Συνοδευόμενος από το γιό του παρέλαβε την τιμητική πλακέτα από τον τότε έφορο της ομάδας του Μεσσηνιακού (και νυν παράγοντα του ΑΟ Καλαμάτα 80’ Γιάννη Μπουσούνη) δηλώνοντας: «…συγκινημένος και συνάμα χαρούμενος για αυτή την τιμή. Είναι πολύ όμορφο να επιστρέφεις στον τόπο που μεγάλωσες με μια τέτοια αφορμή, γιατί ότι δεν ξεχνιέται συνεχίζει να υπάρχει».

«Μπαίνοντας στο γήπεδο από το μυαλό μου πέρασαν όλα όσα έζησα ως αθλητής του βόλεϊ. Εδώ ερχόμασταν όταν ήταν ακόμη γιαπί, εδώ ξεκινήσαμε προπονήσεις. Κι όταν έπαιρνα την απόφαση να αφήσω το ποδόσφαιρο για το βόλεϊ φυσικά δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα επακολουθούσε. Τότε δεν ήταν και πολύ εύκολο για ένα παιδί από την επαρχία να βρεθεί στις εθνικές ομάδες και να κάνει όνειρα για καριέρα», παραδέχθηκε ο παλαίμαχος άσος ο οποίος φυσικά δεν έχει μετανιώσει για την επιλογή ζωής που έκανε.

«Αν και οι στεναχώριες, οι απογοητεύσεις είναι αρκετές συχνές στο άθλημα μας, οι χαρές που έχω μπορεί να είναι λιγότερες ωστόσο εξισορροπούν την κατάσταση», λέει χαρακτηριστικά και κάποιες από τις πιο όμορφες εικόνες των τελευταίων ετών ήταν κι αυτές που αντίκρισε το διήμερο του Final 4.

«Το μέλλον του βόλεϊ είναι στην Περιφέρεια. Είναι πραγματικά πολύ όμορφο να βλέπεις ένα κατάμεστο γήπεδο με οικογένειες, νεαρά παιδιά. Αυτές είναι οι εικόνες που θέλουμε να βλέπουμε όλοι και χαίρομαι που όλη αυτή η γιορτή έγινε στην ιδιαίτερη πατρίδα μου».