Ο Κένιξμαρκ ήταν γεννημένος το 1639 στην Βεστφαλία και σε ηλικία 47 ετών κλήθηκε από την Ενετική Δημοκρατία να αναλάβει επικεφαλής μισθοφορικών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο για την εκδίωξη των Τούρκων καθώς ο 6ος ενετοτουρκικός πόλεμος ήταν στο ζενίθ του. Ο Κένιξμαρκ είχε διακριθεί στις τάξεις του σουηδικού στρατού, φτάνοντας μέχρι τον βαθμό του στρατιωτικού διοικητή κι έτσι έκανε καριέρα στον πανίσχυρο στρατό της Γαληνοτάτης. Οι ενετικές δυνάμεις είχαν καταλάβει όλη την Πελοπόννησο πέραν της Μονεμβασιάς. Ο Κένιξμαρκ γνώρισε τον Μοροζίνι ο οποίος τον εμπιστεύτηκε για τις ικανότητες του.
Σύμφωνα με τον γραμματέα του Μοροζίνι, ο βενετικός στρατός έφτασε με τον στόλο. Μετρούσε 9.880 άτομα και 871 άλογα, πυροβόλα, βόμβες, πολεμοφόδια και άφθονο υλικό πολιορκίας. Οι Έλληνες υποστήριξαν του Βενετούς οι οποίοι αρχικά ξεκίνησαν με σώμα 150 ανδρών υπό τον συνταγματάρχη Ραουγκράφ φον ντερ Πφαλτς. Έστειλαν μήνυμα στους Τούρκους ζητώντας την παράδοση της Ακρόπολης και της Αθήνας. Ο Αγάς του Κάστρου της Ακρόπολης Αλής αρνείται να παραδοθεί. Έχει πυρομαχικά και περιμένει τον Τούρκο Σερασκέρη (αρχιστράτηγο) που κατευθύνεται στην Αθήνα με ενισχύσεις...
Ο Κένιξμαρκ δεν χάνει καιρό, με οδηγούς τους Έλληνες βαδίζει μέσα από τα περάσματα του Ελαιώνα. Χωρίς να μπει στην Αθήνα, καταλαμβάνει τα κυριότερα στρατηγικά σημεία από τα οποία θα μπορούσε να προσβληθεί η Ακρόπολη, κυρίως τους λόφους και τα υψώματα δυτικά του Κάστρου.
Το βράδυ 21ης προς 22α Σεπτεμβρίου ο Κένιξμαρκ - σύμφωνα με περιγραφές - τοποθετεί τα πυροβόλα του στον λόφο των Μουσών, κανονιοστοιχία από 15 τηλεβόλα, στην Πνύκα 9 και στον λόφο του Αρείου Πάγου 5 τεράστιους όλμους. Οι Τούρκοι πυροβολούν ασταμάτητα κατά των Βενετών προσπαθώντας να τους εμποδίσουν να στήσουν τα πυροβόλα. Το πρωί της 23ης Σεπτεμβρίου τα πυροβολεία των Βενετών βρίσκονται στην οριστική τους θέση και αρχίζουν να βάλλουν συστηματικά εναντίον της Ακροπόλεως. Επικεφαλής των πυροβολητών βρίσκεται ο Αντόνιο Μουτόνι, Κόμης Σαν Φελίτσε στον οποίο κανείς δεν είχε καμία εκτίμηση αφού όλοι στο στράτευμα τον θεωρούσαν ανίκανο. Σύμφωνα με τις σωζόμενες περιγραφές συνεργατών του «συχνά τα βλήματα περνούσαν πάνω από την Ακρόπολη και έπεφταν από την άλλη μεριά με αποτέλεσμα να σκοτώνουν τους πολιορκούντες και όχι τους πολιορκημένους».
Ο Ότο Βίλχελμ φον Κένιξμαρκ αναλαμβάνει προσωπικά την επιχείρηση έχοντας στο πλευρό του συμπατριώτες του από το Λούνεμπουργκ.
