Η Ξενάκη επιστράτευσε όλες τις δυνάμεις της για να μας μιλήσει για την Άννα και το πρόβλημα που αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα: «Γράψτε σας παρακαλώ για αυτά που είχε προσφέρει η Άννα. Γράψτε για τον χαρακτήρα της και το πόσο καλό παιδί ήταν. Η Αννα μας έμεινε για πάντα στην Βραζιλία... Πράγματι είχε πρόβλημα με το βάρος της το οποίο προσπαθούσε να λύσει. Ηταν όμως υγιέστατη. Συμβουλεύτηκε πέντε γιατρούς για να κάνει την εγχείρηση με την τεχνική "γαστρικό μανίκι". Μιλούσαμε κάθε μέρα από τη Βραζιλία όπου βρίσκονταν το τελευταίο διάστημα. Με ενημέρωνε για τις εξελίξεις. Ολα ήταν καλά. Τη Μεγάλη Πέμπτη έκανε την επέμβαση στο νοσοκομείο. Ολα πήγαν καλά. Την Μεγάλη Παρασκευή πήρε εξιτήριο. Ολα πήγαιναν καλά. Ηταν πολύ χαρούμενη. Μετά από μερικές ημέρες ένιωσε ορισμένες ενοχλήσεις. Ενημέρωσε αμέσως τον γιατρό της. Εκείνος την καθησύχασε. Άρχισαν επιπλοκές που ο γιατρός δεν αξιολόγησε σωστά και άμεσα. Πριν από τρεις ημέρες έμαθα πως τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και η Άννα μπήκε στο νοσοκομείο. Χθες έμαθα πως πέθανε από σηψαιμικό σοκ. Είναι αδιανόητο. Ένας υγιής και νέος άνθρωπος να "φεύγει"  με αυτόν τον τρόπο. Δυστυχώς υπάρχει μεγάλη απόσταση από εδώ στη Βραζιλία. Δεν είμαι στην Βραζιλία για να ξέρω περισσότερα, για να βρεθώ κοντά της στα δύσκολα...»

Η ουσία είναι πως "χάθηκε" η Άννα και η Ξενάκη όπως και όλοι οι δικοί της άνθρωποι είναι απαρηγόρητοι που δεν θα την ξαναδούν: «Είναι φοβερά αυτά που συμβαίνουν. Ακόμα και η σορός της δεν θα γυρίσει στην Ελλάδα. Δεν το επιτρέπουν οι Βραζιλιάνοι. Θα αποτεφρωθεί και θα έρθει η τέφρα της. Δε μπορώ να τα πιστέψω όλα αυτά. Εάν ήταν στην Ελλάδα ίσως ήταν καλύτερα. Δυστυχώς η Άννα τα τελευταία χρόνια πέρασε δύσκολα. Έχασε τον αδελφό της πριν δέκα χρόνια και αυτό την ισοπέδωσε. Πριν τέσσερα χρόνια έχασε και τον πατέρα της. Προσπαθούσε να βρεις δυνάμεις, ήθελε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του βάρους. Ήταν δυνατός άνθρωπος, πάντα χαρούμενη, δυνατή και αισιόδοξη και έτσι θέλω να την θυμάμαι».