Ιδιαίτερα όμως για δύο αθλητές μας, η αναμέτρηση του Ρέντη, είχε ξεχωριστή σημασία. Και μπορεί τελικά η αποστολή, στο…τσάκ, να επέστρεψε στην Ορεστιάδα, με «άδεια χέρια», ωστόσο το ουσιαστικό κέρδος για τον σύλλογο ήταν η εμφάνιση των νέων παιδιών, που άρπαξαν την ευκαιρία που τους έδωσε ο Ρουμάνος προπονητής τους.
Πήραν «παιχνίδια στα χέρια» τους και με τις πολύτιμες εμπειρίες και παραστάσεις απέναντι σε μία σπουδαία ομάδα, θα είναι στη συνέχεια του πρωταθλήματος ακόμη πιο έτοιμοι να βοηθήσουν την ομάδα όταν τους ζητηθεί από τον κ. Σιτιγκόι, ο οποίος χάρηκε βλέποντας τους παίκτες του να δίνουν “την ψυχή” τους στο ματς.
Ένα από αυτά τα νέα παιδιά ο 19χρονος Θοδωρής Κωνσταντινίδης (2.03μ) πάντως , θα θυμάται για όλη του τη ζωή το ματς του «Μελίνα Μερκούρη» με το Νο 14 του Άθλου Ορεστιάδας, ως το «βάπτισμα πυρός» στην κορυφαία κατηγορία του ελληνικού βόλεϊ. Και μάλιστα ως βασικός, στον παρθενικό του αγώνα ως κεντρικός, απέναντι στους σουπερστάρ του Ολυμπιακού.
Ο Θεσσαλονικιός πρώην διαγώνιος της Ελπίδας Αμπελοκήπων, που υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στον βόρειο Έβρο, βρέθηκε από τη σκοπιά των Μαρασίων και τη φύλαξη των συνόρων μας, να… φυλάει τον Βραζιλιάνο «γίγαντα» των «ερυθρόλευκων», Γκουσταβάο. Παρά τη διαφορά 12 πόντων, σε μπόι, από τον ψηλότερο κεντρικό του πρωταθλήματος, ο Θοδωρής «δε μάσησε»! Έδωσε δυνατές «μάχες» στο φιλέ και με συνολικά 6 (2/7 επ., 4 μπλοκ) δικαίωσε τον προπονητή του για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του.
Και παρόλο που δεν κατάφερε να συνδυάσει το ντεμπούτο του με ένα θετικό αποτέλεσμα για τον Άθλο Ορεστιάδας, ο Κωνσταντινίδης βίωσε χθες ένα μικρό… θαύμα!
«H χαρά μου για το ντεμπούτο μου στη Volleyleague είναι πολύ μεγάλη! Το να παίζεις μάλιστα κόντρα σε αντίπαλο όπως ο Ολυμπιακός είναι… θαύμα, αφού δεν είναι κάτι που γίνεται συχνά. Έμεινα ικανοποιημένος από την εμφάνιση της ομάδας μου, που πάλεψε στα ίσα, βγάζοντας ό,τι καλύτερο μπορούσε στο γήπεδο, παρά την απουσία του Ρενάν. Δεν μπορώ να πω όμως το ίδιο και για μένα, αφού θα μπορούσα να τα πάω καλύτερα και να βοηθήσω ακόμη περισσότερο την ομάδα μου. Ελπίζω στο μέλλον να το κάνω» δήλωσε ο φέρελπις νεαρός κεντρικός.
«Σαν να μην πέρασε μια μέρα» για τον Ράμος!
Ο 26χρονος Εντουάρντο Ράμος Πέρεθ αντίστοιχα, κλήθηκε χθες να μπει στα… παπούτσια του απόντος Βραζιλιάνου συμπαίκτη του Ρενάν Μπουιάτι – αφήνοντας παράλληλα χώρο στο κέντρο για τον νεαρό Κωνσταντινίδη – και απέδειξε πως το βόλεϊ είναι σαν το… ποδήλατο! Δεν ξεχνιέται ποτέ…
Τελευταία φορά που ο Έντουαρντ αγωνίστηκε ως διαγώνιος ήταν πριν 4 χρόνια στη Νέα Σμύρνη, ως «μπόμπερ» του Α.Ο.Ν.Σ Μίλωνα, καθώς από την επόμενη σεζόν 2019-2020 ξεκίνησε να παίζει ως κεντρικός μπλοκέρ, με συμπαίκτη τον χθεσινό του αντίπαλο στου Ρέντη, νεαρό ακραίο, Σπύρο Χανδρινό.
Παρόλα αυτά, με συνολικά 10 πόντους (9/21 επ., 1 άσος) ο δίμετρος Ράμος, μολονότι δεν πήρε τόσες πολλές επιθέσεις, προσπάθησε να καλύψει όσο το δυνατόν καλύτερα το ομολογουμένως δυσαναπλήρωτο κενό του κορυφαίου σκόρερ της ομάδας μας και του πρωταθλήματος, που μία αδιαθεσία της τελευταίας στιγμής δεν του επέτρεψε να ενισχύσει στην προσπάθεια του ‘Αθλου Ορεστιάδας.
«Μετά από 4 χρόνια το να παίξω ξανά διαγώνιος, ήταν στην αρχή δύσκολο για μένα» παραδέχθηκε ο Ράμος που όμως ευτυχώς «όσο πέρναγε η ώρα, θυμόμουν τη θέση καλύτερα! Θεωρώ ότι απέναντι σε ένα αντίπαλο όπως ο Ολυμπιακός, τα πήγαμε πολύ καλά, παρόλο που θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει από το ματς κάτι περισσότερο.
Προσπαθήσαμε να παίξουμε ελεύθερα, δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό, μας «βγήκε το παιχνίδι» και τελικά καταφέραμε να αποσπάσουμε απ’ τον αντίπαλο μας το πρώτο του φετινό σετ στο πρωτάθλημα. Είμαι πολύ αισιόδοξος για τη συνέχεια της ομάδας μου…» δήλωσε ο άσος της ομάδας μας, που από μικρός έχει ως ίνδαλμά του τον θρυλικό Βενεζουελάνο άσο, Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ Ερνάντο Γκόμεζ.
