Ήταν απρόσμενη για σένα η απόφαση της διοίκησης του Απόλλωνα να αποχωρήσεις από την ομάδα ή πίστευες ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν το τέλος της συνεργασίας;
«Μετά από 20 συνολικά χρόνια παρουσίας μου στο χώρο του αθλητισμού , έχω αποκτήσει τη εμπειρία, για να μπορώ να κρίνω ανθρώπους και καταστάσεις, έτσι λοιπόν σας απαντώ ότι για μένα δεν ήταν καθόλου απρόσμενη η απόφαση της διοίκηση για αποχώρηση μου από την ομάδα. Για τον λόγο αυτό στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου ήδη είχα ξεκινήσει συζητήσεις με αρκετές ομάδες».
Ήσουν για χρόνια η αρχηγός της ομάδας. Συμφωνείς ότι έπρεπε να γίνει ανανέωση ή πιστεύεις ότι θα έπρεπε να μην υπάρξουν αποχωρήσεις, να ενισχυθεί η ομάδα και να διεκδικήσει την άνοδο στην Α1 Εθνική;
«Ανανέωση έγινε πριν δυο χρόνια στην ομάδα με αρκετές πάλι αποχωρήσεις. Η ομάδα έπεσε κατηγορία εκείνη την χρονιά, γεμίζοντας χαμόγελα σε αρκετούς από την διοίκηση του Απόλλωνα. Όμως εμείς με αρκετή δουλειά σαν αθλήτριες και μεράκι από την προπονήτρια μας καταφέραμε να ανέβουμε αμέσως στην Α2 κατακτώντας το πρωτάθλημα Πελοποννήσου αήττητες. Με την ίδια ανανεωμένη ομάδα καταφέραμε να βγούμε φέτος πέμπτες στην Α2 με πολλές τρικλοποδιές φυσικά καταλαβαίνετε. Δεν συμφωνώ με την ανανέωση αυτή , γιατί οι πραγματικοί λόγοι είναι να ρίξουν την ομάδα. Και βέβαια πιστεύω ότι η ομάδα έπρεπε να παραμείνει όπως είναι και με την προσθήκη ταλαντούχων νεαρών αθλητριών από τις ακαδημίες της να διεκδικήσει την άνοδο στην Α1.Τελικά μήπως αυτό τους τρόμαζε»;
Έχει μείνει προσωπική πικρία για την αποχώρηση από την αγαπημένη σου ομάδα;
«Φυσικά και έχει μείνει πικρία και μάλιστα μεγάλη όχι βέβαια γιατί έφυγα σαν αθλήτρια από την ομάδα μου.Υπήρξα πολλά χρόνια στον Απόλλωνα όχι μόνο σαν αρχηγός. Πριν 8 χρόνια όταν πλέον ήμουν έτοιμη να κάνω το άλμα στην αθλητική μου καριέρα και να πάω στην Αθήνα, με πλησίασε ο κ.Βερβίτας Ιωάννης Πρόεδρος του Απόλλωνα τότε. Με παρακάλεσε να γυρίσω στην ομάδα, που τότε ήταν ανύπαρκτη με 8 παιδιά στις ακαδημίες της και να την χτίσουμε παρέα. Αυτός σαν διοίκηση και εγώ με τις γνωριμίες μου και την αγάπη μου προς την ομάδα. Αρχικά ξεκίνησα σαν παίκτρια στο γυναικείο και σαν προπονήτρια στις ακαδημίες. Μέσα σε 2 χρόνια η ομάδα ανέβηκε Α2 και οι ακαδημίες έφτασαν στα 150 παιδιά, με την βοήθεια της κ .Λεγάτου Ελένης , του κ ΚαράβολαΧρήστου, της κ.ΧατζηβασιλείουΝάσιας και του κ Μωραΐτη Γιώργου, πρωτεργάτες στην προσπάθεια αυτή. Φυσικά τώρα μετά από 8 χρόνια με την στήριξη και άλλων ανθρώπων η ομάδα έχει γράψει την δική της πια ιστορία , όπως όλοι γνωρίζετε. Όταν λοιπόν μετά από όλα αυτά, τώρα πάνε να το διαλύσουν αυτό το οικοδόμημα νιώθω απογοήτευση».
