Γύρισε στην Πάτρα και ξεκίνησε από το μηδέν το τμήμα βόλεϊ της Παναχαϊκής. Σε έναν σύλλογο που είχε ταυτιστεί με το ποδόσφαιρο, το τμήμα βόλεϊ έχει γίνει το αγαπημένο παιδί των «ροσονέρι» που το βλέπουν ως ευκαιρία για μεγάλες διακρίσεις κόντρα στις παραδοσιακές δυνάμεις του ελληνικού αθλητισμού. Τα πάντα ξεκίνησαν το 2004. Ο Αγγελόπουλος, πικραμένος από τη διοίκηση της ΕΑΠ που δεν ανανέωσε τη συνεργασία τους ύστερα από 20 χρόνια παρουσίας, αποφασίζει να αφήσει πίσω του τα πάντα και να γυρίσει σελίδα.
Ανέλαβε σύμβουλος της Παναχαϊκής που αγωνιζόταν στο τοπικό, μετά στη Γ' Εθνική μέχρι που έζησε το όνειρο της ανόδου στη Βόλεϊ Λιγκ. Ακόμα και οι παραδοσιακοί ποδοσφαιρόφιλοι του βγάζουν το καπέλο...
«Το έγραφα στα τετράδια»
«Οταν ήμουν μαθητής έγραφα στα τετράδιά μου ΕΑΠ ? Παναχαϊκή. Μεγάλωσα στη γειτονιά που χωρίζει τις δύο έδρες των ιστορικών ομάδων. Την ΕΑΠ την αγαπούσα για το βόλεϊ και την Παναχαϊκή για το ποδόσφαιρο. Μετά από 20 χρόνια στο τιμόνι της ΕΑΠ έζησα τα πάντα, ξεκινήσαμε από τα τοπικά και βγήκαμε στην Ευρώπη. Είμαι ευτυχής που έκανα νέο ξεκίνημα στην Παναχαϊκή. Δημιουργήσαμε από την αρχή μία νέα ομάδα και με τη βοήθεια των παικτών, των συνεργατών και του κόσμου φτάσαμε έως εδώ».
Σύμπτωση στην Ορεστιάδα
Οι συμπτώσεις, όμως, δεν σταματούν εκεί. Ο Αρης Αγγελόπουλος πανηγύρισε με την Παναχαϊκή την άνοδο και μάλιστα στο τελευταίο τουρνουά των μπαράζ που έγινε στην Ορεστιάδα. Στην ίδια πόλη το 2004 με την ΕΑΠ είχε πανηγυρίσει την παρθενική ευρωπαϊκή έξοδο της ΕΑΠ. «Τίποτα δεν είναι τυχαίο» λέει ο Αγγελόπουλος και προσθέτει: «Στην Ορεστιάδα έχω ζήσει τις δύο μεγαλύτερες επιτυχίες με την ΕΑΠ και την Παναχαϊκή. Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στην Ορεστιάδα για την προσπάθεια που έχει κάνει. Είναι άδικο που δεν θα κατάφερει να ανέβει στην Βόλεϊ Λιγκ. Είναι κρίμα ένας πρωταθλητής να χάνει την άνοδο στα μπαράζ».
Πώς φτάσαμε από την εποχή του Δαβουρλή στην άνοδο του βόλεϊ;
«Οταν έφυγα από την ΕΑΠ και γύρισα στην Πάτρα είπα στον εαυτό μου πως με την Παναχαϊκή μπορούμε να κάνουμε μία δεύτερη αρχή και να πετύχουμε κάτι πολύ μεγάλο. Από το 2004 αρχίζει ένα νέο ταξίδι για μένα. Με συνεργάτη τον Χάρη Μπουρδανιώτη ξεκινήσαμε από το μηδέν. Η ομάδα ήταν στο τοπικό πρωτάθλημα. Η ακαδημία είχε 15 παιδιά και τώρα έχουμε 250 παιδιά. Αρχικά φέραμε φοιτητές, ιδρύσαμε και γυναικεία ομάδα. Η ομάδα χρόνο με τον χρόνο κέρδιζε τον σεβασμό των οπαδών της Παναχαϊκής μέχρι που φτάσαμε στη φετινή σεζόν που πάντα το γήπεδο ήταν κατάμεστο. Στα μπαράζ μάλιστα δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο και 600 άτομα έμειναν έξω».
- Μπορεί να αντέξει η οµάδα στη Βόλεϊ Λιγκ;
«Είµαι ρεαλιστής. Η νέα µέρα δεν θα είναι εύκολη µε τις δυσκολίες που υπάρχουν. Φτάσαµε στο λιµάνι, αλλά πλέον τώρα αρχίζουν και οι µεγάλες προκλήσεις. Χρειαζόµαστε στήριξη απ' όλη την Πάτρα. Φέραµε στη Βόλεϊ Λιγκ µια οµάδα που είναι καινούργια στον βολεϊκό χάρτη».
- Υπάρχουν δυνατότητες για παραµονή στη Βόλεϊ Λιγκ;
«Υπάρχουν απεριόριστες δυνατότητες. Με φοβίζει µόνο µήπως δεν το καταλάβουν αυτοί που πρέπει. Είµαι ευτυχισµένος, πάντως, που κάθε µέρα διαπιστώνουν όλο και περισσότεροι τις µεγάλες δυνατότητες που έχει αυτή η οµάδα».
