Ο Σέρτζιο Ντούτρα Σάντος, γνωστός και ως Σερτζίνιο είναι ένα σπάνιο παράδειγμα λίμπερο που αναγνωρίζεται και ανταμείβεται ο ρόλος του. Μετά τον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων που η Βραζιλία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, ο Σερτζίνιο αναδείχθηκε MVP του τελικού. Αν και δεν ήταν η πρώτη φορά που παίρνει τον τίτλο του πολυτιμότερου (το 2009 έγινε το πρώτο λίμπερο στην ιστορία του World League που παίρνει το σχετικό βραβείο), η συγκεκριμένη διάκριση ήταν ιδιαίτερη για τον σπουδαίο Βραζιλιάνο.

Ήταν η 4η και τελευταία Ολυμπιάδα, ένα ταξίδι που ξεκίνησε με το χρυσό στην Αθήνα το 2004, συνεχίστηκε με 2 ασημένια σε Πεκίνο και Λονδίνο και έκλεισε με το καλύτερο τρόπο. Με το χρυσό μετάλλιο στο σπίτι του.

«Ήταν οι τελευταίοι μου Ολυμπιακοί Αγώνες. Μία μέρα πριν το παιχνίδι με την Γαλλία μίλησα με τους συμπαίκτες μου και τους ζήτησα να με βοηθήσουν να μείνω... ζωντανός. Όλοι τους θα έχουν ευκαιρία να αγωνιστούν πάλι σε Ολυμπιακούς, αλλά όχι για μένα και ήθελα να κλείσει ο κύκλος μου με ένα χρυσό» και συνέχισε:

«Το συναίσθημα με το πρώτο χρυσό και το δεύτερο είναι το ίδιο. Θυμάμαι τον Μαρσέλο Νεγκράο όταν σέρβιρε για τη νίκη το 1992 στη Βαρκελώνη και ήμουν ένα παιδί και πήγα σπίτι τρελαμένος. Το 2004 στην Αθήνα ήμουν πρωταθλητής, στην ίδια ομάδα με τον Μαουρίτσιο και τον Τζιοβάνι. Εκπληκτικές στιγμές».

Μετά από 20 χρόνια πορείας, το ταξίδι τελείωσε για τον Σερτζίνιο και πλέον αναζητεί ηρεμία στη ζωή του. «Το μόνο που θέλω τώρα είναι να πάω σπίτι. Θέλω να πηγαίνω να παίρνω τα παιδιά μου από το σχολείο. Να πάω σε ένα πάρτι γενεθλίων. Να φάω το κέικ της μητέρας μου. Αυτή η δόξα θα περάσει και θα είμαι ένας κανονικός άνρθωπος».