Τι κρατάς όλα αυτά τα χρόνια που φόρεσες την φανέλα του Απόλλωνα;
«Φορώντας την φανέλα του Απόλλωνα και ξεκινώντας από τα ανοικτά του Απόλλωνα , που κάναμε προπόνηση στα τσιμέντα μέχρι και σήμερα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω πολλούς ανθρώπους, να κάνω πολύ καλές φιλίες και να νοιώσω πολλά συναισθήματα (χαρές και λύπες) . Όλα αυτά μαζί συνθέτουν την ζωή μου. Κρατάω λοιπόν μία ζωή γεμάτη αναμνήσεις και όμορφες εικόνες».
Νιώθεις ότι άφησες κάποια επιθυμία ανεκπλήρωτη στον Απόλλωνα που δεν πρόλαβες να ικανοποιήσεις ή αποχωρείς «γεμάτη» ως αθλήτρια; Πιστεύεις ότι κάποια μέρα μπορεί να επιστρέψεις ή έκλεισε το κεφάλαιο Απόλλωνας για σένα ;
«Προσωπικά σαν αθλήτρια πλέον, νοιώθω γεμάτη. Όμως ναι έχω μια ανεκπλήρωτη επιθυμία, θα ήθελα να ήμουνα συμπαίκτρια και να τελείωνα την καριέρα μου με τις νεαρές και πολλά υποσχόμενες αθλήτριες ΑλίκηΣπηλιωτοπούλου και Έλενα Κόλλια. Αυτό με στεναχωρεί ιδιαίτερα.Το κεφάλαιο Απόλλωνα δεν πρόκειται να κλείσει ποτέ. Οι διοικήσεις πάνε και έρχονται. Ο Απόλλωνας είναι η ομάδα της καρδιάς μου , και όποτε ζητηθεί η βοήθεια μου πολύ ευχαρίστως να την προσφέρω μόνο φυσικά για καλό».
Η αποχώρηση έμπειρων αθλητριών έφερε εξελίξεις αφού υπέβαλε την παραίτηση της μετά από πολλά χρόνια και η προπονήτρια Ελένη Λεγάτου. Είναι σημαντική απώλεια πιστεύεις για το μέλλον της ομάδας;
«Η απόφαση της διοίκησης να κάνει ανανέωση δεν τρόμαξε την κ.Λεγάτου , είναι πολύ καλή προπονήτρια και ξέρει πολύ καλά να χτίζει ομάδες. Έχει μάθει να δουλεύει πολύ σκληρά και με αντίξοες συνθήκες , δεν θεωρώ προσωπικά, ότι ήταν αυτό ο λόγος της παραίτησης της. Και άλλωστε αν ήταν αυτό ο λόγος θα το είχε κάνει νωρίτερα , όταν ήδη έγινε γνωστό το σκεπτικό της διοίκησης. Σίγουρα είναι τεράστια απώλεια για την ομάδα , της παίκτριες του συλλόγου και για το μέλλον του συλλόγου. Το όνομά της έχει συνδυαστεί με πολλές − πολλές επιτυχίες στον χώρο του βόλεϊ, έχει βγάλει πολλές αθλήτριες , πάντα κρατούσε τις ομάδες σε υψηλό επίπεδο και σίγουρα έχει μάθει να κοιτάει τις παίκτριες της κατάματα».
