Ο μοναδικός που είχε αγωνιστεί σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα από τους 18 που ξεκίνησαν προετοιμασία ήταν ο Δημήτρης Τζούριτς ο οποίος το 2009 στα 20 του χρόνια είχε αγωνιστεί στο Ευρωπαϊκό της Σμύρνης, ως κεντρικός σε 5 αγώνες και ως διαγώνιος στο τελευταίο ματς της Εθνικής κόντρα στην Πολωνία.
Κι αν οι παίκτες μας δεν είχαν εμπειρία από Ευρωπαϊκό (πριν τους αγώνες σε Μονπελιέ και Σλοβενία) το σταφ της Εθνικής έχει αρκετά μεγάλη με τους Δημήτρη Ανδρεόπουλο, Παύλου Καραμαρούδη, Μάριο Γκιούρδα, αλλά και τον Σωτήρη Αμαριάννάκη που ήταν στο τιμ μέχρι την αναχώρηση της ομάδας από την Ελλάδα να θυμούνται κάποιες από τις στιγμές που έζησαν ως αθλητές, λίγες ώρες πριν τον αγώνα με την Ρωσία (18:30, ΕΡΤ3) για τους 16 του Ευρωβόλεϊ 2019.
«Θυμάμαι και τις 4 συμμετοχές σε Ευρωπαϊκό όπου υπάρχουν πολλές καλές στιγμές, αλλά και στιγμές απογοήτευσης, ωστόσο αυτές είναι προσωπικές κι αφορούν την ομάδα…», είπε ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος και συμπλήρωσε:
«Αυτό που σίγουρα θυμάμαι πάντως πιο έντονα είναι η πρώτη μου συμμετοχή στο Ευρωβόλεϊ 1985 στο Άμστερνταμ. Εκεί θυμάμαι πραγματικά όλες τις στιγμές, όλους τους συμπαίκτες μου και η 7η θέση που είχαμε πάρει ήταν ο προάγγελος των επιτυχιών που ακολούθησαν με τη συμμετοχή μας για πρώτη φορά την επόμενη χρονιά στο Παρίσι και το χάλκινο μετάλλιο το 1987 στη Γάνδη».
Ο συνεργάτης του Παύλος Καραμαρούδης κι ο τιμ μάνατζερ της ομάδας Μάριος Γκιούρδας αντιθέτως έβγαλαν μια πικρία για διαφορετικούς λόγους. «Εγώ δεν θέλω να θυμάμαι την πρώτη μου συμμετοχή στην Καρλσρούη γιατί νικήσαμε στον πρώτο αγώνα με την Πολωνία και μετά χάσαμε όλα τα υπόλοιπα ματς», είπε ο Καραμαρούδης με τον Γκιούρδα να τονίζει:
«Είναι πολλές οι στιγμές, θετικές κι αρνητικές, αλλά αυτό που δεν μπορούσα να χωνέψω ήταν ο αποκλεισμός μας για ένα σετ από τους ημιτελικούς του 2005 στο Βελιγράδι. Είχαμε κάνει μεγάλες νίκες με Γαλλία, Τσεχία και μας απέκλεισε η Ισπανία. Γενικά η Ισπανία μας είχε κάνει πολλές ζημιές και επίσης ήταν πολλές οι φορές που μείναμε εκτός συνέχειας πληρώνοντας κάποιες ισοβαθμίες, αλλά τουλάχιστον ζήσαμε εδώ σ’ αυτό το Ευρωπαϊκό την πρόκριση μας για ένα πόντο».
Το ταξίδι στο παρελθόν όμως θα κλείσει με την ιστορία του Σωτήρη Αμαριαννάκη και τον αείμνηστο πρόεδρο Μιχάλη Μαστρανδρέα στο Ευρωβόλεϊ του 1987 στην Γάνδη.
«Την παραμονή του πρώτου αγώνα είχαμε παίξει τάβλι με τον πρόεδρο στο λόμπι του ξενοδοχείου και τον είχα κερδίσει. Την άλλη μέρα κερδίσαμε και στον αγώνα μας... Έτσι λοιπόν κάθε παραμονή αγώνα ο πρόεδρος περίμενε στο ξενοδοχείο για να παίξουμε και να τον κερδίσω, αν και έλεγε σε όλους ότι με άφηνε να κερδίσω για το γούρι.
