Πάθος, δύναμη και πείσμα χαρακτήρισε τις κοπέλες που προπονεί ο Φρέντι Μπρουκς εδώ και τρία χρόνια.
Η Φλώρα γεννήθηκε πριν 29 χρόνια στη Θεσσαλονίκη και στη σάλα αγωνίζεται ως λίμπερο. Μιλήσαμε στη Φλώρα Ιωαννίδου μετά το Μάστερ.
Από πότε παίζεις μπιτς βόλεϊ;
«Παίζω beach volley συνολικά 10 χρόνια με ένα διάλειμμα 3 ετών που έκανα δύο εγχειρήσεις χιαστών στο γόνατο μου. Ξεκίνησα από τα junior, συνέχισα στα master και σαν Εθνική ομάδα έχω πάει σε πανευρωπαϊκά, παγκόσμια και βαλκανικά πρωταθλήματα. Συμπαίκτριές μου στην Εθνική ήταν η Παρασκευαϊδου και η Έλσα Κωστάμη, με τις οποίες έχω κερδίσει τα περισσότερα μου τουρνουά. Επίσης έχω αγωνιστεί και με την Δηλαβέρη σε ένα βαλκανικό γυναικών παίρνοντας την δεύτερη θέση. Προπονητές μου στην Εθνική ομάδα ήταν κυρίως ο Βαγγέλης Σταθόπουλος που μου έμαθε όλα όσα ξέρω και ο Φρέντι Μπρουκς.»
Έπαιζες τη σεζόν που μας πέρασε στον ΕΟ Σταυρούπολης, εάν σου έλεγαν να διαλέξεις μεταξύ σάλας και μπιτς τι θα επέλεγες;
«Αν διάλεγα κάτι θα ήταν σίγουρα το beach, όμως δεν έχουμε τις εγκαταστάσεις αλλά και ένα μίνι πρωτάθλημα το χειμώνα, όπως σε άλλες χώρες, για να μπορούμε να έχουμε αγωνιστική δράση.»
Περίμενες το μετάλλιο στο Μάστερ; Δήλωσες πως δε θα συνεχίσεις σε άλλο, αν έβρισκες χορηγό και χρήματα θα συνέχιζες;
«Περίμενα μία καλή πορεία στο master με τίποτα όμως δεν περίμενα να φτάσουμε στο μετάλλιο, λόγω του ότι φέτος δεν προπονούμασταν εντατικά. Με την Ειρήνη μας δένει όμως μια φιλία χρόνων και είμαστε 3 χρόνια ζευγάρι και πιστεύω πως φτάσαμε στο μετάλλιο κυρίως από το πόσο καλά γνωρίζουμε μέσα στο γήπεδο η μία την άλλη.
Δε νομίζω πως θα επέλεγα να συνεχίσω στα master ακόμα και αν βρίσκαμε χρήματα γιατί έχουμε μια πολύ καλή διοργάνωση εδώ τα north που μας στηρίζει και την στηρίζουμε.»
Πως σου φάνηκε το επίπεδο στην Καρδία;
«Αν συγκρίνω το επίπεδο με τα παλιά χρόνια που αγωνιζόμουν λείπουν πολύ αθλήτριες όπως η Πόλα Κίτσου, η Φένια Παπαγεωργίου, η Χριστίνα Παρασκευαϊδου, η Ελίνα Παπαδοπούλου, οι αδερφές Κωστάμη και πολλές άλλες ακόμα που θα μπορούσαν να παίζουν. Παρ’ όλα αυτά στο master της Καρδίας θεωρώ ότι ο ανταγωνισμός ήταν αρκετά υψηλός .»
Τι ένιωθες κάθε φορά που σε χειροκροτούσε ο κόσμος; Έχεις νιώσει το ίδιο στη Σάλα;
«Μας έδωσε πολύ δύναμη και τους ευχαριστώ ιδιαίτερα γι αυτό. Δυστυχώς πέρυσι παίζοντας στη Σταυρούπολη δεν έζησα ανάλογες στιγμές γιατί η ομάδα δεν πρωταγωνιστούσε και ο κόσμος δεν μας στήριζε. Εδώ στα βόρεια είμαστε μια μεγάλη παρέα και το αποδεικνύουμε σε κάθε ευκαιρία.»
volleyball.gr