Στην διαιτησία, γίνεται μια θεμελιώδης αλλαγή. Με την ομοσπονδία των διαιτητών πριν την ΓΣ της Χαλκίδας, δώσαμε το σχέδιο αλλαγών. Στη συνέχεια ήρθε ο κ. Μαυρικίδης στη συνέλευση ζητώντας την απόσυρση μιας συγκεκριμένης διάταξης. Η ΕΟΠΕ απέσυρε την διάταξη και κράτησε τον υπόλοιπο κανονισμό. Αν υπάρχει κάποιο θέμα, θα το διορθώσουμε, αλλά ο κανονισμός είναι σε ισχύ.
Το 2011 μετακυλήσαμε το κόστος των αμοιβών της διαιτησίας στα σωματεία κρατώντας τις αμοιβές των ηλικιακών πρωταθλημάτων και όλες τις μετακινήσεις. Στο τέλος του 2013, σε ένα διάστημα που η ΕΟΠΕ κινήθηκε με μηδέν έσοδα και οι υπάλληλοι είχαν να πληρωθούν από τον μήνα Ιούλιο έως τον Δεκέμβριο, τέθηκε ένα ζήτημα γιατί η ομοσπονδία έπρεπε να πληρώσει τις παλαιές και τις τρέχουσες οφειλές.
Υπήρξε αναταραχή και απειλές για αποχή από τους διαιτητές. Βρέθηκε λύση, αλλά κάποτε πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για απειλές. Η διαιτησία δεν είναι επάγγελμα, οι διαιτητές είναι λειτουργοί του αθλήματος. Έχουμε ανάγκη τους διαιτητές αλλά ο ρόλος τους είναι να βοηθούν την λειτουργία του αθλήματος. Με την ίδια έννοια η ομοσπονδία των διαιτητών δεν είναι συντεχνία, είναι ένας φορέας του αθλήματος. Είπαμε λοιπόν να σταματήσουν την ιστορία της αποχής και να βρούμε μια λύση.
Όλες οι αμοιβές των πρωταθλημάτων Ανδρών – Γυναικών καταβάλλονται στο γήπεδο. Οι μετακινήσεις των διαιτητών αντιμετωπίστηκαν με πολύ δυσκολία από την ομοσπονδία, αλλά έχει πληρωθεί ένα μεγάλο μέρος, ενώ οφείλονται αμοιβές από τα ηλικιακά πρωταθλήματα.
Με 800.000 προϋπολογισμό δεν μπορούσαμε να καλύψουμε αυτές τις δαπάνες. Από την άλλη δεν μπορούσαμε να πούμε στα σωματεία να καλύψουν αυτά τα έξοδα των αμοιβών των ηλικιακών κατηγοριών κι αυτό ήταν μία διαχωριστική γραμμή.
Περάσαμε λοιπόν το ότι καταργείται η αμοιβή των διαιτητών για τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα, αλλά δίνονται οι μετακινήσεις από το πρώτο χιλιόμετρο. Εκτός αν το γηπεδούχο σωματείο της επαρχίας φροντίσει να βγουν διαιτητές από την πόλη. Λέω χρόνια το παράδειγμα της Φλώρινας όπου έχει 2-3 ομάδες και κανέναν διαιτητή. Τώρα που θα αναλάβει το κόστος της μετακίνησης όμως θα πρέπει να φροντίσει να βγάλει διαιτητές.
Από κει και πέρα γνωρίζουμε ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις η ειδική κατηγορία των διαιτητών, αλλά θα το δούμε.
