημένη κατά τα άλλα η επιλογή του Λουτρακίου. Ας κάνει όμως τη δουλειά της και η αστυνομία. Με τον νέο νόμο δεν δικαιογείται να περνούν καπνογόνα στις εξέδρες. Μουτζούρα οι συνεχείς βρισιές από την πλευρά των οργανωμένων του Παναθηναϊκού, αλλά και τα τσιγάρα που άναβε το ένα πίσω από το άλλο ο επικεφαλής του. Και full face; Έλεος...

ΥΓ3: Από συνήθεια η ΕΡΤ διαφήμιζε τον ημιτελικό Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός ως αγώνα μπάσκετ.

ΥΓ4: Ο Παναθηναϊκός έφαγε άκυρο από τον Νικολάκη, έναν Σέρβο και έναν Ιταλό. Η αναζήτηση προπονητή ξεκίνησε μετά τα ματς με την Ναντ, αλλά δεν ευδοκίμησε ακόμη...