«Πριν λίγες ημέρες τελείωσαν οι εγγραφές νέων αθλητών στα σωματεία. Έκανα μία κουβέντα επ αυτού, με φίλο παράγοντα του Μπάσκετ και πατέρα ταλαντούχας Βολεϊμπολίστριας. Μου είπε το εξής: «Την εβδομάδα που η Εθνική Ελλάδας Μπάσκετ κέρδισε Πολωνία και Λιθουανία , αυξήθηκαν κατά πολύ οι εγγραφές αγοριών στις ακαδημίες και τελικά είχαμε μια καλή άνοδο στο σύνολο σε σχέση με πέρυσι». Ήμουνα σίγουρος γι αυτή την αλληλεπίδραση , απλά ήρθαν αυτά τα λόγια να την επιβεβαιώσουν .
Οι Εθνικές ομάδες είναι η βιτρίνα του αθλήματος και ένας απ'τους βασικότερους παράγοντες που επιλέγει ένα παιδάκι, για να διαλέξει κάποιο άθλημα.
Ευτυχώς για όλους, η κακομοιριά, η αθλιότητα και η ασχήμια στο εσωτερικό του αθλήματος, δε φτάνει μέχρι τα παιδιά μας. Εκτός βέβαια από τα παιδάκια του Πήγασου και του Αρίωνα που έχουν να παίξουν επίσημο αγώνα 2 χρόνια, λόγω του γνωστού αποκλεισμού τους. Ένα κατάπτυστο γεγονός από τα πολλά που έχουν φέρει το αγαπημένο μας σπόρ στη χειρότερη θέση της Ιστορίας του. Γιατί εκεί έχουμε φτάσει. Με πρωταθλήματα χωρίς κανένα ενδιαφέρον, που οι μισές ομάδες τα παρατάνε απ'το Δεκέμβριο, δίχως τίποτα καινούργιο να ταράξει λίγο τα νερά και μία Εθνική Αντρών, να χάνει με κάτω τα χέρια από όποιον βρεί μπροστά της. Μέχρι κι απ'τους κοιλαράδες του Μεξικού. Γιατί λοιπόν να έρθει ένα ελληνόπουλο να παίξει Βόλεϊ; Μα για τα πολλά καλά που δίνει αυτό το υπεράθλημα, στο μυαλό και στο σώμα. Ναι, άλλα από μόνο του στον αυτόματο, το άθλημα δε θα αντέξει για πολύ ακόμα. Κι έρχεται χτές ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ:
Η κλήρωση των προκριματικών του Eurovolley. Που είναι πραγματικά βατή και για τις δύο ομάδες μας. Με λίγη σοβαρότητα ( που από τη στιγμή που ανέλαβε ο κ. Περόπουλος υπάρχει) , θα βρεθούμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΞΑΝΑ εκεί που ανήκουμε: Στις κορυφαίες ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εκεί όπου πάντα όλα μπορούν να συμβούν. Ιδιαίτερα για τη Γυναικεία ομάδα , που δουλεύει πολύ σωστά και έχει μέλλον μπροστά της.
Είμαι σίγουρος ότι θα κάνει αυτό που μπορεί και θα επιστρέψει στο eurovolley.
Kαι μαζί θα επιστρέψουν και όλα τα κοριτσάκια που θα θέλουν να γίνουν σαν τη Χαντάβα, τη Γιώτα, τη Βασιλαντωνάκη...
όπως ήθελαν αυτές να γίνουν σαν τη Λία Μήτση, τη Σοφία Ιορδανίδου, ή την Αγγελάκη κ.λ.π.
Χρειαζόμαστε νέα είδωλα όπως εκείνα της αργυρής γενιάς του δικού μας '87.
Και η χτεσινή κλήρωση είναι μια καλή ευκαιρία να ξαναμπούμε σιγά σιγά σ'αυτήν τη κατεύθυνση...
Λιοσάτος Δ. Θωμάς
Αθεράπευτος λάτρης του ελληνικού Βόλεϊ