- Για τη Βόλεϊ Λιγκ υπάρχει έδρα, είναι κατάλληλο το γυµναστήριο της Αγυιάς;
«Αυτό είναι ένα ζήτηµα, αλλά µε ορισµένες παρεµβάσεις το γήπεδο µπορεί να γίνει λειτουργικό. Για τα µεγάλα παιχνίδια υπάρχει το `'Δ. Τόφαλος'', το Κουκούλι, ακόµα και της ΕΑΠ. Αν υπάρχει διάθεση, βρίσκονται λύσεις».
«Θα έχουµε κάνει λάθος»
- Από εδώ και πέρα ποιο είναι το νέο «στοίχηµα»;
«Πρέπει άµεσα κιόλας να γίνει απολογισµός και σχεδιασµός για τη νέα σεζόν. Πρέπει να γίνουν πολλά σε µικρό χρονικό διάστηµα ώστε να προετοιµαστούµε έγκαιρα. Αν δεν καταφέρουµε να κρατήσουµε την οµάδα στη Βόλεϊ Λιγκ, σηµαίνει πως κάπου θα έχουµε κάνει λάθος».
- Αισθάνεστε την υποχρέωση να καλύψετε το κενό που άφησε η ΕΑΠ;
«Φυσικά. Η ΕΑΠ ήταν οµάδα όλων των Πατρινών. Το ίδιο και η Παναχαϊκή. Δεν έχουµε την πολυτέλεια για διαµάχες και αποκλεισµούς. Πρέπει να υπάρξει συστράτευση δυνάµεων και ειδικά των Πατρινών αθλητών. Είναι σηµαντικό για το πατρινό βόλεϊ να έχει εκπρόσωπο στην Α1 και µαζί µε τον Παµβοχαϊκό να κάνουµε ένα ισχυρό δίδυµο στην Πελοπόννησο. Με την ευκαιρία, να ευχαριστήσω τον Παµβοχαϊκό για τη βοήθεια που µας έδωσε µε τα φιλικά και να τον συγχαρώ για τη 2η θέση. Ευχαριστούµε τη Λαµία, τον Μίλωνα και τον Φοίνικα για τα φιλικά που δώσαµε».
«Το δώρο που µου έκαναν οι Νικόλες»
Πώς κρίθηκε ο τίτλος του πρωταθλήµατος στα µπαράζ;
«Τα τρία τουρνουά των µπαράζ ήταν µία δύσκολη και εξαντλητική δοκιµασία και για τις τρεις οµάδες. Εµείς παίξαµε µε τρεις διαφορετικές συνθέσεις λόγω των τραυµατισµών του Μένιου και του Νίκου Ρουµελιώτη αλλά και του Ντονά. Η Παναχαϊκή δεν πήρε τυχαία τον τίτλο. Είχε παίκτες έµπειρους µε πολύπλευρες ικανότητες σε όλες τις θέσεις που κάλυψαν τα κενά».
Η µεγαλύτερη έκπληξη της σεζόν ποια ήταν;
«Η έκπληξη και συνάµα το δώρο στην προσπάθειά µου ήταν η συµφωνία που έκανε ο Νίκος Ρουµελιώτης µε τον γιο µου Νίκο για να έρθει στην οµάδα. Ψάχναµε πασαδόρο και όταν ξεκίνησε η προετοιµασία βγήκε από το αποδυτήρια ο Νίκος. Αν και είµαστε µαζί µέσα στο σπίτι δεν µου είχε πει τίποτα. Τον ευχαριστώ πολύ γιατί ξέρω πως είχε και άλλη πρόταση από οµάδα της Βόλεϊ Λιγκ, αλλά προτίµησε να έρθει µαζί µας».
«Πέτυχε το εγχείρηµα»
- Από το καλοκαίρι του 2012 την οµάδα ανέλαβαν ο Νίκος Ρουµελιώτης και η οικογένειά του. Πώς πήγε το εγχείρηµα;
«Το µοντέλο διοίκησης που έχει φέτος η Παναχαϊκή δεν θα το βρεις εύκολα στον παγκόσµιο χάρτη. Το τµήµα ανήκει στον Ερασιτέχνη αλλά έχει παραχωρηθεί στην οικογένεια Ρουµελιώτη. Εχει πετύχει το εγχείρηµα, αλλά από εδώ και πέρα έχουν αρχίσει τα δύσκολα».
- Ποιος ήταν ο µεγάλος στόχος που είχατε βάλει;
«Ηταν η άνοδος στη Βόλεϊ Λιγκ και µετά φυσικά το πρωτάθληµα. Τα καταφέραµε. Είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ µε έµπειρους αθλητές και αυτό µε βοήθησε πολύ. Τους ευχαριστώ όλους, όπως ευχαριστώ τους συνεργάτες µου Χάρη Μπουρδανιώτη, Ανδρέα Φαλιέρο, Ακη Ευσταθόπουλο (στατιστική), Γιώργο Σχίζα (φυσικοθεραπευτής) και τον αγαπηµένο µου Στράτο που είναι η ψυχή του γηπέδου».
πηγή: sentragoal.gr, GOAL NEWS