«Την Κυριακή (26.1.2014) το βράδυ πήγα να παρακολουθήσω τον αγώνα της ομάδας, στην οποία αγωνίζεται ο γιός μου για τον 2ο ημιτελικό εφήβων της ΕΣΠΑΑA, το γνωστό και ως Final Four.
Όπως σηματοδοτεί και ο αγγλικός όρος, στη σειρά αυτών των τεσσάρων αγώνων συμμετέχουν οι 4 καλύτερες ομάδες της χρονιάς και τα αποτελέσματα τους αναδεικνύουν τον πρωταθλητή καθώς επίσης και την κατάταξη των άλλων τριών ομάδων που συμμετέχουν.
Με απλά λόγια οι αγώνες αυτοί είναι μια γιορτή του Αθλητισμού.
Και όσον αφορά στο αγωνιστικό κομμάτι ήταν πράγματι γιορτή.Όσοι βρεθήκαμε στο γήπεδο παρακολουθήσαμε δύο πολύ καλές ομάδες που αγωνίστηκαν με πάθος μέχρι τον τελευταίο πόντο & μια διαιτησία η οποία, παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετώπισε λόγω της παντελούς έλλειψης οργάνωσης, στάθηκε στο ύψος της.
Δυστυχώς όμως, όσον αφορά στο οργανωτικό κομμάτι, αυτό που βιώσαμε θεατές & αθλητές στο κατάμεστο γήπεδο του ΜΕΤΣ ήταν αποκαρδιωτικό.
Η έλλειψη οργανωμένης γραμματείας, η μη λειτουργία του ηλεκτρονικού πίνακα αλλά και η απουσία χειροκίνητης καταγραφής του σκορ (δεν είναι υποχρεωτικό από τους κανονισμούς?) έκαναν την παρακολούθηση του αγώνα μια πραγματικά απογοητευτική διαδικασία.
Το F4, σε οποιοδήποτε άθλημα, αποτελεί κατά την άποψη μου την καταξίωση καταρχάς των αθλητών και των προπονητών και κατ’ επέκταση όλων των υπολοίπων παραγόντων, που με σκληρή δουλειά κατάφεραν να φτάσουν την ομάδα τους στους τελικούς της διοργάνωσης.
Ως εκ τούτου το F4 ΠΡΕΠΕΙ να είναι μια Γιορτή για όλους.
Για τους αθλητές, τους προπονητές και φυσικά για τον κόσμο που δίνει το παρών στο γήπεδο.
Πόσο μάλλον όταν οι αθλητές, που λαμβάνουν μέρος σε αυτό, είναι παιδιά που θυσιάζουν τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο τους στις προπονήσεις, και όχι επαγγελματίες αθλητές με τεράστια συμβόλαια.
Παιδιά που όταν μάς φέρουν στο μέλλον κάποιες Διεθνείς διακρίσεις, σε Συλλογικό ή σε Εθνικό επίπεδο ΟΛΟΙ οι ιθύνοντες της Ομοσπονδίας θα συνωστίζονται για να φωτογραφηθούν μαζί τους…. σε αντίθεση με την κραυγαλέα απουσία τους από τη διοργάνωση της Κυριακής!
Ας μάθουμε επιτέλους να τιμάμε τα παιδιά μας για τα επιτεύγματά τους. Τους το οφείλουμε!
Είναι δείγμα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!
Με Τιμή
Σπύρος Τρανός
Όπως σηματοδοτεί και ο αγγλικός όρος, στη σειρά αυτών των τεσσάρων αγώνων συμμετέχουν οι 4 καλύτερες ομάδες της χρονιάς και τα αποτελέσματα τους αναδεικνύουν τον πρωταθλητή καθώς επίσης και την κατάταξη των άλλων τριών ομάδων που συμμετέχουν.
Με απλά λόγια οι αγώνες αυτοί είναι μια γιορτή του Αθλητισμού.
Και όσον αφορά στο αγωνιστικό κομμάτι ήταν πράγματι γιορτή.Όσοι βρεθήκαμε στο γήπεδο παρακολουθήσαμε δύο πολύ καλές ομάδες που αγωνίστηκαν με πάθος μέχρι τον τελευταίο πόντο & μια διαιτησία η οποία, παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετώπισε λόγω της παντελούς έλλειψης οργάνωσης, στάθηκε στο ύψος της.
Δυστυχώς όμως, όσον αφορά στο οργανωτικό κομμάτι, αυτό που βιώσαμε θεατές & αθλητές στο κατάμεστο γήπεδο του ΜΕΤΣ ήταν αποκαρδιωτικό.
Η έλλειψη οργανωμένης γραμματείας, η μη λειτουργία του ηλεκτρονικού πίνακα αλλά και η απουσία χειροκίνητης καταγραφής του σκορ (δεν είναι υποχρεωτικό από τους κανονισμούς?) έκαναν την παρακολούθηση του αγώνα μια πραγματικά απογοητευτική διαδικασία.
Το F4, σε οποιοδήποτε άθλημα, αποτελεί κατά την άποψη μου την καταξίωση καταρχάς των αθλητών και των προπονητών και κατ’ επέκταση όλων των υπολοίπων παραγόντων, που με σκληρή δουλειά κατάφεραν να φτάσουν την ομάδα τους στους τελικούς της διοργάνωσης.
Ως εκ τούτου το F4 ΠΡΕΠΕΙ να είναι μια Γιορτή για όλους.
Για τους αθλητές, τους προπονητές και φυσικά για τον κόσμο που δίνει το παρών στο γήπεδο.
Πόσο μάλλον όταν οι αθλητές, που λαμβάνουν μέρος σε αυτό, είναι παιδιά που θυσιάζουν τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο τους στις προπονήσεις, και όχι επαγγελματίες αθλητές με τεράστια συμβόλαια.
Παιδιά που όταν μάς φέρουν στο μέλλον κάποιες Διεθνείς διακρίσεις, σε Συλλογικό ή σε Εθνικό επίπεδο ΟΛΟΙ οι ιθύνοντες της Ομοσπονδίας θα συνωστίζονται για να φωτογραφηθούν μαζί τους…. σε αντίθεση με την κραυγαλέα απουσία τους από τη διοργάνωση της Κυριακής!
Ας μάθουμε επιτέλους να τιμάμε τα παιδιά μας για τα επιτεύγματά τους. Τους το οφείλουμε!
Είναι δείγμα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!
Με Τιμή
Σπύρος Τρανός