Η διεθνής ακραία με την ομάδα της κατέκτησαν την 4η θέση στο απαιτητικό και δύσκολο τούρκικο πρωτάθλημα και έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά στο κύπελλο. Στον ημιτελικό στο κύπελλο αλλά και στο πρωτάθλημα έμειναν εκτός από την Φενέρμπαχτσε, ενώ στον μικρό τελικό του πρωταθλήματος για την 3η θέση που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ ηττήθηκαν από την Βακίφμπανκ.
Η Ανθή Βασιλαντωνάκη που όλα δείχνουν ότι θα παραμείνει στη γειτονική χώρα και το 2025, έκανε στο volleynews.gr τον απολογισμό της σεζόν, η οποία ήταν και η πρώτη που έπρεπε να διαχειριστεί σωματικά και ψυχολογικά δύο τραυματισμούς που την άφησαν εκτός.
«Ο πρώτο τραυματισμός της σεζόν που είχα στο χέρι ήταν από αυτούς που αποκαλούμε... χαζούς. Με κράτησε αρκετά έξω αλλά ήξερα ότι δεν ήταν κάτι που θα μπορούσα να είχα προφυλάξει. Οπότε δεν με πήρε πολύ κάτω ψυχολογικά. Επανήλθα σε καλή κατάσταση» είπε αρχικά για τον τραυματισμό στο χέρι της που την έκανε να περάσει και την πόρτα του χειρουργείου. Ωστόσο, ο δεύτερος ήταν αυτός που ήρθε τη χειρότερη δυνατή στιγμή για την ίδια και την ομάδα της.
«Ο δεύτερος, η θλάση στο πόδι ήταν πιο περίεργος και σε πολύ κακό τάιμινγκ. Ήταν ακριβώς πριν τα πλέι οφ και με επηρέασε. Προσπαθούσα να υποστηρίξω την ομάδα με όποιον τρόπο μπορούσα. Ήταν η πρώτη σεζόν που είχα προβλήματα τραυματισμών και έμαθα πολλά. Θα τα βάλω όλα στην βαλίτσα μου για τις επόμενες χρονιές».
Αν και η φετινή σεζόν κρίθηκε πετυχημένη με τις συνθήκες που είχαν αντιμετωπίσουν στην Χάβα Γιολάρι, πάντα οι ομάδες πρωταθλητισμού θέλουν το κάτι παραπάνω.
«Η ομάδα είναι ικανοποιημένη αλλά όλοι θέλουν το κάτι παραπάνω. Ήταν σχετικά επιτυχής η σεζόν. Πιάσαμε τους στόχους που είχαμε θέσει στην αρχή του καλοκαιριού. Είχαμε καινούργιο προπονητή, η ομάδα ήταν επίσης καινούργια και με βάση αυτά ήμασταν πετυχημένοι. Από τα μέσα της σεζόν αρχίσαμε να παίζουμε όπως περιμέναμε».
Φέτος συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από την ημέρα που η Ανθή Βασιλαντωνάκη άνοιξε τα φτερά της στο εξωτερικό. Μία πενταετία ήταν στην Ιταλία και το 2024 συμπλήρωσε πέντε χρόνια παρουσίας στην Τουρκία.
«Είναι τρομερή η ζωή στην Τουρκία. Μοιάζει πολύ με την Ελλάδα. Για αθλητές που θέλουν να κάνουν το επόμενο βήμα στην καριέρα τους είναι το ιδανικό. Η προσαρμογή στην ζωή έξω από το βόλεϊ είναι εύκολη. Οι απαιτήσεις όμως, ειδικά στην πρώτη κατηγορία είναι πολύ μεγάλες. Θα πρέπει η καθημερινότητά σου να είναι αυστηρή για να μπορείς να αποδώσεις μέσα στο γήπεδο. Συνήθως έχουμε διπλές προπονήσεις, βάρη και γήπεδο το πρωί και ξανά γήπεδο το απόγευμα» ανέφερε, ενώ στο δίλημμα Ιταλία ή Τουρκία είπε:
«Είναι διαφορετικά. Στην Τουρκία υπάρχει ζωή όλη την ημέρα. Μεγάλη πόλη η Κωνσταντινούπολη και έχεις πάρα πολλά να κάνεις. Στην Ιταλία είναι αυτό που διαβάζουμε και βλέπουμε. Ντόλτσε βίτα. Ηρεμία. Είναι ανάλογα τα γούστα».
Τίμος Αθανασόπουλος
