«Ξεκινώντας σαν δεδομένο ότι για να διεξαχθεί οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα, είτε σε επαγγελματικό είτε σε ερασιτεχνικό επίπεδο θα πρέπει τα προγράμματα υγείας και προπόνησης να τα χαρακτηρίζουν δύο πράγματα. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα. Το πρώτο κομμάτι είναι ένα θέμα το οποίο το εκάστοτε ιατρικό επιτελείο θα πρέπει να παίρνει πληροφορίες για να συνεχίσουμε ή να επιβραδύνουμε κάποιες καταστάσεις. Το κομμάτι της αποτελεσματικότητας έχει να κάνει περισσότερο με τις Εθνικές ομάδες οι οποίες θέλουν να έχουν δραστηριότητα υψηλότερης έντασης και πρέπει να δούμε πόσο θα μας προβληματίσει αυτό στη πορεία. Ένα άλλο δεδομένο είναι ότι μέχρι αυτή την στιγμή οι επιστήμονες δεν έχουν κατανοήσει πλήρως τη δράση αυτού του ιού. Αυτό σημαίνει ότι ο κίνδυνος παραμένει υπαρκτός και δεν ξέρουμε τι μεταλλάξεις μπορεί να έχει. Μαθαίνουμε ότι επιτίθεται και σε μικρότερους σε ηλικία ανθρώπους και ο επιδημιολογικός χάρτης αρχίζει και αλλάζει και παίρνει μία μορφή».
Σχετικά με την υγεία των αθλητών είπε: «Στο κομμάτι της υγείας πρέπει να είμαστε σκληροί για να μην έχουμε πισωγυρίσματα. Ο αθλητισμός είναι ένα υποσύνολο της Ελλάδας και πρέπει να σεβαστούμε και αυτούς που είναι γύρω μας. Έρευνες που έχουν γίνει λένε ότι μετά την άθληση, ο οργανισμός μας πέφτει σε μία προσωρινή καταστολή που είναι ανάλογη με την σωματική καταπόνηση. Δεν σημαίνει ότι κάποιος που πιέζεται αρκετά στη προπόνηση αυτή την περίοδο ότι του κάνουμε και καλό. Οι γιατροί πρέπει να δώσουν μία συνταγή και πρέπει να έχει σχέση με την προπονητική συχνότητα του αθλούμενου. Θα πρέπει να δούμε την ένταση της προπόνησης γιατί τις περισσότερες φορές οι αθλητές έχουν μάθει να δουλεύουν στα κόκκινα αλλά και την διάρκειά της και φυσικά ο τύπος της άσκησης που έχει προγραμματιστεί. Άλλες έρευνες δείχνουν ότι η έντονη άσκηση αυξάνει τον κίνδυνο λοιμώξεων, όσο περίεργο και αν μας ακούγεται. Ο συγκεκριμένος ιός επιτίθεται στο ανώτατο αναπνευστικό σύστημα και πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί στην ένταση της άσκησης. Τριπλή μελέτη που έγινε στα μέσα Απριλίου σε Ρώμη, Βερολίνο και Βερόνα υποστηρίζει ότι λόγω της επίπονης άσκησης οι αθλητές είναι περισσότερο ευάλωτοι στην εισπνοή σωματιδίων με κατεύθυνση τα χαμηλότερα στρώματα του αναπνευστικού. Ο αθλητής όταν χρειάζεται σε υψηλές εντάσεις να προμηθευτεί οξυγόνο, ίσως να μην είναι ικανό να τον οδηγήσει σε μία παραγωγή συστηματικής υγείας».
Για τις προπονήσεις των επαγγελματιών αθλητών στη μετά τη lock down εποχή: «Έχει μεγάλο ενδιαφέρον η προπόνηση αυτή της περιόδου. Η υποπροπόνηση που έκαναν οι αθλητές τόσο καιρό από το σπίτι του δεν σημαίνει ότι είναι έτοιμοι να παίξουν. Αυτή η υποπροπόνηση θα πρέπει να μελετηθεί. Σαν συνταγολόγοι λοιπόν θα θέλαμε ο αθλητής να έχει περιοδικότητα αυτή την περίοδο για λόγους ασφάλειας. Πρέπει να υπάρχει 48 με 72 ώρες απόσταση στις προπονήσεις με ένταση που να μην ξεπερνάει το 75% της μέγιστης καρδιακής τους συχνότητας και με διάρκεια όχι μεγαλύτερη των 60 λεπτών ανα προπονητική μονάδα».
Η διαφορά των ερασιτεχνών αθλητών: «Όσο αφορά τους ερασιτέχνες αθλητές ίσως τα πράγματα είναι λίγο πιο εύκολα. Δύσκολα θα δούμε να πιέζονται στο 100% γιατί δεν έχουν αυτή την τάση όπως οι επαγγελματίες. Είναι μία καλή ευκαιρία για τους αθλητές οι οποίοι θέλουν την πρόκριση για το Τόκιο να βελτιώσουν κάποια πράγματα στο σώμα τους, που δεν λειτουργούσαν όπως θα ήθελαν. Να δουλέψουν τεχνικές δεξιότητες που υστερούν και να διορθώσουν κάποια πράγματα».
Δείτε την αρχική τοποθέτηση του Γιώργου Βαβέτση στο 32ο λεπτό της εκπομπής όπου βασικός καλεσμένος ήταν ο Γ.Γ.Α. Γιώργος Μαυρωτάς: