Σήμερα στην Ποντγκόριτσα, ο έμπειρος άσος, βρίσκεται ξανά αντιμέτωπος μαζί με τους συμπαίκτες του με μία ακόμη σπουδαία πρόκληση για το ελληνικό βόλεϊ. Να γυρίσει από το Μαυροβούνιο στην Ελλάδα κρατώντας στα χέρια του το πολύτιμο εισιτήριο για τα τελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, για 2η συνεχόμενη φορά, πανηγυρίζοντας έτσι μέσα σε λίγές μέρες μια ακόμη ελληνική επιτυχία, μετά και την χθεσινή πανάξια πρόκριση της Εθνικής Γυναικών.
Λίγο πριν το σημερινό σερβίς της πρεμιέρας των αγώνων με την Γεωργία (18.00, Cosmote Sport 7 - Eurovolley TV της CEV), για το β’ προκριματικό τουρνουά του 6ου ομίλου του Μαυροβουνίου, ο «Κόκκι» μιλώντας στην επίσημη σελίδα της Ε.Ο.Π.Ε στάθηκε κυρίως στην στοχοπροσήλωση της Εθνικής, για το ραντεβού των τελικών του Eurovolley 2021.
«Μέχρι σήμερα είμαστε ικανοποιημένοι με την πορεία μας, αλλά δεν πρέπει να μείνουμε εδώ. Έρχονται άλλοι τρεις αγώνες κόντρα σε σεβαστές ομάδες (σ.σ Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν, Μαυροβούνιο), απέναντι στις οποίες θα πρέπει να είμαστε σοβαροί. Από την αρχή έχουμε κάνει μια καλή προετοιμασία, εδώ στο Μαυροβούνιο είναι όλα όμορφα, αλλά το μυαλό μας, αρχής γενομένης από σήμερα, πρέπει να είναι στα παιχνίδια για να καταφέρουμε να πετύχουμε το στόχο μας.
Θέλουμε να δείξουμε την μεγάλη προσπάθεια που έχουμε κάνει όλοι μας ως ομάδα, να φέρουμε για το ελληνικό βόλεϊ μία ακόμη πρόκριση στα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Δεν θα έλεγα ότι υπάρχει άγχος και πίεση, αλλά περισσότερο θα έλεγα… αγωνία. Θεωρούμε πως πρέπει να είμαστε σοβαροί, να κάνουμε σωστά αυτό που ξέρουμε στο γήπεδο και τότε θα καταφέρουμε να πετύχουμε το μεγάλο μας στόχο».
Αναπόσπαστο στέλεχος των αντιπροσωπευτικών μας συγκροτημάτων από το 2008, ο διεθνής άσος του ΠΑΟΚ, αναφέρθηκε στο καλό κλίμα και στο «δέσιμο» των παικτών της Εθνικής, το οποίο βγαίνει τόσο εντός των γραμμών του γηπέδου, όσο και πέρα από αυτές.
«Είμαστε ένα πολύ ευχάριστο γκρουπ από άποψη χαρακτήρων, περνάμε πολύ καλά και στο γήπεδο, αλλά και στον ελεύθερο χρόνο μας. «Αράζουμε» στα δωμάτια όλοι μαζί και περνάμε καλά είτε στο φαγητό, είτε σε βόλτες που κάνουμε. Αυτό είναι πολύ ευχάριστο και συνάμα δύσκολο, να είναι δηλαδή όλοι οι παίκτες της Εθνικής τόσο κοντά και καλά μεταξύ τους και αυτό νομίζω βγαίνει και στο γήπεδο».
Πλέον ο Κοκκινάκης, μαζί με κάποιους άλλους διεθνείς όπως ο Στιβαχτής, ο Πετρέας, ο Κουμεντάκης κ.α που θεωρούνται «παλιοσειρές» στην Εθνική, αναγνωρίζει πως οι «νέοι» είναι όχι μόνο «ωραίοι» χαρακτήρες, αλλά και ικανότατοι αθλητές, τονίζοντας ότι από την αμφίδρομη σχέση που υπάρχει μεταξύ τους, μόνο κέρδος μπορεί να έχει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
«Υπάρχουν κάποιοι παίκτες που είναι ίσως λίγο παλιότεροι από τους άλλους, μεταξύ αυτών κι εγώ. Παρόλα αυτά προσπαθούμε όλοι με την εμπειρία μας και τις παραστάσεις που έχουμε αποκτήσει στην Εθνική να βοηθάμε τα νέα παιδιά, που είναι πάρα πολύ καλοί χαρακτήρες, αλλά και παίκτες. Από αυτούς όμως μαθαίνουμε και παίρνουμε σίγουρα πολλά πράγματα κι εμείς, κι αυτό είναι ένα στοιχείο που θεωρώ ότι παίζει μέχρι σήμερα σημαντικό ρόλο στα επιτυχημένα μας αποτελέσματα».
Άριστος επαγγελματίας, ο «Μένιος» της Εθνικής, έχοντας αγωνιστεί στο παρελθόν και ως ακραίος, αποτελεί σήμερα ως λίμπερο, ένα πολύτιμο «εργαλείο» στα χέρια του ομοσπονδιακού μας τεχνικού, Δημήτρη Ανδρεόπουλου, που ξέρει, όπως και όλοι οι διεθνείς, ότι ανά πάσα στιγμή τους ζητηθεί, θα μπούνε μέσα στο γήπεδο και θα τα δώσουν όλα για τη νίκη της ομάδας.
Πέρα όμως από τις υποδοχές και τις άμυνες, ο Κοκκινάκης ξέρει να απολαμβάνει με πάθος κάθε στιγμή που βρίσκεται στο γήπεδο και πολλές φορές, με χιούμορ, κραυγές, έντονους πανηγυρισμούς και καλώς εννοούμενο… χαβαλέ, βρίσκει τον τρόπο σα μεγάλο «παιδί», να ξεσηκώσει με απίθανο τρόπο τους συμπαίκτες τους και να «ανεβάσει» ψυχολογικά την ομάδα.
«Σίγουρα η προπόνηση για εμάς των αθλητές, είναι δουλειά και καθήκον μας, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για ένα άθλημα, για ένα σπορ και πρέπει να το διασκεδάζουμε. Σίγουρα η δουλειά μας εμπεριέχει άγχος, πίεση και διάφορες δύσκολες καταστάσεις, αλλά θεωρώ προσωπικά και ο κόσμος με ξέρει πλέον, ότι το να πανηγυρίζεις πιο έντονα, να κάνεις σε σωστά πλαίσια, λίγο… χαβαλέ και να το ζεις το παιχνίδι, είναι ένας τρόπος αποσυμφόρησης αυτής της πίεσης.
Κλασσικά όσοι με ξέρουν, με ακούνε συχνά να φωνάζω «Vamos» και άλλα τρελά «συνθήματα», τα οποία με ανεβάζουν όχι μόνο εμένα προσωπικά, αλλά και όλη την ομάδα σε κάθε πόντο του αγώνα, αφού ξέρουμε ότι κάθε φάση είναι ξεχωριστή στο βόλεϊ».