πολυπρωταθλήτρια Μαρία Γκαραγκούνη. Μετά από πολλά χρόνια έλυσε την σιωπή του και μίλησε για τις παλιές και νέες αγάπες.
Ο καλαματιανός τεχνικός μίλησε στο volleynews.gr και θυμήθηκε τις παλιές καλές στιγμές της καριέρας του και μίλησε για το παρελθόν και το μέλλον:
Για την επιστροφή του στα γήπεδα:
«Παρακολουθώντας από κοντά την Μαρία Γκαραγκούνη να δουλεύει στις υποδομές της Κερατέας, γνωρίστηκα με τον κόσμο της ομάδας και έπαιξε ρόλο η απόφαση της Μαρίας να πάιξει φέτος. Άμα με ρώταγες πριν δύο μήνες θα έλεγα, μπα δεν νομίζω να προπονήσω ξανά. Υπήρχε μία δύσκολη κατάσταση στην ομάδα και ζήτησαν να τους βοηθήσω. Περνάω καλά και το ευχαριστιέμαι. Τις αποφάσεις που παίρνεις βλέπεις μετά αν ήταν σωστές ή όχι. Νομίζω ότι είναι καλά».
Αναπολείς το παρελθόν;
«Ου ναι. Το αναπολούσα και όταν ήμουν προπονητής, τώρα δεν θα το αναπολώ;».
Τι του έρχεται περισσότερο στο μυαλό:
«Το κύπελλο με τον Παναθηναϊκό μέσα στο Μαρκόπουλο με Γιαννακόπουλο, Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους οπαδούς τίγκα μέσα στο γήπεδο. Η νίκη των Βριλησσίων επί της ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα, το φάιναλ-4 στη Προύσα, λίγες ημέρες μετά την παράδοση του Οτσαλάν. Εϊναι κάποιες ιστορικές στιγμές. Φυσικά και τα ταξίδια στην Ευρώπη που ήταν κουραστικά μεν, αλλά ωραίος τρόπος ζωής».
Αν σκέφτεται να γυρίσει στο υψηλό επίπεδο:
«Για μένα το βόλεϊ δεν ήταν ποτέ επάγγελμα, το κάνω όμως επαγγελματικά. Συνεπώς θα γύρναγα οποιαδήποτε στιγμή που η ζωή μου θα ήταν καλύτερη. Έχω την εταιρεία μου, κάναμε και τρία παιδιά με την Μαρία και ήταν δύσκολο να λείπω από το σπίτι. Τώρα όμως οι συνθήκες είναι λίγο πιο χαλαρές. Μπορώ να λείψω λίγο και τώρα που το δοκίμασα με την κερατέα, ομολογώ ότι παθιάστηκα πάλι. Δεν ξέρω αν θα επέστρεφα στο υψηλό επίπεδο αλλά ξέρω ότι θα έκανα οτιδήποτε που θα περνούσα καλά. Στη Κερατέα που η ομάδα είναι στη τοπική κατηγορία, η καθημερινότητά είναι καλή και έχει ενδιαφέρον».
Για το επίπεδο της Volleyleague γυναικών:
«τα τελευταία δύο χρόνια διακρίνω μία τάση να αρχίζει να γίνει πιο επαγγελματικό, να είναι πιο οργανωμένο, τα μπάτζετ σιγά σιγά αυξάνονται. Βλέπω ένα πολύ καλό κλίμα στην Εθνική γυναικών. Δεν βλέπω τους μεγάλους χορηγούς και πως να μην λείπουν αυτή την εποχή. Πολλά παιδιά όμως, νέους προπονητές και αθλητές οι οποίοι αφιερώνουν τη ζωή τους σε αυτό. Οπότε δεν νομίζω να μην πάει καλά κάποια στιγμή. Στις γυναίκες έχει αυξηθεί και η βάση της πυραμίδας, δηλαδή έχουν ξεπεταχθεί πολλές ακαδημίες στην Ελλάδα, οι οποίες δουλεύουν από παλιούς αθλητές και αθλήτριες που ξέρουν βόλεϊ. Πιστεύω στα επόμενα 4 το πολύ 5 χρόνια θα βγει μία πολύ καλή φουρνιά».
Πόσο σημαντικό είναι το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα για το γυναικείο βόλεϊ:
«Η αλήθεια είναι ότι το star system λειτουργεί. Όσο περισσότερους τίτλους κερδίζει η Εθνική ομάδα, τόσο περισσότερο star γίνεται η ομάδα και κατεπέκταση και οι αθλήτριες. Συνεπώς τα παιδιά που αυτή την στιγμή αρχίζουν να ασχολούνται με το βόλεϊ θα δημιουργήσουν πρότυπα και τα πρότυπα δεν γίνεται να μην φέρουν κόσμο στο γήπεδο, όπως έκανε η Εθνική του 1987 στο βόλεϊ και στο μπάσκετ. Όπως και η Εθνική ομάδα του 1980 που έκανε την αρχή. Μακάρι να εξαντλήσουν τις πιθανότητές του και να πάνε όσο πιο ψηλά γίνεται».
Για τον ΓΣ Κερατέας:
«Δεν είχα την χαρά να την στήσω την ομάδα. Όταν μιλήσαμε με τον πρόεδρο και μου είπε τι θέλει, εξετάζοντας τις αθλήτριες θεώρησα ότι μπορώ να το πετύχω. Η αλήθεια είναι ότι ήταν δελεαστικό, γιατί η βαθμολογία της Κερατέας ήταν χείριστη. Σιγά σιγά σκαρφάλωνε. Υπήρχαν κάποιες ατυχίες που έφεραν ατυχή αποτελέσματα, αλλά έχει ακόμα δρόμο. Έχει πλέι οφ, μπαράζ και πρέπει να προετοιμαστεί η ομάδα. Το καλό είναι ότι όταν ανέλαβα και μίλησα με τις αθλήτριες για το πω θα καλύψουμε το έδαφος, όλες είπαν ναι και το τήρησαν».