Εκτυπώστε τη σελίδα
07-08-2013 21:00

Η «σκοτεινή πλευρά» ενός Παγκοσμίου Πρωταθλήματος

Ο απεσταλμένος δημοσιογράφος του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων και του ΠΣΑΤ Παναγιώτης Κουμάνταρος επέστρεψε μαζί με την ελληνική αποστολή της Εθνικής Κορασίδων από τη Νακόν Ρατσασίμα της Ταϊλάνδης.
Για 15 ημέρες μας ενημέρωνε καθημερινά για τις εξελίξεις στη διοργάνωση του Παγκοσμίου πρωταθλήματος Κορασίδων και φυσικά όλοι εδώ στο volleynews.gr οφείλουμε να τον ευχαριστήσουμε για την αξιόπιστη και άψογη δημοσιογραφική αποστολή. Δυστυχώς στο τελευταίο του κείμενο για τη διοργάνωση γράφονται δυσάρεστες καταστάσεις που εν μέρει εξηγούν γιατί το βόλεϊ και σε παγκόσμιο και εγχώριο επίπεδο χολένει. Διαβάστε το ρεπορτάζ που δημοσιεύεται στο ΑΠΕ/ΜΠΕ:

 

Η «σκοτεινή πλευρά» ενός Παγκοσμίου Πρωταθλήματος

Τα φώτα στο 13ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κορασίδων έσβησαν το βράδυ της Κυριακής στη Νακόν της Ταϊλάνδης. Η «αυλαία» της διοργάνωσης έπεσε και, μετά το χειροκρότημα για την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Κίνα, ήρθε η ώρα του απολογισμού.

Σ' αυτή την εσχατιά του πλανήτη εμφανίστηκαν για μια μοναδική παράσταση τα μεγαλύτερα ταλέντα του παγκόσμιου βόλεϊ, τα μελλοντικά αστέρια του αθλήματος και μαζί με αυτά αρκετές από τις Ελληνίδες που θα στελεχώσουν προσεχώς την Εθνική ομάδα των Γυναικών. Τα κορίτσια χάρισαν απλόχερα το ταλέντο και τα νιάτα τους προσφέροντας θέαμα υψηλού επιπέδου, φευ όμως, εκείνοι που το γεύθηκαν ήταν λίγοι.

Πίσω από τη «βιτρίνα» των κοστουμιών, των δημοσίων σχέσεων, των προσποιητών χαμόγελων και των φωτογραφιών, η διοργάνωση χαρακτηρίστηκε από τη μεγαλοπρεπή οργανωτική αποτυχία της. Υπερβολικό; Καθόλου, όπως αποδεικνύει η απλή παράθεση των γεγονότων.

Να ξεκινήσουμε από την προσέλευση του κοινού; Μα, εδώ οι Ταϊλανδοί δεν πήγαιναν να δουν την Εθνική ομάδα της πατρίδας τους, θα πήγαιναν στις άλλες; Ευτυχώς δηλαδή που είναι κοντά οι υπόλοιπες ασιατικές χώρες και είδαμε κάποιους Κινέζους, μερικούς Γιαπωνέζους, έναν Σλοβένο που έκανε για... 20 με το τύμπανό του και, ναι είναι αλήθεια, καμιά ντουζίνα Περουβιανούς (!), που έδιναν στα παιχνίδια της ομάδας τους νοτιαμερικάνικο χρώμα με τα τύμπανα και τις λάτιν επινοήσεις τους στην εξέδρα.

Να μιλήσουμε για οργάνωση; Έληξε ο τελικός, έγιναν οι απονομές, τιμήθηκαν οι καλύτερες αθλήτριες και ο αγώνας Τουρκία-Ιταλία για τις θέσεις... 9-10 παιζόταν ακόμη και ολοκληρώθηκε ύστερα από μία ώρα (!!), γεγονός πρωτοφανές στα χρονικά ομαδικού αθλήματος σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Αυτονόητο, βεβαίως, ότι Τουρκάλες και Ιταλίδες ήταν ύστερα όλο νεύρα, αφού, όπως είναι φυσικό, προτιμούσαν να δουν τον τελικό από το να παίξουν σε ένα εντελώς αδιάφορο παιχνίδι.

