«Ήταν μεγάλη ευτυχία που βρεθήκαμε εδώ, που καταφέραμε και προκριθήκαμε μέσω της 5ης θέσης στο Πανευρωπαϊκό και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Ίσως θα μπορούσαμε να έχουμε κάποια καλύτερα αποτελέσματα, κάποια σετ παραπάνω» δήλωσε ο κ. Καλμαζίδης, επιχειρώντας των αποτίμηση των πεπραγμένων της Εθνικής ομάδας.
«Ωστόσο, το ότι μπήκαμε αρχικά στη 16αδα και μετά στη 12αδα συνιστά ήδη μια πολύ μεγάλη επιτυχία. Γεγονός είναι πάντως ότι δεν ΄΄χορτάσαμε΄΄, θα θέλαμε λίγο παραπάνω. Ας ελπίσουμε να μας δοθεί η ευκαιρία, να την αρπάξουμε και να βρεθούμε ξανά σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα», συμπλήρωσε.
-Αυτό το ΄΄λίγο παραπάνω΄΄ χάθηκε στον αγώνα με τη Σερβία;
«Σίγουρα, γιατί ήταν η είσοδος στην οκτάδα, ίσως όμως και στο πρώτο παιχνίδι με την Πολωνία. Είχαμε δύο ματς μπολ και αν νικούσαμε ίσως άλλαζε και η κατάταξή μας στον όμιλο και κατ΄ επέκταση η διασταύρωση».
-Η 5η Αυγούστου που θα ξημερώσει σε λίγες ώρες γυρίζει το χρόνο και γι αυτή την ομάδα, που περνά στην κατηγορία των Νεανίδων. Η επόμενη ημέρα αυτής της ομάδας, που θα βρεθεί στα δικά σου χέρια, ποια είναι;
«Είναι μεγάλο κεφάλαιο… Αν επικεντρωθούμε σε αυτά τα κορίτσια, πρέπει να προσεχθούν, πρέπει να συνεχίσουν τη δουλειά τους ακόμη πιο σοβαρά και επιμελημένα στις ομάδες τους και στις Εθνικές Νεανίδων και Γυναικών. Πρέπει να υπάρχει μια ακολουθία, γι αυτό και είμαστε εδώ. Δεν παίζουμε στην Κορασίδων για να τελειώσουμε εδώ. Ο στόχος και ο σκοπός είναι να έχουμε μια καλή ομάδα Γυναικών και αυτά τα κορίτσια να δένουν σιγά-σιγά σε αυτό το ρόλο».
-Ένα σοβαρό πρόβλημα είναι εκείνο των εξετάσεων, αφού τα κορίτσια τη νέα σχολική χρονιά θα είναι μαθήτριες της Γ΄ Λυκείου. Εξ όσων γνωρίζω τουλάχιστον δύο από τις διεθνείς, οι Κοκκινάκη και Σουπιώνη, θα μειώσουν αισθητά την ενασχόλησή τους με το βόλεϊ προκειμένου να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις. Πώς το αντιμετωπίζετε;
«Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα, ένα από τα μεγαλύτερα που έχουμε στον ελληνικό αθλητισμό εν γένει: η ηλικία της Γ΄ Λυκείου. Κόβεται ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της καριέρας τους και, δυστυχώς, πολλές κοπέλες δεν καταφέρνουν να επανέλθουν μετά από αυτό. Χάνουν πολύτιμο χρόνο για ένα θέμα που έχουν λύσει οι περισσότερες χώρες, οι οποίες θέλουν να λένε ότι είναι σοβαρές στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στο βόλεϊ. Υπάρχουν κορίτσια, αλλά αυτή η ΄΄φουρνιά΄΄ είναι ιδιαίτερα προικισμένη, γι αυτό έχει φτάσει σε αυτά τα αποτελέσματα».
