-Γιατί Στουραϊτης και όχι Μαυρομάτης;
"Κατ’ αρχάς πρέπει να πω ότι ήμουν από το έτος 2010 ένθερμη υποστηρίκτρια του Αχιλλέα Μαυρομάτη, γιατί με εντυπωσίαζε ο λόγος του, που οφείλεται ασφαλώς και στην ιδιότητά του ως δικηγόρου, οι ξένες του γλώσσες, που σήμαιναν καλή εκπροσώπηση στους διεθνείς φορείς και οι εξαγγελίες του για απόλυτη δημοκρατία στις σχέσεις του με τους συνεργάτες του.
Δεν είχα απόλυτη γνώση του τι συνέβαινε μέχρι το τέλος του 2013 που μπήκα ως πρώτη αναπληρωματική στη θέση του κ. Μανωλόπουλου. Ήμουν όμως κοντά και έβλεπα τον αγώνα που έδιναν ο κ. Ψαρουδάκης και ο κ. Βαρσαμής, για να ορθοποδήσει οικονομικά η Ομοσπονδία, δεδομένου ότι υπήρχαν οφειλές τόσο από τη διοίκηση Μπελιγράτη (συν κατασχέσεις 3.000.000 ευρώ από τα απλήρωτα από το κράτος έργα, τα οποία είχε αναλάβει ως ενδιάμεσος της ΓΓΑ η ΕΟΠΕ), όσο και από τη διοίκηση Προσαλίκα, η οποία «κατάφερε», παρ’ ότι πήρε – πλην της επιχορήγησης της δικής της περιόδου – την μισή σχεδόν επιχορήγηση που το κράτος όφειλε στην Ομοσπονδία από την θητεία Μπελιγράτη, να δημιουργήσει περαιτέρω έλλειμα 1.000.000 Ευρώ περίπου στην Ομοσπονδία!
Το πρώτο σοκ για μένα βέβαια σε σχέση με τον Αχιλλέα Μαυρομάτη, ήταν η υπόθεση ΖΑΟΝ, στην οποία μετά από πολλές παλινωδίες μέχρι το δικαστήριο, εν συνεχεία κάνοντας το άσπρο μαύρο έπεισε την πλειοψηφία του συμβουλίου να παραβιασθεί η απόφαση του δικαστηρίου. Μετά ήρθαν πολλά άλλα, όπως η παραβίαση των αποφάσεων των επιτροπών (υπό την έννοια ότι άλλα αποφάσιζε η επιτροπή και άλλα εισηγούνταν εν συνεχεία ο πρόεδρός της στο Δ.Σ. λόγω πιέσεων που δεχόταν) η κατάργηση στην πράξη των επιτροπών, καθώς και ο περιορισμός των συνεδριάσεων του Δ.Σ. σε τέσσερα τον χρόνο, με συνέπεια να μην μπορεί να διοικηθεί συλλογικά η Ομοσπονδία, διότι δεν ήταν δυνατό να συζητηθούν τόσα θέματα σε μία ημέρα, επερχόταν τέτοια κόπωση, και υπήρχαν τέτοιες εντάσεις μέσα στο συμβούλιο, που σοβαρά θέματα συζητούνταν στις 11.00 την νύχτα, όταν οι περισσότεροι σύμβουλοι είχαν αποχωρήσει. Επίσης, ως προς τα οικονομικά, άλλα αναφέρονταν π.χ. ως προϋπολογισμοί διοργανώσεων και άλλα μας εμφανίζονταν μετά από τρεις μήνες που υπογράφαμε τα πρακτικά.
Βαρύνουσα για εμένα σημασία έχει το καίριο πλήγμα, το οποίο υπέστησαν οι Ενώσεις. Υπάρχουν πρόεδροι Ενώσεων, των οποίων δεσμεύθηκαν οι λογαριασμοί και δεν μπορούν να πάρουν τη σύνταξή τους, άλλοι τα χρήματά τους, άλλοι δεν μπορούν να πάρουν φορολογική ενημερότητα για τις επιχειρήσεις τους, γιατί εμπαίζονταν συστηματικά από τον ίδιο τον κ. Μαυρομάτη ότι δήθεν θα πληρωθεί το ΙΚΑ από την επόμενη επιχορήγηση, ενώ παράλληλα χάνονταν οι ρυθμίσεις και, συνεπώς, και πολλά λεφτά από την απαλλαγή των προσαυξήσεων.
Τέλος, ως προς το ηθικό σκέλος, έχω προσωπικά αλλεργία στην αχαριστία. Και αναφέρομαι στην περίπτωση του κ. Ψαρουδάκη, ο οποίος δέχεται οψίμως επιθέσεις από τον κ. Μαυρομάτη, οι οποίες φυσικά δεν οφείλονται στους λόγους που τώρα αναφέρει (ενδεικτικά αναφέρω ότι το θέμα με το Ρέθυμνο και την συμμετοχή του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ανέκυψε πολύ μετά την αποστασιοποίηση του κ. Ψαρουδάκη), αλλά στην παραφιλολογία που είχε αναπτυχθεί από τους γνωστούς «καλοθελητές» του αθλήματος ότι ο κ. Ψαρουδάκης ασκούσε de facto την προεδρία – όπως γίνεται και τώρα με τον κ. Στουραΐτη. Με παρόμοιο τρόπο συμπεριφέρθηκε και σε άλλους στενούς του φίλους και συνεργάτες. Ήθελε να περνά πάντα η δική του άποψη. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω ότι, επειδή ο ίδιος δεν ήθελε να εγγραφούν οι υπάλληλοι των Ενώσεων στην ενιαία αρχή πληρωμών, μόλις του ανακοινώσαμε από την ΕΣΠΑΑΑ ότι το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έκρινε ότι η εγγραφή αυτή έπρεπε να γίνει και ότι, συνεπώς, έτσι θα πράτταμε, απείλησε ότι θα καταργήσει τις Ενώσεις και θα τις κάνει «επιτροπές». Αυτός, όμως, τρόπος διοίκησης – που παραπέμπει σε λογική νηπιαγωγείου – δεν είναι ούτε δημοκρατικός, ούτε βέβαια σώφρων.
Με όλα αυτά δεν θέλω να απαξιώσω όλο του το έργο, γιατί κατάφερε αρκετά πράγματα, τα οποία θα τα πει και ο ίδιος στη συνέλευση. Έμαθα, λοιπόν, έστω και στην ηλικία που είμαι, ότι ο σώφρων χρήσιμος ηγέτης μιας Ομοσπονδίας, που επιθυμεί να είναι πραγματικά χρήσιμος, δεν πρέπει να είναι ούτε ρήτορας, ούτε ροκ σταρ (γιατί μας ανέκυψε κι αυτό τελευταία) δεν πρέπει να είναι αλαζόνας και να νομίζει ότι τα γνωρίζει όλα, δεν πρέπει να είναι πολιτικάντης, υποσχόμενος πράγματα που ξέρει ότι δεν μπορούν να υλοποιηθούν. Πρέπει να σέβεται τους συνεργάτες του, να έχει «μπέσα» και λόγο, να είναι τίμιος στα λόγια και τα έργα του, και κυρίως να έχει διοικήσει σωματείο για σειρά ετών, γιατί το σωματείο είναι το κύτταρο, οι ενώσεις τα όργανα και η Ομοσπονδία το σώμα που αποτελείται από όλα τα επιμέρους κύτταρα. Δεν μπορεί να διοικήσει κάποιος Ομοσπονδία στην Ελλάδα, αν δεν ξέρει την πραγματικότητα του σωματείου. Σε άλλες χώρες ίσως να μπορεί, εδώ όχι. Πρέπει να είναι αυτός που δεν θα χωρίζει τα σωματεία της Ελλάδας σε πατρίκιους και πληβείους και δεν θα κάνει πολιτική στην επαρχία με υποβάθμιση των Εθνικών Κατηγοριών, αλλά θα βοηθήσει ουσιαστικά εκεί, ενισχύοντας τις ενώσεις στις δυσβάστακτες μετακινήσεις των σωματείων τους από πόλη σε πόλη, ώστε να μπορέσουν να κάνουν ουσιαστική ανάπτυξη και από εκεί να προέρχεται αξιοκρατικά η άνοδός τους στις Εθνικές Κατηγορίες. Πρέπει να είναι μετριοπαθής, σεμνός, δουλευτής και να ξέρει να μοιράζει τις αρμοδιότητες στους συνεργάτες του, στο προσωπικό της Ομοσπονδίας, στις επιτροπές και σε όλους τους πρόθυμους εθελοντές. Αυτός για μένα είναι ο Γιάννης Στουραΐτης τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίσω αυτά τα δύο τελευταία χρόνια στενότερα και μπορώ ανεπιφύλακτα να τον χαρακτηρίσω κύριο με Κ κεφαλαίο".
-Γιατί παραμείνατε ως το τέλος στη διοίκηση Μαυρομάτη, ενώ είχατε προαναγγείλει την αποχώρηση σας μετά την ιστορία του ΖΑΟΝ;
"Για τον ίδιο λόγο που δεν πήγα και τώρα στο σπίτι μου μαζί με τους άλλους 10. Το ξανασκέφθηκα, συζήτησα και με αρκετούς συναδέλφους μου στην Ομοσπονδία (μη εξαιρουμένων και αυτών που έχουν παραμείνει στον Αχ. Μαυρομάτη) οι οποίοι με απέτρεψαν. Ένοιωθα ότι ήμουν μια φωνή μέσα εκεί που μπορούσε να επηρεάσει σε κάποια χρήσιμα θέματα και ότι δεν έπρεπε να εγκαταλείψω, παρ’ ότι στενοχωριόμουν που δεν μπορούσα να προσφέρω αυτά που ήθελα".
·-Για ποιο πράγμα καυχιέστε, όσον αφορά την ενασχόληση σας με το άθλημα;
"Καυχιέμαι για το σωματείο μου (ΑΟ Παλλήνη), γιατί όταν ξεκίνησα στη διοίκηση πριν 13 περίπου χρόνια ήμασταν στην τελευταία κατηγορία και τώρα βρισκόμαστε στην Α2 και στους άνδρες και στις γυναίκες, με πολύ αξιοπρεπή παρουσία στις υποδομές, χωρίς να υπάρχει άνθρωπος (αθλητής, προπονητής ή προμηθευτής) που να μπορεί να πει ότι δεν έχει εξοφληθεί. Είμαι χαρούμενη και υπερήφανη για τις ανιδιοτελείς φιλίες μου στον χώρο του βόλεϊ, από όπου εισπράττω εκτίμηση και αγάπη και ανταποδίδω με όλη μου την καρδιά. Βοηθάω με όσες γνώσεις διαθέτω, διευκολύνω όσο μπορώ τα αντίπαλά μου σωματεία σε ό,τι μου ζητήσουν (σε αλλαγές ωρών, γηπέδων κλπ), όπως κάνουν κι εκείνα και γι’ αυτό είμαι ικανοποιημένη. Στην ΕΟΠΕ και στην ΕΣΠΑΑΑ κάνω ό,τι μπορώ και παρά τις όποιες δυσκολίες δεν έχω λείψει ποτέ από συνεδριάσεις, καθώς και ό,τι μου έχει ζητηθεί".
-Πότε και πως ξεκίνησε η ασχολία σας με το Βόλεϊ.
"Αγαπούσα πάντα το βόλεϊ και τον αθλητισμό γενικότερα, αλλά μπήκα στον χώρο, όπως οι περισσότεροι εξαιτίας των παιδιών μου που έπαιζαν στην Παλλήνη. Το 2004 μου έγινε η τιμητική πρόσκληση να συμμετάσχω στην διοίκηση της Ομοσπονδίας και… αυτό ήταν. Αγάπησα πολύ τον χώρο και γι’ αυτό παραμένω, για να προσφέρω όσο είμαι όρθια ό,τι μπορώ. Εγώ, από την διοίκηση τόσο του σωματείου μου όσο και της Ενώσεως και της Ομοσπονδίας δεν προσδοκώ προσωπικά το παραμικρό".
-Με άριστα το 10 τι βαθμό θα βάζατε στο "σήμερα" του αθλήματος;
"Πέντε. Θαύματα δεν μπορούν δυστυχώς να γίνουν στην τωρινή συγκυρία, παρά τις εξαγγελίες κάποιων. Αν πάμε στο 7 στην επόμενη τριετία θα το θεωρήσω επιτυχία".
-Αν επανεκλεγείτε και με δεδομένη την εμπειρία του παρελθόντος, ποιες θα ήταν οι 3 πρώτες κινήσεις που θα κάνατε για το καλό του αθλήματος;
"Ενίσχυση των Ενώσεων με τεχνογνωσία, χρήματα και συνεχή προσωπική επαφή, για να παράξουν με την καθοδήγηση της Ομοσπονδίας περισσότερο έργο.
Σχέδιο διάσωσης του ανδρικού βόλεϊ, (το οποίο σε περίληψη υπάρχει και στις θέσεις μας) μεταξύ άλλων και με δωρεάν σεμινάρια από ειδικούς και από το πανεπιστήμιο, για το πώς να «τραβήξουμε» τα αγόρια από την προσχολική ηλικία στο άθλημα. Ήδη ξεκινάμε από εφέτος πιλοτικά στο σωματείο μου ένα τέτοιο πρόγραμμα.
Πραγματική παρουσία ατόμων επιτροπών και του συμβουλίου, δίπλα στους ΠΟΠ, σε κάθε προπόνηση, σε κάθε μετακίνηση, ώστε να υπάρχει αξιολόγησή τους, με ταυτόχρονη βέβαια κάλυψη και των οδοιπορικών τους.
Υπάρχουν και άλλες «πρώτες προτεραιότητες» που έχω υπόψη, αλλά μου ζητήσατε μόνο τρεις".
-Διαιτητής, προπονητής, μάνατζερ, αθλητής, πρόεδρος. Μπορείτε να μας βάλετε τις 5 αυτές ιδιότητες σε σειρά αξιολόγησης, ξεκινώντας από την πιο σημαντική για εσάς;
"Αθλητή, προπονητή και πρόεδρο τους βάζω στην ίδια βαθμίδα αξιολόγησης, γιατί κανείς δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον άλλον. Εν συνεχεία βάζω τον διαιτητή γιατί δεν μπορεί να γίνει πρωτάθλημα χωρίς αυτόν και τελευταίο τον μάνατζερ, η αναγκαιότητα του οποίου δεν θα υπήρχε αν όλα τα σωματεία είχαν αξιοπιστία ως προς τα συμφέροντα των αθλητών και προπονητών τους".
-Ποια είναι η τοποθέτηση σας για την περιβόητη ψηφοφορία, όπου σύμφωνα με το ρεπορτάζ γνωματεύσατε ότι μπορεί να επαναληφθεί, επειδή η Μαρία Καλουδιώτη, έκανε λάθος;
"Κατ’ αρχάς να διευκρινίσω ότι δεν είμαι νομική σύμβουλος της Ομοσπονδίας για να γνωμοδοτώ. Ούτε τότε μου ζητήθηκε η γνώμη ως γνωμάτευση ειδικού, όπως προκύπτει και από τα πρακτικά. Είπα την γνώμη μου σαν απλή σύμβουλος που τυγχάνει να είναι και νομικός, όπως εξάλλου και οι κ.κ. Μαυρομάτης και Διονάς που είναι δικηγόροι. Ως προς τα αθλητικά δε και οι δύο είναι ειδικότεροι, επειδή ασχολούνται με το αντικείμενο, ενώ εγώ ξέρω περισσότερα ποινικά.
Τότε, αφού αποφασίσαμε να κάνουμε μυστική ψηφοφορία, αντί να γράψουμε κανονικά τα ονόματα των υποψηφίων, όπως γίνεται σε όλα τα συμβούλια που αποφασίζουν με μυστική ψηφοφορία, κάναμε το λάθος, για να μην τυπώσουμε ή γράψουμε χαρτιά, να αποφασίσουμε για λόγους συντομίας να βάλουμε στους υποψηφίους προέδρους νούμερα. Έτσι πήρε π.χ. (γιατί δεν θυμάμαι ακριβώς ποιος πήρε το 1 και ποιος το 2) ο κ. Στουραΐτης το 1 και ο κ. Μελισσουργός το 2. Αυτό βέβαια ήταν λάθος, για το οποίο ευθυνόμαστε όλοι μας (και ο κ. Μελισσουργός), γιατί η μυστικότητα της ψηφοφορίας μπορούσε να αρθεί και από τον γραφικό χαρακτήρα του καθενός. Στην καταμέτρηση βρέθηκε ότι έχει εκλεγεί ο κ. Μελισσουργός. Έγινε μεγάλη φασαρία γιατί κάποιος από το στρατόπεδο Μαυρομάτη ήταν φανερό ότι ψήφισε Μελισσουργό. Η αρχική μου γνώμη ήταν ότι η ψηφοφορία τελείωσε και πρόεδρος είχε εκλεγεί ο κ. Μελισσουργός. Τότε η κ. Καλουδιώτη, στην οποία είχε ανατεθεί και η τήρηση πρακτικών, άρχισε να διαμαρτύρεται ότι έκανε λάθος, και ότι κατάλαβε ότι ο κ. Στουραΐτης είχε το 2 και ο κ. Μελισσουργός το 1, δηλαδή το λάθος αυτό ανέτρεπε την ψηφοφορία. Με κάλεσε (επειδή προήδρευα εγώ εκείνη την ώρα) και μου έδειξε τα πρακτικά της, από τα οποία προέκυπτε, χωρίς να υπάρχει καμία μουτζούρα ή διόρθωση, ότι πράγματι είχε βάλει δίπλα στους υποψηφίους τους αριθμούς που ισχυριζόταν (δηλαδή ανάποδα). Τα πρακτικά αυτά περιήλθαν σε γνώση όλων των συμβούλων. Τότε λοιπόν και εγώ μαζί με τους άλλους δύο δικηγόρους, εξέφρασα την άποψη ότι αφού κάναμε μια διάτρητη ψηφοφορία (για τους λόγους που ανέπτυξα παραπάνω) για την οποία ευθυνόμαστε όλοι, να την επαναλάβουμε με τον σωστό τρόπο, δηλαδή να μοιράσουμε χαρτιά με τα ονόματα και δίπλα να μπουν σταυροί, άποψη που αποδέχθηκε η πλειοψηφία των συμβούλων και έτσι επαναλήφθηκε η διαδικασία. Αυτή είναι η πραγματικότητα σε σχέση με τα διαδραματισθέντα σε εκείνη την ψηφοφορία"
"Κατ’ αρχάς πρέπει να πω ότι ήμουν από το έτος 2010 ένθερμη υποστηρίκτρια του Αχιλλέα Μαυρομάτη, γιατί με εντυπωσίαζε ο λόγος του, που οφείλεται ασφαλώς και στην ιδιότητά του ως δικηγόρου, οι ξένες του γλώσσες, που σήμαιναν καλή εκπροσώπηση στους διεθνείς φορείς και οι εξαγγελίες του για απόλυτη δημοκρατία στις σχέσεις του με τους συνεργάτες του.
Δεν είχα απόλυτη γνώση του τι συνέβαινε μέχρι το τέλος του 2013 που μπήκα ως πρώτη αναπληρωματική στη θέση του κ. Μανωλόπουλου. Ήμουν όμως κοντά και έβλεπα τον αγώνα που έδιναν ο κ. Ψαρουδάκης και ο κ. Βαρσαμής, για να ορθοποδήσει οικονομικά η Ομοσπονδία, δεδομένου ότι υπήρχαν οφειλές τόσο από τη διοίκηση Μπελιγράτη (συν κατασχέσεις 3.000.000 ευρώ από τα απλήρωτα από το κράτος έργα, τα οποία είχε αναλάβει ως ενδιάμεσος της ΓΓΑ η ΕΟΠΕ), όσο και από τη διοίκηση Προσαλίκα, η οποία «κατάφερε», παρ’ ότι πήρε – πλην της επιχορήγησης της δικής της περιόδου – την μισή σχεδόν επιχορήγηση που το κράτος όφειλε στην Ομοσπονδία από την θητεία Μπελιγράτη, να δημιουργήσει περαιτέρω έλλειμα 1.000.000 Ευρώ περίπου στην Ομοσπονδία!
Το πρώτο σοκ για μένα βέβαια σε σχέση με τον Αχιλλέα Μαυρομάτη, ήταν η υπόθεση ΖΑΟΝ, στην οποία μετά από πολλές παλινωδίες μέχρι το δικαστήριο, εν συνεχεία κάνοντας το άσπρο μαύρο έπεισε την πλειοψηφία του συμβουλίου να παραβιασθεί η απόφαση του δικαστηρίου. Μετά ήρθαν πολλά άλλα, όπως η παραβίαση των αποφάσεων των επιτροπών (υπό την έννοια ότι άλλα αποφάσιζε η επιτροπή και άλλα εισηγούνταν εν συνεχεία ο πρόεδρός της στο Δ.Σ. λόγω πιέσεων που δεχόταν) η κατάργηση στην πράξη των επιτροπών, καθώς και ο περιορισμός των συνεδριάσεων του Δ.Σ. σε τέσσερα τον χρόνο, με συνέπεια να μην μπορεί να διοικηθεί συλλογικά η Ομοσπονδία, διότι δεν ήταν δυνατό να συζητηθούν τόσα θέματα σε μία ημέρα, επερχόταν τέτοια κόπωση, και υπήρχαν τέτοιες εντάσεις μέσα στο συμβούλιο, που σοβαρά θέματα συζητούνταν στις 11.00 την νύχτα, όταν οι περισσότεροι σύμβουλοι είχαν αποχωρήσει. Επίσης, ως προς τα οικονομικά, άλλα αναφέρονταν π.χ. ως προϋπολογισμοί διοργανώσεων και άλλα μας εμφανίζονταν μετά από τρεις μήνες που υπογράφαμε τα πρακτικά.
Βαρύνουσα για εμένα σημασία έχει το καίριο πλήγμα, το οποίο υπέστησαν οι Ενώσεις. Υπάρχουν πρόεδροι Ενώσεων, των οποίων δεσμεύθηκαν οι λογαριασμοί και δεν μπορούν να πάρουν τη σύνταξή τους, άλλοι τα χρήματά τους, άλλοι δεν μπορούν να πάρουν φορολογική ενημερότητα για τις επιχειρήσεις τους, γιατί εμπαίζονταν συστηματικά από τον ίδιο τον κ. Μαυρομάτη ότι δήθεν θα πληρωθεί το ΙΚΑ από την επόμενη επιχορήγηση, ενώ παράλληλα χάνονταν οι ρυθμίσεις και, συνεπώς, και πολλά λεφτά από την απαλλαγή των προσαυξήσεων.
Τέλος, ως προς το ηθικό σκέλος, έχω προσωπικά αλλεργία στην αχαριστία. Και αναφέρομαι στην περίπτωση του κ. Ψαρουδάκη, ο οποίος δέχεται οψίμως επιθέσεις από τον κ. Μαυρομάτη, οι οποίες φυσικά δεν οφείλονται στους λόγους που τώρα αναφέρει (ενδεικτικά αναφέρω ότι το θέμα με το Ρέθυμνο και την συμμετοχή του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ανέκυψε πολύ μετά την αποστασιοποίηση του κ. Ψαρουδάκη), αλλά στην παραφιλολογία που είχε αναπτυχθεί από τους γνωστούς «καλοθελητές» του αθλήματος ότι ο κ. Ψαρουδάκης ασκούσε de facto την προεδρία – όπως γίνεται και τώρα με τον κ. Στουραΐτη. Με παρόμοιο τρόπο συμπεριφέρθηκε και σε άλλους στενούς του φίλους και συνεργάτες. Ήθελε να περνά πάντα η δική του άποψη. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω ότι, επειδή ο ίδιος δεν ήθελε να εγγραφούν οι υπάλληλοι των Ενώσεων στην ενιαία αρχή πληρωμών, μόλις του ανακοινώσαμε από την ΕΣΠΑΑΑ ότι το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έκρινε ότι η εγγραφή αυτή έπρεπε να γίνει και ότι, συνεπώς, έτσι θα πράτταμε, απείλησε ότι θα καταργήσει τις Ενώσεις και θα τις κάνει «επιτροπές». Αυτός, όμως, τρόπος διοίκησης – που παραπέμπει σε λογική νηπιαγωγείου – δεν είναι ούτε δημοκρατικός, ούτε βέβαια σώφρων.
Με όλα αυτά δεν θέλω να απαξιώσω όλο του το έργο, γιατί κατάφερε αρκετά πράγματα, τα οποία θα τα πει και ο ίδιος στη συνέλευση. Έμαθα, λοιπόν, έστω και στην ηλικία που είμαι, ότι ο σώφρων χρήσιμος ηγέτης μιας Ομοσπονδίας, που επιθυμεί να είναι πραγματικά χρήσιμος, δεν πρέπει να είναι ούτε ρήτορας, ούτε ροκ σταρ (γιατί μας ανέκυψε κι αυτό τελευταία) δεν πρέπει να είναι αλαζόνας και να νομίζει ότι τα γνωρίζει όλα, δεν πρέπει να είναι πολιτικάντης, υποσχόμενος πράγματα που ξέρει ότι δεν μπορούν να υλοποιηθούν. Πρέπει να σέβεται τους συνεργάτες του, να έχει «μπέσα» και λόγο, να είναι τίμιος στα λόγια και τα έργα του, και κυρίως να έχει διοικήσει σωματείο για σειρά ετών, γιατί το σωματείο είναι το κύτταρο, οι ενώσεις τα όργανα και η Ομοσπονδία το σώμα που αποτελείται από όλα τα επιμέρους κύτταρα. Δεν μπορεί να διοικήσει κάποιος Ομοσπονδία στην Ελλάδα, αν δεν ξέρει την πραγματικότητα του σωματείου. Σε άλλες χώρες ίσως να μπορεί, εδώ όχι. Πρέπει να είναι αυτός που δεν θα χωρίζει τα σωματεία της Ελλάδας σε πατρίκιους και πληβείους και δεν θα κάνει πολιτική στην επαρχία με υποβάθμιση των Εθνικών Κατηγοριών, αλλά θα βοηθήσει ουσιαστικά εκεί, ενισχύοντας τις ενώσεις στις δυσβάστακτες μετακινήσεις των σωματείων τους από πόλη σε πόλη, ώστε να μπορέσουν να κάνουν ουσιαστική ανάπτυξη και από εκεί να προέρχεται αξιοκρατικά η άνοδός τους στις Εθνικές Κατηγορίες. Πρέπει να είναι μετριοπαθής, σεμνός, δουλευτής και να ξέρει να μοιράζει τις αρμοδιότητες στους συνεργάτες του, στο προσωπικό της Ομοσπονδίας, στις επιτροπές και σε όλους τους πρόθυμους εθελοντές. Αυτός για μένα είναι ο Γιάννης Στουραΐτης τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίσω αυτά τα δύο τελευταία χρόνια στενότερα και μπορώ ανεπιφύλακτα να τον χαρακτηρίσω κύριο με Κ κεφαλαίο".
-Γιατί παραμείνατε ως το τέλος στη διοίκηση Μαυρομάτη, ενώ είχατε προαναγγείλει την αποχώρηση σας μετά την ιστορία του ΖΑΟΝ;
"Για τον ίδιο λόγο που δεν πήγα και τώρα στο σπίτι μου μαζί με τους άλλους 10. Το ξανασκέφθηκα, συζήτησα και με αρκετούς συναδέλφους μου στην Ομοσπονδία (μη εξαιρουμένων και αυτών που έχουν παραμείνει στον Αχ. Μαυρομάτη) οι οποίοι με απέτρεψαν. Ένοιωθα ότι ήμουν μια φωνή μέσα εκεί που μπορούσε να επηρεάσει σε κάποια χρήσιμα θέματα και ότι δεν έπρεπε να εγκαταλείψω, παρ’ ότι στενοχωριόμουν που δεν μπορούσα να προσφέρω αυτά που ήθελα".
·-Για ποιο πράγμα καυχιέστε, όσον αφορά την ενασχόληση σας με το άθλημα;
"Καυχιέμαι για το σωματείο μου (ΑΟ Παλλήνη), γιατί όταν ξεκίνησα στη διοίκηση πριν 13 περίπου χρόνια ήμασταν στην τελευταία κατηγορία και τώρα βρισκόμαστε στην Α2 και στους άνδρες και στις γυναίκες, με πολύ αξιοπρεπή παρουσία στις υποδομές, χωρίς να υπάρχει άνθρωπος (αθλητής, προπονητής ή προμηθευτής) που να μπορεί να πει ότι δεν έχει εξοφληθεί. Είμαι χαρούμενη και υπερήφανη για τις ανιδιοτελείς φιλίες μου στον χώρο του βόλεϊ, από όπου εισπράττω εκτίμηση και αγάπη και ανταποδίδω με όλη μου την καρδιά. Βοηθάω με όσες γνώσεις διαθέτω, διευκολύνω όσο μπορώ τα αντίπαλά μου σωματεία σε ό,τι μου ζητήσουν (σε αλλαγές ωρών, γηπέδων κλπ), όπως κάνουν κι εκείνα και γι’ αυτό είμαι ικανοποιημένη. Στην ΕΟΠΕ και στην ΕΣΠΑΑΑ κάνω ό,τι μπορώ και παρά τις όποιες δυσκολίες δεν έχω λείψει ποτέ από συνεδριάσεις, καθώς και ό,τι μου έχει ζητηθεί".
-Πότε και πως ξεκίνησε η ασχολία σας με το Βόλεϊ.
"Αγαπούσα πάντα το βόλεϊ και τον αθλητισμό γενικότερα, αλλά μπήκα στον χώρο, όπως οι περισσότεροι εξαιτίας των παιδιών μου που έπαιζαν στην Παλλήνη. Το 2004 μου έγινε η τιμητική πρόσκληση να συμμετάσχω στην διοίκηση της Ομοσπονδίας και… αυτό ήταν. Αγάπησα πολύ τον χώρο και γι’ αυτό παραμένω, για να προσφέρω όσο είμαι όρθια ό,τι μπορώ. Εγώ, από την διοίκηση τόσο του σωματείου μου όσο και της Ενώσεως και της Ομοσπονδίας δεν προσδοκώ προσωπικά το παραμικρό".
-Με άριστα το 10 τι βαθμό θα βάζατε στο "σήμερα" του αθλήματος;
"Πέντε. Θαύματα δεν μπορούν δυστυχώς να γίνουν στην τωρινή συγκυρία, παρά τις εξαγγελίες κάποιων. Αν πάμε στο 7 στην επόμενη τριετία θα το θεωρήσω επιτυχία".
-Αν επανεκλεγείτε και με δεδομένη την εμπειρία του παρελθόντος, ποιες θα ήταν οι 3 πρώτες κινήσεις που θα κάνατε για το καλό του αθλήματος;
"Ενίσχυση των Ενώσεων με τεχνογνωσία, χρήματα και συνεχή προσωπική επαφή, για να παράξουν με την καθοδήγηση της Ομοσπονδίας περισσότερο έργο.
Σχέδιο διάσωσης του ανδρικού βόλεϊ, (το οποίο σε περίληψη υπάρχει και στις θέσεις μας) μεταξύ άλλων και με δωρεάν σεμινάρια από ειδικούς και από το πανεπιστήμιο, για το πώς να «τραβήξουμε» τα αγόρια από την προσχολική ηλικία στο άθλημα. Ήδη ξεκινάμε από εφέτος πιλοτικά στο σωματείο μου ένα τέτοιο πρόγραμμα.
Πραγματική παρουσία ατόμων επιτροπών και του συμβουλίου, δίπλα στους ΠΟΠ, σε κάθε προπόνηση, σε κάθε μετακίνηση, ώστε να υπάρχει αξιολόγησή τους, με ταυτόχρονη βέβαια κάλυψη και των οδοιπορικών τους.
Υπάρχουν και άλλες «πρώτες προτεραιότητες» που έχω υπόψη, αλλά μου ζητήσατε μόνο τρεις".