Οι Γερμανοί για λογαριασμό των Βενετών στήνουν νέο πυροβολείο στην ανατολική πλευρά του Φρουρίου και στέλνουν συνεργάτη στον Μουτόνι που ονομάζεται Λέανδρος τον οποίο επιστατεί προσωπικά ο Κένιξμαρκ. Στις 25 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με τον κόμη Λεόν ντε Λαμπόρντ, μια βόμβα πέφτει σε μια μικρή αποθήκη πυρίτιδας στα Προπύλαια, η πυρίτιδα αναφλέγεται και ένα τμήμα τους καταρρέει. Οι Βενετοί συνεχίζουν να πυροβολούν το Κάστρο με αμείωτη ένταση.
Οι πληροφορίες της εποχής σχετικά με το «τυχαίο» της ανατίναξης του Παρθενώνα συγκρούονται. Άλλες πηγές αναφέρουν ότι η βολή ήταν τυχαία, άλλες όμως ότι ήταν κατευθυνόμενη. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Γερμανού αξιωματικού Σομπιεβόλσκυ, στις 22 Σεπτεμβρίου, κάποιος που είχε διαφύγει από το Κάστρο πληροφόρησε τους Βενετούς ότι όλα τα πυρομαχικά είχαν μεταφερθεί μέσα στον ονομαζόμενο «Ναό της Αθηνάς» και ότι εκεί είχαν εγκατασταθεί όλοι οι ανώτεροι Τούρκοι πιστεύοντας ότι οι Χριστιανοί ποτέ δεν θα έβλαπταν τον ναό. Μετά την πληροφορία αυτή, οι περισσότεροι όλμοι κατευθύνουν τα πυρά τους προς τον ναό, χωρίς όμως επιτυχία καθώς ο ναός το πεντελικό μάρμαρο άντεχε..
Τη νύχτα της 26ης προς 27η Σεπτεμβρίου που ήταν πανσέληνος, μια βόμβα –ορισμένοι υποστηρίζουν ότι την έριξε ένας υπολοχαγός από το Λούνεμπουργκ– κατάφερε να διαπεράσει από κάποιο άνοιγμα τη στέγη και να αναφλέξει τη μεγάλη ποσότητα πυρίτιδας που ήταν αποθηκευμένη στο εσωτερικό του ναού. Η έκρηξη που ακολούθησε άνοιξε τον ναό στα δύο, καταστρέφοντας το τελειότερο κτίσμα της κλασικής τέχνης. Οι Βενετοί, σύμφωνα με τις πηγές, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές. Άλλοι φώναζαν «ζήτω η Δημοκρατία», άλλοι «ζήτω ο Κένιξμαρκ» ο οποίος με τη σειρά του λέγεται πως απέδωσε τα εύσημα στους συμπατριώτες του πυροβολητές από το Λούνεμπεργκ που διακρίνονταν για την ευθυβολία τους.
Από την έκρηξη ανατράπηκαν σχεδόν στο σύνολό τους οι τρεις από τους τέσσερις τοίχους του σηκού και κατέπεσαν τα τρία πέμπτα από τα ανάγλυφα της ζωφόρου. Από τη στέγη φαίνεται ότι δεν έμεινε απολύτως τίποτε στη θέση του. Κατέπεσαν έξι κίονες της νότιας πλευράς, οκτώ της βόρειας και ό,τι απέμεινε από την ανατολική πρόσταση εκτός από ένα κίονα. Οι κίονες συμπαρέσυραν στην πτώση τους τα τεράστια μάρμαρα των επιστυλίων, τα τρίγλυφα και τις μετόπες. Ολόκληρο το κτίσμα υπέστη φοβερό κλονισμό. Η έκρηξη και η ανατίναξη προκάλεσαν απερίγραπτο πανικό. Οι Τούρκοι παρά τον πανικό τους δεν παραδόθηκαν αλλά όταν οι Βενετοί επιτέθηκαν και κατά του Σερασκέρη που ερχόνταν προς βοήθεια και έτσι οι Τούρκοι παρέδωσαν την κατεστραμένη Ακρόπολη στους Βενετούς.
Κ.ΑΣ.