Και συνεχίζει: «Το Μαρκόπουλο ναι μπορεις να το πεις και πρότυπο σωματείο σε λειτουργία και αποτέλεσμα. Μπορεί να μην έχει στρατιές οπαδών αλά ειναι ένα σωματείο που λειτουργεί οικογενειακά, με ομαδικότητα. Τα σωματεία που είναι ‘one-manshow’ εχουν ημερομηνία λήξης. Το Μαρκόπουλο όμως έχει διάρκεια και συνέχεια»
-Επισημάναμε ότι για το όνομα του ακούς συνήθως καλά και θετικά σχόλια. Τον ρωτήσαμε που νομίζει ότι οφείλεται αυτό.
«Νομίζω ακριβως στο γεγονός οτι στηρίξαμε με συνέπεια μιά ομάδα, μέσα απο μιά σταθερή πορεία, χωρίς αλλοτρίωση η προσωπικά κίνητρα. Αν αυτο που εισπράτω πίσω ειναι μια καλή κουβέντα και μιά θετικη αναγνώριση, νομιζω ειναι ευπρόσδεκτα. Μια θετικη κληρονομιά για το παιδί μου».
-Πόσο εύκολη είναι αυτή η ενασχόλιση σε συνδιασμό με την δουλεια και την οικογένεια;
«Εδω και 1 χρόνο δεν ασχολούμαι πλέον τόσο με την ομάδα αν και είμαι κοντά. Ηταν πράγματι αρκετά δύσκολο καθώς απαιτούσε καθημερινή και συνεχή ενασχόλιση. Η οικογένεια μου με στήριξε περισσότερο από όσο ίσως θα περίμενα! Ωστόσο υπάρχει οπωσδήποτε μια φθορά, η οποία όμως ισσοροπείται από μια δικαίωση όπως την αναφέρατε προηγουμένως. Εχω και ενα Moto: ότι υπάρχουν κάποιοι που ζουν για το βόλει και κάποιοι που ζούν από το βόλει!».
Τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε με τα κοινά του αθλήματος, με θέση ευθύνης στην Ελληνική Ομοσπονδία. Τι γεύση του έχει αφήσει:
«Τα δυο πρώτα χρόνια ειχα την χαρά να ασχοληθώ με το Beach Volley. Παρά την μεγάλη μείωση του μπάτζετ είχαμε την χαρά να πετύχουμε την πρόκριση της ομάδα Αρβανίτη-Τσιαρτσιάνη στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Επίσης σαν διοίκηση λύσαμε πιστεύω κάποια προβλήματα χρεών και κατασχέσεων και αυτό χρεώνεται στα θετικά μας. Θα έλεγα ότι η πρωτη διετία ηταν πολυ σημαντική. Την επόμενη τετραετία θα την χαρακτήριζα ‘διαχειριστική’, με την έννοια ότι δεν είχαμε μεγάλες επιτυχίες η πρόκριση ομάδος στους Ολυμπιακούς αγώνες.
Θεωρώ δυο στοιχεία πολύ σημαντικά. Το Εθελοντισμό και την Αυτοοργάνωση. Προσωπικώς είμαι περήφανος που ειμαι ιδρυτικό μέλος του Συλλογου Φιλων Εθνικων Ομαδων. Μεσω του συλλόγου έχουν ενεργοποιηθεί άνθρωποι με προσφορά στον χώρο. Γίνεται πολυ ομάδική δουλειά. Και βοηθούμε τις Εθνικές Ομάδες και υλικά αλλά και ψυχολογικά. Αναλάβαμε την προετοιμασία τεσάρων αναπτυξιακών ομάδων. Γίνονται συνέχεια ημερίδες. Κάναμε μάλιστα πρόσφατα και το συνέδριο μας από όπου βγήκαν πολυ σημαντικά συμεπράσματα. Οπως η σύνδεση του αθλήματος με το Πανεπιστήμιο και τους επιστημονικούς φορείς. Μην ξεχνάμε ότι το πιο πετυχημένο μοντέλο για την ανάπτυξη προήλθε από έναν πανεπιστημιακό, τον Νικο Μπεργελέ. Ενα μοντέλο που μετά αντέγραψαν και άλλα αθλήματα» .
