«Έχουμε καταλάβει πως γράφουμε ιστορία. Σίγουρα είναι κάτι που μας γεμίζει επιπλέον ευθύνη και μας αγχώνει. Θα χαρακτηρίσω, όμως, αυτό το άγχος δημιουργικό και θα μας κάνει να φτάσουμε ακόμη πιο ψηλά. Είναι τεράστια η επιτυχία που φτάσαμε ως τους ημιτελικούς του Challenge Cup. Όμως γιατί να σταματήσουμε εδώ; Έχουμε βλέψεις και δουλεύουμε πολύ σκληρά. Έχουμε αποκτήσει ομοιογένεια ως ομάδα, έχουμε αποκτήσει τέλεια χημεία μεταξύ μας . Γιατί, λοιπόν, να μην κοιτάξουμε τι υπάρχει και μετά τους ημιτελικούς;». 

«Το δυσκολότερο ματς έως τώρα ήταν το παιχνίδι με την Τσανάκαλε στην Τουρκία, το οποίο όταν βρεθήκαμε να το κυνηγάμε το γυρίσαμε με ψυχή και με αγωνιστικό πάθος». 

«Η αντίπαλός μας στους ημιτελικούς, η Κράσνιογιαρσκ είχε θεωρητικά ευκολότερες κληρώσεις από εμάς. Στο πρωτάθλημά της τα πηγαίνει εξαιρετικά καλά, είναι δυνατή ομάδα, αλλά πιστεύω πως και εμείς είμαστε δυνατή ομάδα. Οπότε δεν έχουμε να φοβηθούμε το παραμικρό». 

«Όλο το προηγούμενο διάστημα είχαμε να αντιμετωπίσουμε και την κόπωση. Παίζαμε συνεχώς κάθε τρεις ημέρες και στις τρεις διοργανώσεις που συμμετέχουμε. Πολλή κούραση, πολλή προπόνηση. Δόξα τω Θεώ είχαμε την υγεία μας, που είναι πολύ σημαντικό και όσο είμαστε υγιείς δεν φοβόμαστε κανέναν αντίπαλο». 

«Μπορώ να πω πως στην ομάδα είμαστε ακόμη πιο αγαπημένες από όσο φαινόμαστε. Είναι κάτι που το λέω με μεγάλη χαρά». 

«Θέλω και εγώ να ευχαριστήσω τους φιλάθλους μας που γέμισαν το κλειστό του Ρέντη στον επαναληπτικό με την Αστερίξ. Νιώθουμε πως πρέπει να κερδίζουμε και για αυτούς, για να είναι εκεί, στην εξέδρα και στο επόμενο ματς για να μας στηρίζουν. Περιμένουμε ανάλογη παρουσία στις 29 Μαρτίου στον πρώτο ημιτελικό του Challenge Cup».