-Παρακολουθώντας το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα από την αρχή ως το τέλος του, ποιες είναι οι διαπιστώσεις που έκανες;
«Τις ομάδες της ηπείρου μας τις ήξερα, τις είχα δει και στο Ευρωπαϊκό και στο Ολυμπιακό Φεστιβάλ Νεότητας. Είδα όμως τις ομάδες της Ασίας και της Νότιας Αμερικής, που μου έκαναν καλή εντύπωση. Ο τρόπος παιχνιδιού τους είναι βέβαια γνωστός, διαπίστωσα όμως ότι τα ύψη έχουν ανέβει κατά πολύ σε όλους. Η Κίνα έχει μεγάλη ύψη, οι ομάδες της Νότιας Αμερικής έχουν καλά κορμιά και όχι μόνο ψηλά αλλά και τεχνικά. Είναι αναπόφευκτο λοιπόν ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε κι εμείς προς αυτή την κατεύθυνση: σωματότυποι σε συνδυασμό με τεχνική κατάρτιση».
-Οι ΗΠΑ έχασαν στον τελικό από την Κίνα με 3-0, εμείς τουλάχιστον τις δυσκολέψαμε περισσότερο.
«Αλήθεια, αν και κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό. Μου έκανε εντύπωση. Η Κίνα τελείωσε αργά το παιχνίδι της χθες βράδυ, προερχόταν από μια τεράστια ανατροπή επί του Περού και πίστευα ότι θα ήταν κουρασμένη, αλλά επανήλθε. Ίσως περιμέναμε τη Βραζιλία λίγο πιο ψηλά, αλλά στον αθλητισμό σχεδόν πάντοτε αποδίδεται δικαιοσύνη».
-Όταν θα φέρνεις στο μυαλό σου τη διοργάνωση, ποια είναι η εικόνα που θα εμφανίζεται πρώτη;
«Δεν θα είναι μία συγκεκριμένη, θα είναι πολλές και μικρές. Σίγουρα, όταν κερδίζεις η χαρά και όσα ακολουθούν μένουν χαραγμένα στο μυαλό σου, όμως και η στεναχώρια από κάποιο παιχνίδι που θα μπορούσαμε κάτι παραπάνω, όπως για παράδειγμα τα ματς με την Πολωνία και τη Σερβία. Γενικά, θα έχω ένα ωραίο συναίσθημα και μια πολύ γλυκιά ανάμνηση».
«Ωστόσο, το ότι μπήκαμε αρχικά στη 16αδα και μετά στη 12αδα συνιστά ήδη μια πολύ μεγάλη επιτυχία. Γεγονός είναι πάντως ότι δεν ΄΄χορτάσαμε΄΄, θα θέλαμε λίγο παραπάνω. Ας ελπίσουμε να μας δοθεί η ευκαιρία, να την αρπάξουμε και να βρεθούμε ξανά σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα», συμπλήρωσε.
-Αυτό το ΄΄λίγο παραπάνω΄΄ χάθηκε στον αγώνα με τη Σερβία;
«Σίγουρα, γιατί ήταν η είσοδος στην οκτάδα, ίσως όμως και στο πρώτο παιχνίδι με την Πολωνία. Είχαμε δύο ματς μπολ και αν νικούσαμε ίσως άλλαζε και η κατάταξή μας στον όμιλο και κατ΄ επέκταση η διασταύρωση».
-Η 5η Αυγούστου που θα ξημερώσει σε λίγες ώρες γυρίζει το χρόνο και γι αυτή την ομάδα, που περνά στην κατηγορία των Νεανίδων. Η επόμενη ημέρα αυτής της ομάδας, που θα βρεθεί στα δικά σου χέρια, ποια είναι;
«Είναι μεγάλο κεφάλαιο… Αν επικεντρωθούμε σε αυτά τα κορίτσια, πρέπει να προσεχθούν, πρέπει να συνεχίσουν τη δουλειά τους ακόμη πιο σοβαρά και επιμελημένα στις ομάδες τους και στις Εθνικές Νεανίδων και Γυναικών. Πρέπει να υπάρχει μια ακολουθία, γι αυτό και είμαστε εδώ. Δεν παίζουμε στην Κορασίδων για να τελειώσουμε εδώ. Ο στόχος και ο σκοπός είναι να έχουμε μια καλή ομάδα Γυναικών και αυτά τα κορίτσια να δένουν σιγά-σιγά σε αυτό το ρόλο».
