«Είμαι πολύ χαρούμενη για τη διάκριση αυτή γιατί αποτελεί και μία προσωπική δικαίωση για τις προσπάθειές μου. Δεν θα πρωτοτυπήσω και θα αφιερώσω κι εγώ αυτό το βραβείο στις συμπαίκτριές μου, τη διοίκηση και κυρίως στον προπονητή μας. Ελπίζω να συνεχίσω να βοηθάω την ομάδα μου για να πετύχει τους στόχους της».

Μιλώντας για στόχους, ποιοι είναι αυτοί;
«Δεν θέλω να τους οριοθετήσω με μια θέση στο πρωτάθλημα. Αυτό που μετράει περισσότερο για εμάς είναι να παίζουμε καλό βόλεϊ, να χαιρόμαστε πρώτα εμείς στην ομάδα αυτό που κάνουμε και να το μεταδίδουμε και στον κόσμο που έρχεται στο γήπεδο. Αυτή είναι και η καλύτερη ανταμοιβή για εμάς. Το χειροκρότημα του κόσμου».

Είναι αλήθεια ότι η ομάδα έχει ένα... ξεχωριστό «δέσιμο» με τον κόσμο στη Νάξο;
«Ναι, αυτό μου το είχαν περιγράψει όταν δέχτηκα την πρόταση για να έρθω να παίξω στον Πανναξιακό και το αντιλήφθηκα σχεδόν από την περίοδο της προετοιμασίας και φυσικά το ένιωσα για τα καλά στο πρώτο μας εντός έδρας παιχνίδι. Χαίρεσαι να παίζεις στη Νάξο, όχι μόνο γιατί είναι ένα πανέμορφο νησί, αλλά και γιατί ο κόσμος είναι πολύ ευχάριστος και καλόκαρδος. 

Το γεγονός ότι δεν είσαι η μόνη Σέρβα στην ομάδα παίζει ρόλο στην απόδοσή σου; 
«Σίγουρα, γιατί μιλάμε την ίδια γλώσσα και μπορώ να συνεννοηθώ απευθείας με τον προπονητή, να καταλάβω ακριβώς τι θέλει από εμένα στο γήπεδο ανά πάσα στιγμή κλπ. Ο κόουτς είναι άριστος γνώστης του ελληνικού πρωταθλήματος και με βοηθάει πάρα πολύ». 

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
«Ονειρεύομαι να καταφέρω να παίξω κάποτε στην Ιταλία γιατί είναι το κορυφαίο πρωτάθλημα και όλες οι αθλήτριες πιστεύω ότι ελπίζουν να παίξουν εκεί. Δεν ξέρω εάν θα τα καταφέρω, ίσως να είναι και νωρίς, όμως, στο πιο άμεσο μέλλον, θα ήθελα να συνεχίσω να αγωνίζομαι στο ελληνικό πρωτάθλημα, το οποίο είναι πολύ ενδιαφέρον».