Ο Νίκος Κωστακόπουλος, από την Αγία Παρασκευή που βρισκόταν τη σεζόν 2017-18, δέχθηκε το καλοκαίρι πρόταση από τον Πανναξιακό να οδηγήσει την ομάδα στο πρωτάθλημα και στο κύπελλο, τη μεγαλύτερη πρόκληση στη μέχρι στιγμής προπονητική του καριέρα. Ο απολογισμός ήταν η πρόκριση στο φάιναλ-4 των Σερρών, οι δύο νίκες επί του ΑΟ Θήρας στα ημιτελικά της Volleyleague και η πρόκριση στους τελικούς απέναντι στον μετέπειτα πρωταθλητή και νταμπλούχο Ολυμπιακό.

Ο Έλληνας τεχνικός, για λογαριασμό του volleynews.gr κάνει τον απολογισμό του Πανναξιακού και του ίδιου από τη φετινή σεζόν και ευχαριστεί όλους όσοι βοήθησαν ώστε να εξελιχθεί με αυτό τον τρόπο η χρονιά.

Τώρα που πέρασαν λίγες ημέρες από τη λήξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων του Πανναξιακού, ποιος είναι ο απολογισμός της σεζόν για τον Πανναξιακό;

«Αρχικά οφείλω να δώσω συγχαρητήρια στην ομάδα του Ολυμπιακού για την κατάκτηση του νταμπλ και μάλιστα σε μια χρονιά με δύο πολύ σημαντικές απώλειες. Η φετινή σεζόν του Πανναξιακού ήταν κάτι παραπάνω από επιτυχημένη ειδικά αν σκεφτεί κανείς πόσα προβλήματα είχαμε να αντιμετωπίσουμε με τραυματισμούς, δυσκολία μετακινήσεων αλλά και το γεγονός ότι είχαμε χαμηλότερο προϋπολογισμό από αρκετές ομάδες της volleyleague. Ο αρχικός μας στόχος, η είσοδος δηλαδή στην τετράδα του πρωταθλήματος και του κυπέλλου, κάτι που πολύ λίγοι πίστευαν εξ αρχής, επιτεύχθηκε πολύ νωρίς. Στο κύπελλο παρότι είχαμε πολύ καλή απόδοση στον ημιτελικό και προηγηθήκαμε με 2-0, δεν τα καταφέραμε τελικά και χάσαμε την πρόκριση στον τελικό στις λεπτομέρειες απέναντι στον ΑΟ Θήρας. Η μεγάλη επιτυχία ουσιαστικά ήρθε αμέσως μετά όπου καταφέραμε να πάρουμε το πλεονέκτημα έδρας από την ομάδα της Σαντορίνης και με 2η νίκη στην έδρα μας να προκριθούμε στον τελικό και να καταλάβουμε τελικά την δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα της volleyleague. Στα θετικά της χρονιάς μπορώ να συμπεριλάβω το γεγονός ότι η ομάδα μας ήταν ιδιαίτερα συμπαθής καθώς αγωνίστηκε με πάθος, στηρίχτηκε αγωνιστικά στην ομαδικότητα και όχι σε ατομικές ενέργειες ενώ παράλληλα δίδαξε ήθος και γενικά λειτούργησε σαν μια οικογένεια.

Ποια ήταν η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή της σεζόν για τον Πανναξιακό;

Η καλύτερη στιγμή της ομάδας μας φέτος ήταν η πρόκριση στον τελικό του πρωταθλήματος με τις δύο νίκες στην σειρά των ημιτελικών. Αρχικά ήταν τεράστια η προσπάθεια που έκαναν οι αθλήτριες να ξεπεράσουν το ψυχολογικό φορτίο μετά την ήττα με ανατροπή στον ημιτελικό του κυπέλλου με τον ΑΟ Θήρας και 4 μέρες αργότερα με κατάθεση ψυχής να φέρουν το θετικό αποτέλεσμα στην έδρα του αντιπάλου όπως και η νίκη μέσα στην έδρα μας στον δεύτερο ημιτελικό και μάλιστα με δυο ανατροπές και ειδικά στο τέταρτο σετ με δύο matchball του αντιπάλου

Χειρότερη στιγμή αγωνιστικά ήταν η ήττα μέσα στην Κόρινθο η οποία ήταν αποτέλεσμα κακής δικής μας εμφάνισης και αντίστοιχα άψογης εμφάνισης του αντιπάλου που μας στέρησε την δεύτερη θέση στην κανονική περίοδο με αποτέλεσμα να χάσουμε το πλεονέκτημα έδρας στον ημιτελικό του πρωταθλήματος. Επίσης δύσκολες ήταν όλες οι στιγμές που αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω αθλήτριες με πρόβλημα τραυματισμού και ήταν αρκετές αυτές οι φορές. Χρειάζονται πολλά συγχαρητήρια σε όλες γιατί ήταν όχι μόνο πρόθυμες αλλά το θεωρούσαν δεδομένο ότι θα αγωνιστούν.

