«Υπήρξαμε κολλητές για πάνω από μία δεκαετία. Είχαμε γνωριστεί στην Εθνική ομάδα το 2004. Είχαμε χαθεί τα τελευταία χρόνια που πήγε στην Ρουμανία αλλά πάντα την είχα στο μυαλό μου. Δυστυχώς το έμαθα τηλεφωνικώς από μία παλιά συμπαίκτριά μας. Όπως όλοι μας, έχω σοκαριστεί και εγώ.

Εντός γηπέδου την χαρακτήριζε το πάθος και η δυναμικότητά της. Βοηθούσε όλες τις κοπέλες και ιδιαίτερα τις νεότερες. Ήταν πραγματική αρχηγός και ηγέτης. Ήθελε πάντα να κερδίζει. Εκτός γηπέδου ήταν ήρεμος χαρακτήρας, κοινωνικός άνθρωπος που ενδιαφερόταν για τους άλλους. Έχουμε μοιραστεί άπειρες στιγμές σε αποστολές, σε αγώνες, σε εξόδους.

Ότι και να λέμε είναι λίγο. Ένας νέος άνθρωπος να χαθεί είναι σοκαριστικό. Κουράγιο και δύναμη στην οικογένειά της, στην μητέρα της και στον γιο της».