Τα δύο πρώτα χρόνια η διοίκηση λειτούργησε ομαδικά. Τα ΔΣ από μηνιαία αραίωσαν και οι αποφάσεις πολλές φορές άλλαξαν και προκάλεσαν τον προβληματισμό σε πολλά μέλη. Αυτό το ΔΣ μπορεί να υπερηφανεύεται ότι κράτησε την ομοσπονδία ανοιχτή και το άθλημα ζωντανό. Οι ευθύνες είναι συλλογικές και μας αφορούν όλους. Άλλους περισσότερο και άλλους λιγότερο. Όταν χωρίστηκε το ΔΣ σε δυο μέρη, είχαμε δύο επιλογές. Ή να πάμε σπίτια μας ή να παλέψουμε για την επόμενη μέρα. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλά από τα υποψήφια μέλη είναι πρόεδροι της διοίκησης των ενώσεων και έχουν άμεση σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ενώσεις και τα σωματεία. Σχεδιάζοντας ρεαλιστικά την επόμενη μέρα. Η αρχή μας είναι ότι η λειτουργία της ΕΟΠΕ, δεν πρέπει να παράγει χρέη. Κάθε βήμα που πρέπει να κάνουμε, πρέπει να έχει εξασφαλιστεί, η βιωσιμότητα του. Το μέτριο επίπεδο που βρίσκεται σήμερα το βόλεϊ μπορεί να βελτιωθεί γιατί μέσα από τις δυσκολίες πρέπει να βρούμε τους τρόπους που θα βγει από αυτή. Με όπλο τη δουλειά, τη διαφάνεια και τη διαβούλευση. Πλάνο ανάπτυξης με στοχευμένες λύσεις ανά ένωση με στόχο τη πρώτη διετία τον διπλασιασμό των ανδρικών ομάδων και δελτίων αθλητών.

Σεμινάρια, τουρνουά για μικρά παιδιά ώστε να έρχονται από μικρή ηλικία στο άθλημα. Αναδιοργάνωση των πρωταθλημάτων με ενίσχυση των τοπικών κατηγοριών. Ενεργοποίηση της Pre League γυναικών, πάντα με συζήτηση με τα σωματεία. Για τις Εθνικές ομάδες, οι προπονητές πρέπει να είναι πλήρους εργασίας. Κοινό πρόγραμμα προπόνησης, αξιολόγηση όλων. Υπεύθυνοι οι έφοροι που πρέπει να είναι εθελοντές και θα συντονίζονται από το γραφείο εθνικών ομάδων.