Ποιο ήταν το μυστικό της φετινής σας πορείας; Πολύς κόσμος κάνει λόγο για ομάδα-οικογένεια...

Ένας από τους σημαντικότερους λόγους της επιτυχίας μας φέτος ήταν το καλό κλίμα μεταξύ αθλητριών διοίκησης προπονητικού τιμ αλλά και η αγάπη του κόσμου για την ομάδα. Άλλωστε ένα από τα moto της ομάδας είναι το we are blue family (είμαστε η μπλε οικογένεια). Διαβάζω δηλώσεις αρκετών αθλητριών μου πως η φετινή σεζόν ήταν μια από τις καλύτερες στην καριέρα τους αν όχι η καλύτερη και σε κουβέντες μου με τον κόσμο που είναι κοντά στην ομάδα αντιλαμβάνομαι ότι ήταν φέτος η χρονιά που αγάπησαν και αγκάλιασαν περισσότερο από κάθε άλλη φορά τον Πανναξιακό.

Πως βίωσες εσύ όλη τη σεζόν, την πρώτη σου ως προπονητής σε ομάδα μεγάλης κατηγορίας;

Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία και μια μεγάλη πρόκληση με αρκετές απαιτήσεις καθώς όχι εκτός από το γεγονός ότι ήταν η πρώτη χρονιά μου στην Α1 ταυτόχρονα είχα το βάρος της ευθύνης μιας ομάδας που τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί. Παράλληλα όμως ήταν πολύ μεγάλες και οι συναισθηματικές ανταμοιβές. Ήμουν πολύ τυχερός που είχα πολύ καλές κοπέλες εκτός από μεγάλες αθλήτριες κάτι που έκανε πιο εύκολη την δουλειά μου.

Για την επιτυχία μίας ομάδας όμως, χρειάζεται και η βοήθεια από ανθρώπους που δεν φαίνονται στις κάμερες. Γι'αυτό θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα και κάποιους ανθρώπους που βοήθησαν πάρα πολύ χωρίς να έχουν την αντίστοιχη προβολή. Αρχικά ο βοηθός μου και στατιστικολόγος Αλέξανδρος Χαρανιάδης. Μαζί δουλέψαμε στην τακτική ανάλυση πράγμα απαραίτητο για την σωστή λειτουργία της ομάδας. Ο Φυσιοθεραπευτής της ομάδας Γιώργος Καζαζόπουλος ήταν υπεύθυνος να έχει τις κοπέλες ετοιμοπόλεμες την ημέρα του αγώνα αποστολή πολύ δύσκολη λόγω του περιορισμένου ράστερ μας. Υπερπολύτιμη η παρουσία του Οδυσσέα Κοντόπουλου που προπονήθηκε μαζί μας φέτος και βοήθησε στην προπόνηση ειδικά τις μέρες που δουλέψαμε τακτική. Ευχαριστώ τον Τάσο Βαβούλα υπεύθυνο του κλειστού γυμναστηρίου και ιδιοκτήτη του γυμναστηρίου που έκανε βάρη η ομάδα. Μας παρείχε κάθε διευκόλυνση.

Ένας σημαντικός άνθρωπος με τεράστια συμβολή στο καλό κλίμα της ομάδας είναι ο φωτογράφος αλλά κυρίως φίλος της ομάδας Γρηγόρης Δελιμάρης. Ευχαριστώ την Βίλμα Αναγνώστου που φέτος δίνει πανελλαδικές αλλά στον πρώτο γύρο μας βοήθησε με την παρουσία της. Της εύχομαι καλή επιτυχία στις εισαγωγικές. Τέλος ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον αρχιτέκτονα της καλής φυσικής κατάστασης των αθλητριών τον Γιώργο Βαβέτση έναν από τους καλύτερους γυμναστές στην Ευρώπη με τεράστια εμπειρία και ιστορία στον τομέα του. Δεν πρέπει να παραλείψω να ευχαριστήσω τους χορηγούς της ομάδας μου καθώς όμως είναι αδύνατο να τους αναφέρω ονομαστικά αφού πρόκειται για το μισό νησί της Νάξου αλλά και τον κόσμο της Νάξου για την στήριξη και την αγάπη του.

Συγχαρητήρια αξίζουν σε όλη την διοίκηση αλλά κυρίως τον πρόεδρο κο Γιώργο Ποτικιάν τον Μπάμπη Ιωσηφίδη την Σοφία Βασιλάκη και τον Στάθη Νικολούζο για τις προσπάθειες τους να δημιουργήσουν τις ιδανικές συνθήκες ώστε να έρθει αυτή η επιτυχία αλλά και για την πολύ δύσκολη απόφαση να εμπιστευτούν την τύχη μιας από τις καλύτερες ομάδες στην Α1 σε προπονητή που προερχόταν από χαμηλότερη κατηγορία.

Τίμος Αθανασόπουλος