Εκτυπώστε τη σελίδα
12-12-2019 04:38

Να για ποιον η Μόντενα έχει αποσύρει τη φανέλα με το Νο13 (vid)

Το καλοκαίρι του 2007 o Ναπολιτάνος «Giangio» αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση σε ηλικία 37 ετών. Στην οροφή του θρυλικού σταδίου Πάλα Πανίνι της Μόντενα υψώθηκε μία φανέλα που από τότε μέχρι και σήμερα παραμένει ψηλά στην οροφή πλάι στο κορεό του συλλόγου. Είναι  η φανέλα με το Νο13 και το όνομα Αντρέα Τζιάνι. Είναι ο προπονητής της σημερινής ομάδας της Μόντενα που θα αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό στο Μελίνα Μερκούρη του Ρέντη.

 

Οι παράγοντες του ιταλικού συλλόγου θέλοντας να τιμήσουν την τεράστια προσφορά του Τζιάνι τόσο στη Μόντενα όσο και στο ιταλικό βόλεϊ πήραν την απόφαση να αποσύρουν για πάντα το Νο13.

Από τότε και μέχρι σήμερα δεν έχει τολμήσει να το ζητήσει κανείς και σύμφωνα με το μύθο θα δοθεί μόνο στο μελλοντικό αστέρι που θα χαρίσει στην Ιταλία το τρόπαιο που της λείπει, το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες και που εδώ και δεκαετίες κυνηγούν γενιές και γενιές αθλητών.

Ο Τζιάνι γεννήθηκε 22 Απριλίου 1970 στη Νάπολι και ανήκει στη βασική ομάδα της Ιταλίας που το 1990 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, το 1994 στην Αθήνα και το 1998 στην Ιαπωνία έγραψε ιστορία με την κατάκτηση τριών συνεχόμενων παγκοσμίων πρωταθλημάτων.

Μαζί με τους Μπερνάρντι, Λουκέτα, Ζόρζι, Καταγκάλι, Γκαρντίνι, Μπράτσι, Τοφόλι και προπονητή τον Χούλιο Βελάσκο η Ιταλία ανέτρεψε τα δεδομένα στο παγκόσμιο βόλεϊ. Εφερε επανάσταση με την αλλαγή της ταχύτητας, της τακτικής, την είσοδο της στατιστικής και του σκάουτινγκ και γενικά άλλαξε το άθλημα του βόλεϊ.

Οι παλαιότεροι νιώθουμε τυχεροί που ζήσαμε τις ιστορικές στιγμές στο κατάμεστο Ειρήνης και Φιλίας τόσο στο Μουντιάλ του 1994 όσο και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1995 όταν ο Τζιάνι μεσουρανούσε και έδινε ρεσιτάλ γνωρίζοντας την αποθέωση από χιλιάδες φίλους του αθλήματος, όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από όλο τον κόσμο. Κόντρα στην άλλη μεγάλη ομάδα της Ολλανδίας ο Τζιάνι έμοιαζε να είναι φερμένος από άλλο πλανήτη μαζί με τους Μπερνάρντι, Μπράτσι, Κανταγκάλι, Γκαρντίνι, Ντε Τζιόρτζι, Τζιρέτο, Γκραβίνα, Πάπι, Πίπι, Τοφόλι. 

Ηταν αναντικατάστατο στέλεχος της Εθνικής Ιταλίας στην κατάκτηση τριών σερί παγκοσμίων πρωταθλημάτων (1990, 1994, 1998).Ο Τζιάνι στην επιτυχημένη καριέρα του έχει αλλάξει μόλις τρεις ομάδες.

Το πιο εντυπωσιακό ήταν πως ο Ναπολιτάνος αγωνίζονταν στη θέση του κεντρικού και είχε ύψος 1.96 που σήμερα θεωρείται «κοντός» αλλά μέχρι και σήμερα δεν έχει βρεθεί ο αντικαταστάτης του.

Βέβαια δεν ήταν μόνο κεντρικός με τη σημερινή έννοια της θέσης καθώς μέχρι και το 1998 δεν υπήρχαν λίμπερο και οι κεντρικοί έκαναν υποδοχή. Η θέση του ήταν «Γιουνιβέρσαλ» δηλαδή μπορούσε να γυρίσει και διαγώνιος ή ακόμα και να παίξει σε όλες τις θέσεις εκτός φυσικά από πασαδόρος.

Η υποδοχή του Τζιάνι αλλά και του μεγαλύτερου σε ηλικία Αντρέα Λουκέτα που επίσης ήταν κεντρικός την ζηλεύουν ακόμα και σήμερα οι ακραίοι.

Το τεράστιο άλμα του τον εξέλιξε και ως ένα καλό διαγώνιο ενώ ήταν από τους πρώτους που μπορούσαν να εκτελέσουν πάιπ λόγω ταχύτητας και άλματος.

Εννοείται πως η Ιταλία έφερε επανάσταση και στο σερβίς διατυπώνοντας την θεωρία πως ομάδα που δεν έχει σερβίς δεν κάνει την διαφορά και ο Τζιάνι ήταν και εκεί πρωτοπόρος όπως και τα υπόλοιπα τοτέμ της σκουάντρα ατζούρα όπως ο Μπερνάρντι και ο Ζόρζι.

Γενικά ήταν ένας αθλητής φαινόμενο και μία προσωπικότητα πρότυπο στην ιστορία του παγκοσμίου βόλεϊ. 

Από το 1982 έως το 1985 αγωνίστηκε στην Pallavolo Sabaudia. Το 1985 σε ηλικία 15 ετών πήγε στην τεράστια Μαξικόνο Πάρμα του Τζιαμπάολο Μοντάλι ο οποίος τον «έχτισε» ως βολεϊκή προσωπικότητα. Αργότερα είχε δάσκαλο τον Μπεμπέτο που με τη Μαξικόνο Πάρμα βρέθηκε δύο χρονιές αντίπαλος του Ολυμπιακού στο κύπελλο πρωταθλητριών.

Από το 1996 έως το 2007 αγωνίστηκε στη Μόντενα και μάλιστα σε μία θητεία που είχε ζενίθ και ναδίρ αλλά ο Τζιάνι κράτησε τη σημαία ψηλά.

Κατέκτησε όλους τους τίτλους, από πρωταθλήματα και κύπελλα Ιταλίας μέχρι Τσάμπιονς Λιγκ, CEV Cup, Κυπελλούχων και Μουντιάλ συλλόγων.

Μάλιστα στο καλοκαίρι της μεγάλης κρίσης του 2007 στη Μόντενα ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα διεδεχόμενος το δάσκαλο και μέντορα του Χούλιο Βελάσκο αλλά δεν έμεινε πάνω από ένα χρόνο καθώς ακόμα δεν ένιωθε έτοιμος να πάρει σκληρές αποφάσεις για πρώην συμπαίκτες του που έπρεπε να κόψει κι έτσι ο ίδιος αποχώρησε πρώτος.

Μετά τον 10ετή κύκλο στη Ρόμα, στη Βερόνα και στις Εθνικές ομάδες της Σλοβενίας και της Γερμανίας επέστρεψε στην ομάδα που δόξασε και δοξάστηκε και λατρεύεται σαν θεός.

Φυσικά έχει μπει στο Hall of Fame του ιταλικού αλλά και του παγκοσμίου βόλεϊ.

Ο Τζιάνι ταύτισε μεγάλες στιγμές της καριέρας του στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας καθώς εκεί κατέκτησε τους τίτλους του παγκοσμίου πρωταθλήματος 1994, του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 1995 και του ασημένιου μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.

 

Κώστας Ασημακόπουλος

Media

Σχετικά άρθρα