Είχες συγγενική σχέση με τον Ανδρέα Μολφέτα. Πιστεύεις ότι άφησε ένα πολύ μεγάλο κενό στον Απόλλωνα και τι έχεις κρατήσει από αυτόν;
«Με τον κ. Μολφέτα αναπτύξαμε μια σχέση πατέρα με κόρης . Μέσα από αυτή την σχέση κατάφερα να γνωρίσω αυτόν τον υπέροχο και γλυκό άνθρωπο. Ήταν πρόεδρος ικανός με ήθος και ρομαντισμό, λάθη μπορεί να έκανε αλλά για σκεφτείτε πως θα ήταν ο Απόλλωνας τα τελευταία χρόνια αν δεν ήταν αυτός πρόεδρος. Ο Απόλλωνας αναστήθηκε από τον κ Ανδρέα. Πήρε πολύ σοβαρές αποφάσεις με μεγάλο κόστος , αλλά βγήκε νικητής. Αγαπούσε τα μικρά παιδιά των ακαδημιών , μίλαγε μαζί τους νοιαζόταν για όλα τα τμήματα και για τους προπονητές του συλλόγου. Έδινε μάχες καθημερινά για όλα. Έδωσε και την ζωή του για τον Απόλλωνα. Τις τελευταίες μέρες της ζωή του με τις λίγες δυνάμεις που του είχαν απομείνει προσπαθούσε να δώσει λύσεις σε τρέχουσα προβλήματα. Είχε μεγάλο κύρος και όλοι τον σέβονταν. Άφησε μεγάλο κενό στο σύλλογο. Είναι μεγάλη μου τιμή που ο γιος μου έχει το όνομά του , το οποίο φέρει τέτοια ιστορία και θα προσπαθήσω να τον κάνω υπερήφανο για τον εγγονό του, που δυστυχώς δεν πρόλαβε να χαρεί».
Πως πήρες την απόφαση να παίξεις στον Ακρίτα Καλαμάτας; Θα είναι πρόβλημα οι μετακινήσεις της εβδομάδας για σένα;
«Είχα αρκετές προτάσεις από διάφορες ομάδες εντός και εκτός Πατρών . Μου αρέσει να παίζω σε ομάδες με φιλοδοξίες. Ο Ακρίτας με έπεισε ότι είναι μια τέτοια ομάδα. Με διεκδίκησαν και με αποκτήσανε . Η μεταχείριση τους απέναντι μου είναι άψογη. Οι μετακινήσεις σίγουρα δεν θα είναι πρόβλημα για αυτό και επέλεξα να πάω».
Πόσο δύσκολο είναι να είσαι μητέρα και να παίζει βόλεϊ όπου υπάρχουν αυξημένες υποχρεώσεις;
«Όταν απέκτησα τον Ανδρέα δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έπαιζα πάλι βόλεϊ. Όμως ο μικρός με οδήγησε να ξαναμπώ στο γήπεδο. Εκεί περπάτησε 10 μηνών. Το καλύτερο από όλα είναι ότι του αρέσει πολύ και βλέπω ότι βοηθάει και τον ίδιο. Έχει γίνει πολύ κοινωνικός, αγαπητός και πολύ αθλητικός, πράγμα που μου αρέσει πολύ. Τον βλέπω να κάνει διατάσεις μαζί μας και τρελαίνομαι».
Έχεις σκεφτεί ότι σύντομα θα έρθει η ώρα που θα παίξεις στην Περιβόλα ως αντίπαλος πλέον του Απόλλωνα;
«Εύχομαι να υπάρχει ομάδα για να παίξουμε αντίπαλοι. Πραγματικά δεν ξέρω πως θα νοιώσω αν έρθει αυτή η στιγμή».
Ποιο είναι το προσωπικό σου στοίχημα;
«Το προσωπικό μου στοίχημα έχει να κάνει με τον γιό μου Ανδρέα. Θα ήθελα να μεγαλώσω έναν ώριμο άνθρωπο για την κοινωνία με σωστές αρχές , αξίες και ιδανικά».
Πηγή: dete.gr