Πριν από 20 χρόνια οι διαιτητές είχαν ένα καλό χαρτζιλίκι, σήμερα δεν έχει λόγο κάποιος να γίνει διαιτητής. Αυτό θα το κάνει κάποιος που έχει παίξει το άθλημα και το αγαπάει. Θέλουμε να ανοίξουμε τη διαιτησία στους παίκτες ή στους προπονητές που δεν ασκούν πλέον το επάγγελμα. Σκεφτείτε το παράδειγμα του Στέλιου Παπακοσμά που είναι πλέον διαιτητής. Βάλαμε λοιπόν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν οι αθλητές σεμινάρια και όσο είναι εν ενεργεία αθλητές να διαιτητεύουν μόνο στις αναπτυξιακές ηλικίες. Πιστεύω ότι αν επικρατήσει η λογική θα μπορέσουμε να βρούμε μια λύση όπως αναγνωρίζω ότι θα πρέπει να συζητήσουμε με την ΟΔΒΕ τα οικονομικά θέματα και πιστεύω ότι σύντομα θα είμαστε σε θέση να καταθέσουμε μια συγκεκριμένη πρόταση»
Το 2011 μετακυλήσαμε το κόστος των αμοιβών της διαιτησίας στα σωματεία κρατώντας τις αμοιβές των ηλικιακών πρωταθλημάτων και όλες τις μετακινήσεις. Στο τέλος του 2013, σε ένα διάστημα που η ΕΟΠΕ κινήθηκε με μηδέν έσοδα και οι υπάλληλοι είχαν να πληρωθούν από τον μήνα Ιούλιο έως τον Δεκέμβριο, τέθηκε ένα ζήτημα γιατί η ομοσπονδία έπρεπε να πληρώσει τις παλαιές και τις τρέχουσες οφειλές.
Υπήρξε αναταραχή και απειλές για αποχή από τους διαιτητές. Βρέθηκε λύση, αλλά κάποτε πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για απειλές. Η διαιτησία δεν είναι επάγγελμα, οι διαιτητές είναι λειτουργοί του αθλήματος. Έχουμε ανάγκη τους διαιτητές αλλά ο ρόλος τους είναι να βοηθούν την λειτουργία του αθλήματος. Με την ίδια έννοια η ομοσπονδία των διαιτητών δεν είναι συντεχνία, είναι ένας φορέας του αθλήματος. Είπαμε λοιπόν να σταματήσουν την ιστορία της αποχής και να βρούμε μια λύση.
Όλες οι αμοιβές των πρωταθλημάτων Ανδρών – Γυναικών καταβάλλονται στο γήπεδο. Οι μετακινήσεις των διαιτητών αντιμετωπίστηκαν με πολύ δυσκολία από την ομοσπονδία, αλλά έχει πληρωθεί ένα μεγάλο μέρος, ενώ οφείλονται αμοιβές από τα ηλικιακά πρωταθλήματα.
Με 800.000 προϋπολογισμό δεν μπορούσαμε να καλύψουμε αυτές τις δαπάνες. Από την άλλη δεν μπορούσαμε να πούμε στα σωματεία να καλύψουν αυτά τα έξοδα των αμοιβών των ηλικιακών κατηγοριών κι αυτό ήταν μία διαχωριστική γραμμή.
Περάσαμε λοιπόν το ότι καταργείται η αμοιβή των διαιτητών για τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα, αλλά δίνονται οι μετακινήσεις από το πρώτο χιλιόμετρο. Εκτός αν το γηπεδούχο σωματείο της επαρχίας φροντίσει να βγουν διαιτητές από την πόλη. Λέω χρόνια το παράδειγμα της Φλώρινας όπου έχει 2-3 ομάδες και κανέναν διαιτητή. Τώρα που θα αναλάβει το κόστος της μετακίνησης όμως θα πρέπει να φροντίσει να βγάλει διαιτητές.
Από κει και πέρα γνωρίζουμε ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις η ειδική κατηγορία των διαιτητών, αλλά θα το δούμε.
Πριν από 20 χρόνια οι διαιτητές είχαν ένα καλό χαρτζιλίκι, σήμερα δεν έχει λόγο κάποιος να γίνει διαιτητής. Αυτό θα το κάνει κάποιος που έχει παίξει το άθλημα και το αγαπάει. Θέλουμε να ανοίξουμε τη διαιτησία στους παίκτες ή στους προπονητές που δεν ασκούν πλέον το επάγγελμα. Σκεφτείτε το παράδειγμα του Στέλιου Παπακοσμά που είναι πλέον διαιτητής. Βάλαμε λοιπόν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν οι αθλητές σεμινάρια και όσο είναι εν ενεργεία αθλητές να διαιτητεύουν μόνο στις αναπτυξιακές ηλικίες. Πιστεύω ότι αν επικρατήσει η λογική θα μπορέσουμε να βρούμε μια λύση όπως αναγνωρίζω ότι θα πρέπει να συζητήσουμε με την ΟΔΒΕ τα οικονομικά θέματα και πιστεύω ότι σύντομα θα είμαστε σε θέση να καταθέσουμε μια συγκεκριμένη πρόταση»
