Η Ζωή μίλησε στο volleynews.gr και αναφέρθηκε στην δύσκολη προσαρμογή στα νέα δεδομένα που πλέον είναι παρελθόν χάρη στη βοήθεια των ανθρώπων του πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, για τα όνειρα της να παίξει βόλεϊ στην Ευρώπη, ενώ ευχαρίστησε όλους όσους την βοήθησαν να βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην Αμερική να κυνηγάει το όνειρο της.
Είσαι περίπου 3 μήνες στην Αμερική. Πρώτες σου εντυπώσεις; Ήταν όπως τα περίμενες;
«Όταν ήρθα στην Αμερική οι πρώτες μου εντυπώσεις ήταν ότι όλα είναι διαφορετικά, διαφορετική κουλτούρα από την Ελλάδα! Η πρώτη μου βδομάδα ήταν αρκετά δύσκολη στην προσαρμογή μου αλλά τα κατάφερα ... Είμαι τώρα εδώ 3 μήνες και κάθε μέρα λέω στον εαυτό μου ότι δεν θα μπορούσα να είχα κάνει καλύτερη επιλογή για την συνέχεια της καριέρας μου ακαδημαϊκά και αθλητικά».
Τι σπουδές ακολουθείς και πόσο δύσκολο είναι ειδικά στην Αμερική να τα συνδυάσεις και τα δύο; Υπάρχει πίεση;
«Σπουδάζω ψυχολογία και φυσικά έχουμε πολύ μεγάλη πίεση διότι οι σπουδές είναι δύσκολες. Πρέπει να διαβάζουμε συνεχώς και το πρόγραμμα μας δεν μας αφήνει να έχουμε περιθώριο χαλάρωσης! Πρέπει να διαβάζουμε 3-4 ώρες κάθε μέρα και έχουμε και καθημερινές προπονήσεις».
Δυσκολεύτηκες να προσαρμοστείς στην καθημερινότητα της Αμερικής; Πως σε αντιμετωπίζουν οι προπονητές και οι συμπαίχτριες σου;
«Όπως ανέφερα και παραπάνω το δύσκολο κομμάτι ήταν η 2η βδομάδα! Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που με αντιμετωπίζουνε εδώ. Συμπαίκτριες και προπονητές με αντιμετωπίζουν σαν επαγγελματία πρώτα από όλα και δεύτερον έχουν γίνει ήδη η οικογένεια μου! Αξίζουν μεγάλο σεβασμό και τον κατακτούν από τις πράξεις τους».
Έχετε ξεκινήσει πολύ καλά το πρωτάθλημα μετρώντας 4 νίκες. Ποιοι είναι οι στόχοι του πανεπιστημίου σου; Είναι ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα;
«Αυτή τη στιγμή είμαστε μέσα στα καλύτερα πανεπιστήμια της Αμερικής, οι στόχοι είναι πολύ υψηλοί και δουλεύουμε πολύ σκληρά κάθε μέρα για να τους πετύχουμε. Δεν υπάρχει περιθώριο λάθους προσπαθούμε να γινόμαστε όλο και πιο σκληρές κάθε μέρα! Έχουμε ξεκινήσει με 4-0 και θέλουμε να συνεχίσουμε το αήττητο γιατί πραγματικά έχουμε μία πολύ δυνατή ομάδα».
Τι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα; Μετά τις σπουδές σου θα επιστρέψεις πίσω ή στοχεύεις να παραμείνεις στο εξωτερικό όσο περισσότερο γίνεται;
«Από την Ελλάδα μου λείπει αρκετά η οικογένεια μου αλλά μιλάμε αρκετά συχνά. Μετά από την Αμερική στοχεύω και δουλεύω για να παίξω επαγγελματικά στην Ευρώπη, κάτι που έχω ως όνειρο».
Ενημερώνεσαι για το βόλεϊ στην Ελλάδα;
«Ναι ενημερώνομαι από τα άρθρα όσο μπορώ. Εύχομαι φέτος υγιές πρωτάθλημα με υγεία και επιτυχίες σε όλους τους αθλητές και αθλήτριες».
Τέλος ήθελε να ευχαριστήσει όλους όσους την βοήθησαν να βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην Αμερική για να πραγματοποιήσει το όνειρο της.
«Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους προπονητές μου που με βοήθησαν να βρισκόμαι τώρα εδώ και μπορώ να κάνω ένα από τα όνειρα μου πραγματικότητα».