Με τη βοήθεια της σύγχρονης ιατρικής και της εξελιγμένης τεχνολογίας, ο Ρόπονεν σε ηλικία 8 ετών ανακάλυψε τη μουσική των λέξεων και των ήχων, και από τότε έχει καταφέρει να αναπτύξει τη ζωή του σαν ένα κανονικό αγόρι.

«Μου αρέσει να πηγαίνω σε πάρτι κα σινεμά όπως κάνουν όλοι οι νέοι στην Φινλανδία», λέει ο ύψοην 1.89, που τον Αύγουστο γίνεται 18 χρονών.«Θέλω όλος ο κόσμος να γνωρίζει ότι η αναπηρία δεν σημαίνει αδυναμία».

Είναι ένας ολοκληρωμένος αθλητής που κέρδισε πρόσφατα ένα χαλκινο μετάλλιο στην πατρίδα σαν αθλητής του ακοντισμού.
«Αγαπώ τον αθλητισμό και την υπαίθρια ζωή, αλλά το πάθος μου είναι το βόλεϊ», λέει ο Ρόπονεν, ο οποίος παίζει και πεσαπάλο, ένα άθλημα που συνήθως αναφέρεται σαν φινλανδικό Μπέιζμπολ. 

Όμως αν τον ρωτήσεις ποιον αθλητή θαυμάζει θα σου αναφέρει θρύλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού, όπως ο Μίκα Χάκινεν και ο Τόμι Μάκινεν. Ύστερα θα σου πει: «Πηγή έμπνευσής μου για να ξεκινήσω το βόλεϊ ήταν ο Αντρέ Νασιμέντο, γιατί με εντυπωσίασαν οι ικανότητές του στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο 2004 και του 2008».