-Ένα σοβαρό πρόβλημα είναι εκείνο των εξετάσεων, αφού τα κορίτσια τη νέα σχολική χρονιά θα είναι μαθήτριες της Γ΄ Λυκείου. Εξ όσων γνωρίζω τουλάχιστον δύο από τις διεθνείς, οι Κοκκινάκη και Σουπιώνη, θα μειώσουν αισθητά την ενασχόλησή τους με το βόλεϊ προκειμένου να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις. Πώς το αντιμετωπίζετε;
«Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα, ένα από τα μεγαλύτερα που έχουμε στον ελληνικό αθλητισμό εν γένει: η ηλικία της Γ΄ Λυκείου. Κόβεται ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της καριέρας τους και, δυστυχώς, πολλές κοπέλες δεν καταφέρνουν να επανέλθουν μετά από αυτό. Χάνουν πολύτιμο χρόνο για ένα θέμα που έχουν λύσει οι περισσότερες χώρες, οι οποίες θέλουν να λένε ότι είναι σοβαρές στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στο βόλεϊ. Υπάρχουν κορίτσια, αλλά αυτή η ΄΄φουρνιά΄΄ είναι ιδιαίτερα προικισμένη, γι αυτό έχει φτάσει σε αυτά τα αποτελέσματα».
-Παρακολουθώντας το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα από την αρχή ως το τέλος του, ποιες είναι οι διαπιστώσεις που έκανες;
«Τις ομάδες της ηπείρου μας τις ήξερα, τις είχα δει και στο Ευρωπαϊκό και στο Ολυμπιακό Φεστιβάλ Νεότητας. Είδα όμως τις ομάδες της Ασίας και της Νότιας Αμερικής, που μου έκαναν καλή εντύπωση. Ο τρόπος παιχνιδιού τους είναι βέβαια γνωστός, διαπίστωσα όμως ότι τα ύψη έχουν ανέβει κατά πολύ σε όλους. Η Κίνα έχει μεγάλη ύψη, οι ομάδες της Νότιας Αμερικής έχουν καλά κορμιά και όχι μόνο ψηλά αλλά και τεχνικά. Είναι αναπόφευκτο λοιπόν ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε κι εμείς προς αυτή την κατεύθυνση: σωματότυποι σε συνδυασμό με τεχνική κατάρτιση».
-Οι ΗΠΑ έχασαν στον τελικό από την Κίνα με 3-0, εμείς τουλάχιστον τις δυσκολέψαμε περισσότερο.
«Αλήθεια, αν και κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό. Μου έκανε εντύπωση. Η Κίνα τελείωσε αργά το παιχνίδι της χθες βράδυ, προερχόταν από μια τεράστια ανατροπή επί του Περού και πίστευα ότι θα ήταν κουρασμένη, αλλά επανήλθε. Ίσως περιμέναμε τη Βραζιλία λίγο πιο ψηλά, αλλά στον αθλητισμό σχεδόν πάντοτε αποδίδεται δικαιοσύνη».
-Όταν θα φέρνεις στο μυαλό σου τη διοργάνωση, ποια είναι η εικόνα που θα εμφανίζεται πρώτη;
«Δεν θα είναι μία συγκεκριμένη, θα είναι πολλές και μικρές. Σίγουρα, όταν κερδίζεις η χαρά και όσα ακολουθούν μένουν χαραγμένα στο μυαλό σου, όμως και η στεναχώρια από κάποιο παιχνίδι που θα μπορούσαμε κάτι παραπάνω, όπως για παράδειγμα τα ματς με την Πολωνία και τη Σερβία. Γενικά, θα έχω ένα ωραίο συναίσθημα και μια πολύ γλυκιά ανάμνηση».
