Με πατέρα και μητέρα αθλητές του χάντμπολ, κι ο ίδιος ξεκίνησε με τη χειροσφαίριση, αλλά η μητέρα του έχοντας υποβληθεί σε αρκετές εγχειρίσεις στα γόνατα της δεν ήθελε ο γιος της να τραβήξει τα ίδια και τον κατεύθυνε προς άλλα σπορ… Έτσι ξεκίνησε ενόργανη, κολύμβηση, τένις, μπάσκετ για να καταλήξει στα 10 του να παίζει πόλο. 

Για 4 χρόνια ήταν αθλητής στην Γκειφές, μια μικρή ομάδα με έδρα την πόλη της Μάια, η οποία όμως κήρυξε πτώχευση και η πιο κοντινή ομάδα ήταν πολύ μακριά κι έτσι έμεινε χωρίς να κάνει τίποτα μέχρι που ο διπλανός του στο σχολείο του ζήτησε να δοκιμάσει να παίξει μαζί του βόλεϊ. 

Με ύψος 1.93 στα 15 του βρήκε γρήγορα το ρόλο και το δρόμο του που τον έφερε στην Εθνική Πορτογαλίας, στην Μπενφίκα και τώρα στον Φοίνικα, όπου θα ενσωματωθεί τις επόμενες ημέρες μετά τον αποκλεισμό των Πορτογάλων από την ελληνική ομάδα.

-Ήξερες κάτι για τον Φοίνικα ή έψαξες να βρεις κάποια στοιχεία;
«Όχι δεν γνώριζα πολλά πράγματα κι ελπίζω να με συγχωρέσουν οι φίλοι της νέας μου ομάδας, αλλά είδα κάποια βίντεο στον όποιο ελεύθερο χρόνο έχω με την Εθνική».

-Το ότι ο προπονητής αλλά και οι Βουτσούλεβιτς, Στοϊλοβιτς μιλούν την ίδια γλώσσα θα σε βοηθήσει;
«Ναι σίγουρα… Δεν έχω μιλήσει ακόμη με τον κύριο Παβλίσεβιτς, αλλά αντάλλαξα κάποια μηνύματα και με τον Βουτσούλεβιτς τον οποίο δεν γνώριζα από πιο πριν».

-Ποιες είναι οι προσωπικές σου φιλοδοξίες και τι πιστεύεις ότι μπορεί να πετύχει ο Φοίνικας τη νέα σεζόν;
«Στην πρώτη μου χρονιά σε μια ξένη χώρα, σίγουρα θέλω να δείξω τον καλύτερο μου εαυτό και να βοηθήσω την ομάδα και μακάρι να βοηθήσω να έρθουν τίτλοι. Οι προκλήσεις είναι μεγάλες αλλά τίποτα δεν είναι απίθανο. Προσωπικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος».