«Έχω παραβρεθεί σε πολλές εκδηλώσεις εις μνήμιν του Νίκου, αλλά σήμερα αισθάνομαι ότι είναι εδώ, και χαίρεται. Χαίρεται γιατί βρίσκονται εδώ αγαπημένοι του φίλοι, μα πάνω απ' όλα χαίρεται, γιατί μέσα από αυτή την προσπάθεια θα βοηθηθούν παιδιά, τα οποία μας χρειάζονται. Όταν είσαι από την μεριά του πόνου, καταλαβαίνεις τον πόνο του άλλο εντονότερα, επομένως πρέπει να ψάξεις μέσα σου και γύρω σου, για να βοηθήσεις κι εσύ, όπως μπορείς. Μ' ένα χαμόγελο, με μια αγκαλιά, μ' ότι μπορεί ο καθένας. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, και να ευχαριστήσω το σύνδεσμό σας, γι αυτό το λεύκωμα. Ξέρω ότι αφιερώσατε πολύτιμο χρόνο από τις οικογένειές σας, αλλά ξέρω ότι το κάνατε με χαρά για το φίλο, το συμπαίκτη και συνάδελφο σας».

«Για μένα ήταν ό,τι καλύτερο, γιατί είχα άγχος για το πως θα μπορέσω να περάσω στο παιδί μου, αυτή την πολύ μεγάλη αθλητική ιστορία που είχε ο πατέρας του. Μ' αυτό το λεύκωμα θα δει ότι ο μπαμπάς του ήταν θρύλος του ελληνικού βόλεϊ, για μένα είναι ακόμη, και για πολύ ακόμα κόσμο πιστεύω. Το ότι είναι μεγάλος άνθρωπος ο πατέρας του, νομίζω το έχει καταλάβει και το έχει συνειδητοποιήσει ήδη», ενώ τέλος συνεχάρη για την πολύ σημαντική αυτή πρωτοβουλία και το έργο που προσφέρει το «Χαμόγελο του παιδιού».