-Διαιτητής, προπονητής, μάνατζερ, αθλητής, πρόεδρος. Μπορείτε να μας βάλετε τις 5 αυτές ιδιότητες σε σειρά αξιολόγησης, ξεκινώντας από την πιο σημαντική για εσάς;
"Αθλητή, προπονητή και πρόεδρο τους βάζω στην ίδια βαθμίδα αξιολόγησης, γιατί κανείς δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον άλλον. Εν συνεχεία βάζω τον διαιτητή γιατί δεν μπορεί να γίνει πρωτάθλημα χωρίς αυτόν και τελευταίο τον μάνατζερ, η αναγκαιότητα του οποίου δεν θα υπήρχε αν όλα τα σωματεία είχαν αξιοπιστία ως προς τα συμφέροντα των αθλητών και προπονητών τους".
-Ποια είναι η τοποθέτηση σας για την περιβόητη ψηφοφορία, όπου σύμφωνα με το ρεπορτάζ γνωματεύσατε ότι μπορεί να επαναληφθεί, επειδή η Μαρία Καλουδιώτη, έκανε λάθος;
"Κατ’ αρχάς να διευκρινίσω ότι δεν είμαι νομική σύμβουλος της Ομοσπονδίας για να γνωμοδοτώ. Ούτε τότε μου ζητήθηκε η γνώμη ως γνωμάτευση ειδικού, όπως προκύπτει και από τα πρακτικά. Είπα την γνώμη μου σαν απλή σύμβουλος που τυγχάνει να είναι και νομικός, όπως εξάλλου και οι κ.κ. Μαυρομάτης και Διονάς που είναι δικηγόροι. Ως προς τα αθλητικά δε και οι δύο είναι ειδικότεροι, επειδή ασχολούνται με το αντικείμενο, ενώ εγώ ξέρω περισσότερα ποινικά.
Τότε, αφού αποφασίσαμε να κάνουμε μυστική ψηφοφορία, αντί να γράψουμε κανονικά τα ονόματα των υποψηφίων, όπως γίνεται σε όλα τα συμβούλια που αποφασίζουν με μυστική ψηφοφορία, κάναμε το λάθος, για να μην τυπώσουμε ή γράψουμε χαρτιά, να αποφασίσουμε για λόγους συντομίας να βάλουμε στους υποψηφίους προέδρους νούμερα. Έτσι πήρε π.χ. (γιατί δεν θυμάμαι ακριβώς ποιος πήρε το 1 και ποιος το 2) ο κ. Στουραΐτης το 1 και ο κ. Μελισσουργός το 2. Αυτό βέβαια ήταν λάθος, για το οποίο ευθυνόμαστε όλοι μας (και ο κ. Μελισσουργός), γιατί η μυστικότητα της ψηφοφορίας μπορούσε να αρθεί και από τον γραφικό χαρακτήρα του καθενός. Στην καταμέτρηση βρέθηκε ότι έχει εκλεγεί ο κ. Μελισσουργός. Έγινε μεγάλη φασαρία γιατί κάποιος από το στρατόπεδο Μαυρομάτη ήταν φανερό ότι ψήφισε Μελισσουργό. Η αρχική μου γνώμη ήταν ότι η ψηφοφορία τελείωσε και πρόεδρος είχε εκλεγεί ο κ. Μελισσουργός. Τότε η κ. Καλουδιώτη, στην οποία είχε ανατεθεί και η τήρηση πρακτικών, άρχισε να διαμαρτύρεται ότι έκανε λάθος, και ότι κατάλαβε ότι ο κ. Στουραΐτης είχε το 2 και ο κ. Μελισσουργός το 1, δηλαδή το λάθος αυτό ανέτρεπε την ψηφοφορία. Με κάλεσε (επειδή προήδρευα εγώ εκείνη την ώρα) και μου έδειξε τα πρακτικά της, από τα οποία προέκυπτε, χωρίς να υπάρχει καμία μουτζούρα ή διόρθωση, ότι πράγματι είχε βάλει δίπλα στους υποψηφίους τους αριθμούς που ισχυριζόταν (δηλαδή ανάποδα). Τα πρακτικά αυτά περιήλθαν σε γνώση όλων των συμβούλων. Τότε λοιπόν και εγώ μαζί με τους άλλους δύο δικηγόρους, εξέφρασα την άποψη ότι αφού κάναμε μια διάτρητη ψηφοφορία (για τους λόγους που ανέπτυξα παραπάνω) για την οποία ευθυνόμαστε όλοι, να την επαναλάβουμε με τον σωστό τρόπο, δηλαδή να μοιράσουμε χαρτιά με τα ονόματα και δίπλα να μπουν σταυροί, άποψη που αποδέχθηκε η πλειοψηφία των συμβούλων και έτσι επαναλήφθηκε η διαδικασία. Αυτή είναι η πραγματικότητα σε σχέση με τα διαδραματισθέντα σε εκείνη την ψηφοφορία"
