3.500 άνθρωποι που υποστήριξαν την προσπάθεια κάθε ομάδας που αγωνίστηκε σε αυτή τη σάλα, ανεξάρτητα με την έκαβση των παιχνιδιών, αναξάρτητα με το ποιος νίκησε και το ποιος έχασε.
Όλοι όσοι βρέθηκαν την 1η Ιουνίου στην σάλα της Πιατσέντσα φόρεσαν την φανέλα με το νούμερο 16, ως φόρο τιμής στον Μποβολέντα και σχημάτισαν μια τεράστια αγκαλιά για την Φεντερίκα και τα 5 παιδιά της.
Η δεύτερη επέτειος τα είχε όλα: Το Παλαμπάνκα γέμισε με σχολεία από την πόλη, εθελοντές του Project Life, μίνι βόλεϊ το οποίο διοργάνωσε η FIPAV και φυσικά ενημέρωση για την πρόληψη και τις πρώτες βοήθειες σε περίπτωση που κάποιος υποστεί ανακοπή καρδιάς.
Ακολούθησαν αγώνας με την ομάδα των Φίλων του Μποβολέντα/Generating Phenomena ενάντια στην Εθνική παλαιμάχων (άνω των 50) αλλά και της Εθνικής Ιταλίας κόντρα στε αυτή της Γαλλίας. Καμία σημασία δεν είχε η ήττα από την Γαλλία με 3-1 σετ για μια μέρα που δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Όλοι βρέθηκαν στο γήπεδο με ένα σκοπό: να γιορτάσουν τη μνήμη του Μποβολέντα. Άλλωστε αυτή είναι η σημασία του βόλεϊ αλλά και η αδερφοσύνη ακόμα και αν φοράτε διαφορετικά χρώματα, είναι η απλότητα του: το βόλεϊ δεν είναι απλά ένα σπορ είναι η ίδια η ζωή.
Πηγή: volleyball.it
