Ήταν φανερό πως η ομάδα του Πειραιά έψαχνε ένα νέο μοντέλο για να συντηρήσει το καλό ευρωπαϊκό προφίλ αλλά και να αντέξει στον εγχώριο ανταγωνισμό ύστερα από την επικράτηση του Παναθηναϊκού, την «απογείωση» του Άρη και το «θαύμα» της ακριτικής Ορεστιάδας.

Η είδηση της απόκτησης των Κουβανών Ροδόλφο Σάντσες και Οσβάλντο Ερνάντες από τον Ολυμπιακό προκάλεσε ενθουσιασμό στον Πειραιά και έκανε τους «ερυθρόλευκους» το απόλυτο φαβορί. Παρότι ο Ολυμπιακός είχε τους κουβανούς στη σύνθεση του το πρωτάθλημα πήγε πάλι από τον Παναθηναϊκό.

Στον Πειραιά έπεσε γκρίνια και αμφισβητήθηκε ακόμα και ο Γιάννης Λάιος αλλά σε βάθος χρόνου ο Ολυμπιακός πέτυχε ωστόσο κάτι πολύ μεγαλύτερο και σπουδαιότερο. Ύψωσε στο κατάμεστο ΣΕΦ τον τίτλο του Κυπέλλου Κυπελλούχων – τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο στην ιστορία του συλλόγου μέχρι εκείνη τη στιγμή – και εκτόξευσε στα ύψη των εγχώριο ανταγωνισμό με τέσσερις ομάδες να παλεύουν για τον τίτλο.

Η κατάκτηση του κυπέλλου Κυπελλούχων ανάγκασε μέχρι και τον Σωκράτη Κόκκαλη να αναμειχθεί με τα κοινά του τμήματος βόλεϊ του Ολυμπιακού και να ξεκινήσει τις διαδικασίες για την απόκτηση ενός σπουδαίου προπονητή κι αυτός δεν ήταν άλλος από τον Ιταλό Τζιαμπάολο Μοντάλι. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή για τον Ολυμπιακό, την μετέπειτα εμπλοκή του Ηρακλή και την εκτόξευση της Volleyleague που μέχρι και το 2010 έζησε την «χρυσή» 15ετία. Κι όλα αυτά χάρις την έλευση των Σάντσεζ, Ερνάντεζ...

Είκοσι χρόνια αργότερα φτάνει από την Κούβα στην Ελλάδα ένας ακόμα τεράστιος αθλητής που με τις κατάλληλες προϋποθέσεις μπορεί να αποτελέσει τον προπομπό μίας νέας εποχής για το ελληνικό επαγγελματικό βόλεϊ που εν μέσω οικονομικής, κοινωνικής και αθλητικής κρίσης αναζητά νέα ινδάλματα και νέους σταρ που θα κάνουν τη διαφορά και θα τραβήξουν πάλι προς τα πάνω το αγωνιστικό επίπεδο και τον ανταγωνισμό μεταξύ των συλλόγων. Tυγχάνει μάλιστα να έχει προπονητή στην Εθνική Κούβας τον Ροντόφλο Σάντσεζ!

Βέβαια, το ότι ο Χιμένες είναι ένας αθλητής που κάνει τη διαφορά στην Εθνική Κούβας δε σημαίνει πως θα αρχίσει να «παίζει» από τη μία στιγμή στην άλλη. Δε μιλάμε για κουκλάκι «Φέρμπι» αλλά για έναν αθλητή που προέρχεται από μία διαφορετική χώρα. Είναι «προγραμματισμένος» να αγωνίζεται μόνο στην Εθνική ομάδα της πατρίδας του και που από τη μία μέρα στην άλλη να πρέπει να προσαρμοστεί σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό στην Ελλάδα με ότι αυτό συνεπάγεται για την πίεση και την οπαδική «αρρώστια» που ο Χιμένες δεν την έχει περάσει ακόμα...

Διαβάστε όλο το άρθρο: ΕΔΩ