Η διεθνής κεντρική με την Εθνική Κορασίδων στο ντέρμπι με τον Πανναξιακό χρησιμοποιήθηκε στο 4ο και 5ο σετ της αναμέτρησης έχοντας 9 πόντους (6/8 επιθέσεις, 1 άσο, 2 μπλοκ) συμβάλλοντας σημαντικά στην σπουδαία νίκη της ομάδας της.
«Δεν το περίμενα κι ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη», είπε η 17άχρονη Λαμπριάννα και συμπλήρωσε: «Δεν το περίμενα γιατί όλη η ομάδα έπαιξα καλά κι όλα τα κορίτσια συνέβαλλαν σ’ αυτή τη σημαντική νίκη. Σίγουρα όμως είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα και νιώθω ότι αποτελεί μια πρώτη δικαίωση των κόπων μου».
Όσον αφορά το παιχνίδι με τον Πανναξιακό, που ήταν γεμάτο ανατροπές, τόνισε: «Δεν παρατήσαμε το παιχνίδι όταν βρεθήκαμε να χάνουμε με 2-1 κι από τη στιγμή που κερδίσαμε κάποιους καθοριστικούς πόντους ανέβηκε τόσο η δική μου ψυχολογία όσο και της ομάδας, ενώ καταφέραμε να μειώσουμε τα λάθη μας κι έτσι μπορέσαμε να φτάσουμε στη νίκη».
Ο Άρης έχει πλέον 6 νίκες σε 7 παιχνίδια, βρίσκεται στην 3η θέση της βαθμολογίας ισόβαθμος με Πανναξιακό και ΑΟ Θήρας (τους οποίους έχει κερδίσει) κι όπως παραδέχεται η ίδια: «Στόχος μας ήταν η παραμονή στην κατηγορία και νομίζω σε μεγάλο βαθμό τον έχουμε πλησιάσει… Κι όσο περνούν οι αγώνες ίσως αλλάξουν κι οι στόχοι, αλλά ακόμη είναι νωρίς και τα μυαλά μας δεν παίρνουν αέρα».
Μένοντας δίπλα από το κλειστό του Άρη, κι έχοντας τον πατέρα της Αντώνη να είναι παλιός αθλητής του βόλεϊ (στην Καστοριά) η επαφή της με το άθλημα έμοιαζε αναπόφευκτη, ωστόσο φέτος έχει και μια δεύτερη ‘αποστολή’, όντας μαθήτρια της 3ης Λυκείου.
«Το βόλεϊ είναι το πάθος μου, αλλά θέλω να περάσω και στην ιατρική και προσπαθώ να είμαι συνεπής και στα δύο. Ακόμη δεν έχω κουραστεί, αλλά η αλήθεια είναι ότι το πρόγραμμα μου είναι λίγο… στριμωγμένο. Όταν αγαπάς όμως κάτι πάρα πολύ, πάντα βρίσκεις τρόπο για να τα συνδυάσεις».
Κι αν η Λαμπριάννα είναι ο δεύτερος κρίκος στην οικογενειακή αλυσίδα του βόλεϊ, σύντομα θα μας απασχολήσει κι ένας τρίτος καθώς κι η μικρή της αδελφή Νικολέτα εμφανίζεται στο προσκήνιο, μόνο που επέλεξε τη θέση της πασαδόρου ξεφεύγοντας από την οικογενειακή παράδοση.
«Δεν το περίμενα κι ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη», είπε η 17άχρονη Λαμπριάννα και συμπλήρωσε: «Δεν το περίμενα γιατί όλη η ομάδα έπαιξα καλά κι όλα τα κορίτσια συνέβαλλαν σ’ αυτή τη σημαντική νίκη. Σίγουρα όμως είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα και νιώθω ότι αποτελεί μια πρώτη δικαίωση των κόπων μου».
Όσον αφορά το παιχνίδι με τον Πανναξιακό, που ήταν γεμάτο ανατροπές, τόνισε: «Δεν παρατήσαμε το παιχνίδι όταν βρεθήκαμε να χάνουμε με 2-1 κι από τη στιγμή που κερδίσαμε κάποιους καθοριστικούς πόντους ανέβηκε τόσο η δική μου ψυχολογία όσο και της ομάδας, ενώ καταφέραμε να μειώσουμε τα λάθη μας κι έτσι μπορέσαμε να φτάσουμε στη νίκη».
Ο Άρης έχει πλέον 6 νίκες σε 7 παιχνίδια, βρίσκεται στην 3η θέση της βαθμολογίας ισόβαθμος με Πανναξιακό και ΑΟ Θήρας (τους οποίους έχει κερδίσει) κι όπως παραδέχεται η ίδια: «Στόχος μας ήταν η παραμονή στην κατηγορία και νομίζω σε μεγάλο βαθμό τον έχουμε πλησιάσει… Κι όσο περνούν οι αγώνες ίσως αλλάξουν κι οι στόχοι, αλλά ακόμη είναι νωρίς και τα μυαλά μας δεν παίρνουν αέρα».
Μένοντας δίπλα από το κλειστό του Άρη, κι έχοντας τον πατέρα της Αντώνη να είναι παλιός αθλητής του βόλεϊ (στην Καστοριά) η επαφή της με το άθλημα έμοιαζε αναπόφευκτη, ωστόσο φέτος έχει και μια δεύτερη ‘αποστολή’, όντας μαθήτρια της 3ης Λυκείου.
«Το βόλεϊ είναι το πάθος μου, αλλά θέλω να περάσω και στην ιατρική και προσπαθώ να είμαι συνεπής και στα δύο. Ακόμη δεν έχω κουραστεί, αλλά η αλήθεια είναι ότι το πρόγραμμα μου είναι λίγο… στριμωγμένο. Όταν αγαπάς όμως κάτι πάρα πολύ, πάντα βρίσκεις τρόπο για να τα συνδυάσεις».
Κι αν η Λαμπριάννα είναι ο δεύτερος κρίκος στην οικογενειακή αλυσίδα του βόλεϊ, σύντομα θα μας απασχολήσει κι ένας τρίτος καθώς κι η μικρή της αδελφή Νικολέτα εμφανίζεται στο προσκήνιο, μόνο που επέλεξε τη θέση της πασαδόρου ξεφεύγοντας από την οικογενειακή παράδοση.