πρωταθλήματος 2019 επιστρέφοντας στην κορυφαία διοργάνωση μετά από 10 χρόνια, οι φωστήρες της ΕΣΠΑΑΑ είχαν προγραμματίσει την διεξαγωγή του τελικού αγώνα του κυπέλλου της Ένωσης (και μάλιστα ανδρών) στο γυμναστήριο του Πανελλήνιου στην Κυψέλη μεταξύ της γηπεδούχου ομάδας και της Πολιτείας.
Ναι, καλά διαβάσατε. Για την ΕΣΠΑΑΑ η παρουσία της Εθνικής ανδρών στην Αττική και ο αγώνας γιορτή με την Σουηδία που έχει προγραμματισεί ένα χρόνο νωρίτερα δεν είχε καμία σημασία. Ψιλά γράμματα. Ποια Εθνική Ανδρών και πρόκριση στο Ευρωπαϊκό; Το κύπελλο της ΕΣΠΑΑΑ είναι πάνω απ όλα. Το Κύπελλο της ΕΣΠΑΑΑ μετράει. Πάνω από τις Εθνικές ομάδες και κυρίως πάνω από τις χαρές και την ενότητα του βόλεϊ.
Μην ψάχνετε να βρείτε προηγούμενο. Δεν υπάρχει σε κανένα άθλημα. Υπήρχε περίπτωση η Εθνική ποδοσφαίρου να έπαιζε στο Καραΐσκάκη την πρόκριση στο Euro και η Ενωση Αθήνας να έκανε τον τελικό του Κυπέλλου; Υπήρχε περίπτωση να γίνουν αυτά σε άλλο ομαδικό άθλημα;
Μόνο στο βόλεϊ γίνονται αυτά από παράγοντες που προφανώς έχουν αποκοπεί πλήρως από τα δρώμενα του βόλεϊ κι έχουν σηκώσει σημαία Παναμά. Πηγαίνουν μόνοι τους, έχουν το μαγαζάκι τους και από δω πάνε και οι άλλοι...
Ήρθαν φίλοι του βόλεϊ από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Ταξίδεψαν μέσα στα χιόνια από την Θεσσαλονίκη, την Καστοριά, την Καλαμάτα, την Κρήτη, την Λάρισα και την Πάτρα αλλά η ΕΣΠΑΑΑ το βιολί βιολάκι της ή μάλλον το κύπελλο κυπελλάκι της. Μεταξύ συγγενών και φίλων. Στα κλεφτά. Πιστοί στο δόγμα "όσο πιο λίγοι τόσο καλύτερα" .
Δεν θα αναφερθούμε σε παράγοντες από το Δ.Σ της ΕΣΠΑΑΑ που έλαμψαν δια της απουσίας τους από το Ρέντη, ούτε και για την απουσία της πλειοψηφίας των Αθηναίων παραγόντων που είναι στο Δ.Σ. της ομοσπονδίας.
Δεν αναφερόμαστε στα προσωπικά του κάθε παράγοντα που δε μπόρεσε να βρεθεί απόψε στο Ρέντη. Αναφερόμαστε σε όσους συνειδητά απουσίασαν χρησιμοποιώντας φτηνά άλλοθι. Οταν δεν στέκεσαι στο ύψος των περιστάσεων σημαίνει πως είτε είσαι αδιάφορος είτε ανίκανος να εκτιμήσεις καταστάσεις.
Σε κάθε περίπτωση είσαι επικίνδυνος και ακατάλληλος. Και στο κάτω κάτω υπάρχουν και οι παραιτήσεις. Δεν γίνεται η ΕΟΠΕ να κάνει θυσίες για τις Εθνικές ομάδες, να κάνει αγώνα για να γεμίσει το Μελίνα Μερκούρη και η μεγαλύτερη Ενωση της να τραβάει το δρόμο της. Πάλι καλά που δεν προγραμμάτισαν και Γενική Συνέλευση.
Αυτοί είμαστε κύριοι. Αυτούς τους παράγοντες έχουμε. Αυτό το βόλεϊ θα έχουμε. Μην ζητάτε θαύματα λοιπόν από τους αθλητές και τους προπονητές. Μη μιλάτε για διακρίσεις και μετάλλια. Μην ζητάτε προβολή. Και αυτά που πέτυχαν αυτές οι δύο εθνικές ομάδες πολλά μας πέφτουν.
Κι αν γράφουμε τον πόνο μας και το παράπονο μας ενοχλώντας τους sic παράγοντες του αθηναϊκού βόλεϊ είναι γιατί αισθανόμαστε υποχρέωση απέναντι στα 2.000 παιδάκια και τους γονείς τους - προπονητές τους που βρέθηκαν σήμερα στο Ρέντη και γέμισαν τις μπαταρίες μας με τον αυθορμητισμό τους και τα χαμόγελα τους. Για τα χιλιάδες άλλα παιδιά σε όλη την Ελλάδα που κάτω από αντίξοες συνθήκες παίζουν βόλεϊ και μαζί με τους γονείς τους περιμένουν ένα καλύτερο μέλλον από παράγοντες που έχουν όρεξη να προσφέρουν.
Υ. Γ. Είμαστε περίεργοι να ακούσουμε το σκεπτικό του αγωνιστικού σχεδιασμού της μεγαλύτερης Ένωσης του ελληνικού βόλεϊ για τον τελικό του κυπέλλου που διοργάνωσε χθες στην Κυψέλη. Μόνο μην επικαλεστούν την έλλειψη γηπέδου. Βαρεθήκαμε την ίδια δικαιολογία και ειδικά για μία διοργάνωση που είναι καθαρά τοπικού χαρακτήρα και θα μπορούσε να γίνει μία άλλη μέρα (μέχρι τον Ιούνιο) και αν θέλετε και μία άλλη ώρα, έστω μετά τις 9 το βράδυ. Και να το πάμε και παρακάτω; Να γίνονταν ο τελικός του κυπέλλου ακόμα και στου Ρέντη. Μετά το τέλος του αγώνα της Εθνικής στο γεμάτο γήπεδο και με ταραφλέξ να το ευχαριστηθούν όλοι. Λίγο φαντασία, λίγο θέληση και νέους παράγοντες με όρεξη. Και δυστυχώς ή ευτυχώς πρέπει να παραδεχτούμε πως και τα τρία μας λείπουν.
Κ.ΑΣ.