Του θέσαμε την ερώτηση γιατι πιστεύει ότι το Beach Volley φθίνει στο υψηλό επίπεδο, ενω την ίδια στιγμή εχει αποκτήσει τεράστια δυναμική στο ερασιτεχνικό κομμάτι και τι θα συμβουλευε για το μέλλον;
«Το άθλημα έχει συμπιεστεί λόγω των οικονομικών. Σαφώς παίζει ρόλο και το διοικητικό κομμάτι αλλά πρωτίστως η αιτία είναι το οικονομικό. Θα συμβούλευα όπως λέει και το παλιο σύνθημα ‘φιλέ σε κάθε παραλία’. Μέσα από τις διοργανώσεις, γιατι όχι και σωματειακές, ίσως μπορέσει να ξαναπάρει την θέση που του αξίζει»
Κλείστε με μια ευχή:
«Να αγωνιστούμε για το άθλημα περα από μεμψιμοιρίες. Για το βόλει που θέλουμε και μας αξίζει»
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΟΥΡΑΙΤΗ ΣΕ ΔΕΚΑ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1) Πότε και πως ξεκίνησε η ασχολία σας με το Βόλει
Α: Πριν απο 25 χρόνια ως παράγοντας στην ομάδα γυναικών του Μαρκόπουλου. μαζί με μια παρέα φίλων.
2) Ποιες οι πιο ευτυχισμένες στιγμές σας στο άθλημα;
Α: Η πρώτη φορά που πήγαμε στην Ευρώπη με το Μαρκόπουλο.
3) και οι πιο δυσάρεστες;
Α: Ο χαμένος τελικός της Ιεράπετρας, 3-2 απο τον Παναθηναικό και ενω ειμασταν μπροστά στο ται-μπρεηκ με 7-2! Τοσα χρόνια δεν εχω καταφέρει ακόμη να δω το βίντεο του αγώνα.
4) Με άριστα το 10 τι βαθμο θα βάζατε στο "σημερα" του αθλήματος;
Α:Βασικώς δεν νομίζω οτι πρέπει να το κρίνουμε έτσι. Βρισκόμαστε σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Το μέλλον θα πρέπει να οργανωθεί σε άλλη βάση. Αλλα αν επιμένετε, θεωρω ότι βρισκόμαστε οριακά στη βάση (στο πεντε δηλαδή).
5) απο την θέση σας, ποια θεωρειτε την μεγαλυτερη προσωπική σας συμβολή/συνεισφορά στο άθλημα;
Α: Την συμμετοχή μου στον Συλλογο Φίλων Εθνικών Ομάδων.
6) αν βρισκόσασταν στην κατάλληλη διοικητική θέση ποιες θα ηταν οι 3 πρωτες κινησεις που θα κανατε για το καλό του αθλήματος;
1ο να μην δημιουργηθούν νέα χρέη, αρα η τάξη στην Οικονομική Διαχείριση
2ο Επαναπροσδιορισμός του Αναπτυξιακού μοντέλου
3ο Αναζήτηση μιας Εθνικής Επιτυχίας
7) αν επρεπε να κρινετε μεταξύ δυο προυποθέσεων για να παει μπροστά το άθλημα τι θα θεωρούσατε πιο καθοριστική; την οικονομική στήριξη η την διοικητική ικανότητα; (αυστηρά επιλογη του ενός)
Α: Την οικονομικη επάρκεια. Ενα λάθος διορθώνεται εφόσον υπάρχει η οικονομική δύναμη.
8) Διαιτητής, προπονητής, μανατζερ, αθλητής, πρόεδρος. Μπορειτε να μας βαλετε τις 5 αυτες ιδιότητες σε σειρα αξιολόγησης ξεκινώντας από την πιο σημαντική για εσάς;
Α:Το νουμερο 1 ειναι ο αθλητής, ακολουθούν προπονητής, διαιτητής, μανατζερ, πρόεδρος
9) Πείτε μας μια άλλη ασχολία η χόμπυ σας πλην του Βόλει, την οποία ίσως δεν γνωρίζει ο κόσμος (εξαιρούνται οικογένεια και επάγγελμα)
Α: Το ποδόσφαιρο! Αλλά παλαιότερα ασχολιομουν ενεργά και με τα πολιτιστικά στον τοπικό Δήμο.
10) Δωστε μας δυο τουλάχιστον ονόματα διεθνών αθλητών η αθλητριών που 'περασαν' απο τα χέρια σας (διοικητικά, προπονητικά) και αισθάνεσθε ικανοποίηση οταν τους βλέπετε να αγωνίζονται; (αφορά παρόν η παρελθόν).
Α: Ζένια Τσίμα και Αρέτα Κονόμι