Η παρουσία σου στην Κούνεο μέχρι στιγμής είναι εξαιρετική. Ποιο ήταν το «μυστικό της επιτυχίας» και έδεσες τόσο καλά και τόσο γρήγορα με την ομάδα;
Στην αρχή δυσκολεύτηκα λίγο στο θέμα του βόλλευ επειδή είναι άλλο επίπεδο σε σχέση με την Ελλάδα. Αλλά ήμουν τυχερή που στην αρχή δέθηκα με τα κορίτσια και με βοήθησαν να μπω στο κλίμα της Ιταλίας πιο γρήγορα! Επίσης η παρουσία της Όλγας (Στράντζαλη) με βοήθησε πολύ. Γίναμε πολύ καλές φίλες.
Η μετάβαση από το ελληνικό πρωτάθλημα στο ιταλικό, που ίσως να είναι και το καλύτερο στην Ευρώπη, πως είναι; Τόσο αγωνιστικά όσο και στα γύρω γύρω (διοικητικά, οργανωτικά κλπ).
Όπως είπα και πριν, δεν έχει καμία σχέση το επίπεδο εδώ. Κάθε παιχνίδι είναι ντέρμπι για εμάς, πρέπει να δίνεις το 100%. Εδώ στην ομάδα είναι πολύ επαγγελματίες. Ότι χρειαστείς και ότι θέλεις μπορείς να το έχεις από τη διοίκηση. Επίσης μου έκανε εντύπωση ότι τα γήπεδα είναι πολύ όμορφα και μπορώ να φανταστώ ότι με οπαδούς είναι ακόμη πιο ωραία!
Η Κούνεο μας ήταν γνωστή κυρίως από το αντρικό βόλλευ. Στο γυναικείο πριν λίγα χρόνια αγωνίζονταν στη δεύτερη κατηγορία αλλά τώρα πρωταγωνιστεί στην Serie Α. πόσο εύκολες είναι οι μεταπτώσεις σε αυτό το τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.
Δεν είναι πολύ εύκολες. Απλά το Κούνεο κάθε χρόνο βελτιώνεται παικτικά αλλά και οργανωτικά και είναι ωραίο που βλέπεις τους ανθρώπους εδώ να ασχολούνται τόσο πολύ με αυτό που κάνουν και το αγαπούν πολύ! Πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια μπορεί να γίνει ομάδα που θα είναι στην 5αδα.
Όταν παίζεις με αντιπάλους σαν την Κονελιάνο και τη Νοβάρα είναι η απόλυτη «μάχη» για μια αθλήτρια βόλλευ; Το να αντιμετωπίζεις, δηλαδή, ομάδες και αθλήτριες που να είναι από τις κορυφαίες στον κόσμο.
Για εμένα είναι πρόκληση να παίζω με τέτοιου είδους αθλήτριες. Παλιά τις έβλεπα και έλεγα “wow” και τώρα παίζω αντίπαλη μαζί τους. Για εμένα είναι τιμή να παίζω με τέτοιες αθλήτριες!
Στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό ήσουν δεδομένα από τις καλύτερες κεντρικούς του πρωταθλήματος. Το ελληνικό πρωτάθλημα, όμως, μήπως βάζει ταβάνι στην απόδοση των αθλητριών και δεν τις αφήνει να εκτοξευτούν τόσο όσο όταν παίζουν στο εξωτερικό;
Όλοι ξέρουμε πως η καλύτερη ομάδα εδώ και 7 χρόνια είναι Ολυμπιακός. Ο Ολυμπιακός έφτασε σε άλλο επίπεδο, πιο ψηλό από τα δεδομένα του ελληνικού βόλλευ. Για εμένα ήταν πρόκληση να πάω στο εξωτερικό και πιστεύω ότι αν μια παίκτρια θέλει να ακολουθήσει το βόλλευ σε επαγγελματικό τομέα πρέπει να φύγει από Ελλάδα δυστυχώς επειδή δεν υπάρχουν τα παιχνίδια αλλά και οι παίκτριες για να βελτιωθείς σε παίκτρια υψηλού επιπέδου.
Βρίσκεσαι στην Ιταλία σε μια περίεργη συγκυρία. Ωστόσο πως ήταν η προσαρμογή σου εκεί και πως είναι η ζωή ενός επαγγελματία αθλητή στην Ιταλία; Το βόλλευ είναι πολύ δημοφιλές εκεί οπότε πως σας αντιμετωπίζει ο κόσμος;
Εδώ στο Κούνεο μας αναγνωρίζουν στον δρόμο. Είναι μια μικρή πόλη που αγαπά το βόλλευ και είναι λογικό να σε αναγνωρίζουν. Μου αρέσει πολύ η Ιταλία, προσαρμόστηκα εύκολα θα έλεγα. Η ζωή του αθλητή εδώ είναι λίγο περίεργη, δεν μπορείς να κάνεις πολλά. Πρώτον επειδή είναι όλα κλειστά λόγω του ιού και δεν μπορείς να πας για έστω για ένα καφέ και δεύτερον κάνουμε πολλές προπονήσεις οπότε απλά θέλεις να πας σπίτι και να ξεκουραστείς αφού κάνουμε προπόνηση πρωί απόγευμα, σχεδόν κάθε μέρα.
Οι τίτλοι συνήθως ότι καλύτερο αλλά ποιος θα ήταν ένας ρεαλιστικός στόχος για το τέλος της χρονιάς; Τα πλέι οφ, η είσοδος στην τετράδα, το να καταφέρεις να διατηρηθείς σε μια ομάδα τέτοιου επιπέδου;
Οι τίτλοι είναι άλλο συναίσθημα φυσικά. Απλά τώρα σαν Κούνεο ο στόχος μας ήταν να παραμένουμε στη Serie A και τα καταφέραμε! Δυστυχώς είχαμε κάποιους τραυματισμούς που μας πήγαν πίσω στο στόχο να είμαστε στην 6αδα ή ακόμα και την 5αδα. Πιστεύω μπορούμε να δώσουμε πολλά ακόμα και ελπίζω να το δείξουμε αυτό και στα πλέι οφς