Για αξιοπιστία; Ο 1ος όμιλος ήταν ο ορισμός του σκανδάλου: δύο αφρικανικές ομάδες, δηλαδή οι πιο αδύναμες της διοργάνωσης, δεν έχει ξαναγίνει να τοποθετηθούν μαζί! Έγινε όμως στην Ταϊλάνδη, αφού –οποία σύμπτωση- στον ίδιο όμιλο μετείχε η διοργανώτρια χώρα. Τυνησία και Αλγερία κατέλαβαν ως γνωστόν τις τελευταίες θέσεις (19η, 20ή), οι νεαρές Ταϊλανδές προκρίθηκαν άνετα στις «16» νικώντας και τις δύο εκπροσώπους της «μαύρης ηπείρου», αλλά, όταν άρχισαν τα... δύσκολα, κατετάγησαν 16ες στις 16.

Για ταλαιπωρία των ομάδων; Ο Οδυσσέας θα έμενε σιωπηλός, αν άκουγε ότι τα αμερικανικά συγκροτήματα έπρεπε να κάνουν το γύρο του κόσμου ώσπου να φτάσουν στην έδρα της διοργάνωσης. Παράδειγμα η Αργεντινή. Η αποστολή της «μπιανκοσελέστε» ταξίδεψε 36 ώρες (!) έως ότου αφιχθεί «ημιθανής» στη Νακόν, σε μια διαδρομή που κουράζεσαι να την κάνεις ακόμη και με το νου: Μπουένος Άϊρες-Σάο Πάολο-Ντόχα (14 ώρες συνεχούς πτήσης)-Μπανγκόκ-Νακόν. Όσο για τον δημοσιογράφο Σέρχιο Φαρία που κάλυψε την αποστολή; Προσθέστε άλλες 14 ώρες για να καλύψει τα 1.000 χιλιόμετρα και να φτάσει οδικώς από τη Μεντόσα, όπου διαμένει, ως την πρωτεύουσα της χώρας του. Τα ίδια και οι Βραζιλιάνοι, τα ίδια οι Περουβιανοί, οι Μεξικανοί, οι Πορτορικανοί, η Δομινικανή Δημοκρατία, οι ΗΠΑ, δηλαδή οι επτά στις είκοσι ομάδες...

Να αναφερθούμε στη διαιτησία; Ο πρώτος ρέφερι στον αγώνα Περού-Κίνα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να στείλει στον τελικό τις

απογόνους των Ίνκας, αλλά το απίστευτα μαχητικό κινεζικό πνεύμα δεν του έκανε το χατίρι. Στο τάι μπρέικ και σε φάσεις που ο πόντος σήμαινε ματς μπολ έδωσε δύο παραβάσεις-εφευρέσεις υπέρ του Περού (ανύπαρκτα μπλοκ άουτ), αναγκάζοντας ακόμη και τον Κινέζο προπονητή, που μέχρι τότε παρακολουθούσε ατάραχος, σχεδόν να ανέβει στο τραπέζι της γραμματείας.

Να σταθούμε στο ότι τα δωμάτια είχαν κλειστεί έως τις 12:00 το μεσημέρι της Δευτέρας, ενώ για πολλές από τις ομάδες η προγραμματισμένη από την FIVB αναχώρηση ήταν για τις 19:00 το απόγευμα;

Το αποτέλεσμα; Απίστευτες σκηνές και φωτογραφίες, διαθέσιμες σε όποιον το αμφισβητεί, με τα κατάκοπα κορίτσια του Πουέρτο Ρίκο να κοιμούνται στο πάτωμα του ξενοδοχείου (!), τις Ελληνίδες συναδέλφους τους στριμωγμένες σε μια γωνιά του lobby και τους δημοσιογράφους να προσπαθούν να βρουν μισό τετραγωνικό για να γράψουν τις τελευταίες αράδες τους...

Κάποιοι από τους παράγοντες των ομάδων, πάντως, φρόντισαν να κρατήσουν δωμάτιο ως το απόγευμα για τους ίδιους και το staff τους, αλλά ας είναι... Όσο για τους κυρίους της FIVB; Σιγά μην κάθονταν να περιμένουν. Έκαναν τις απονομές την Κυριακή, έβγαλαν τις φωτογραφίες τους και αμέσως ύστερα αναχώρησαν για την πολύβουη και πολλά υποσχόμενη Μπανγκόκ, προφανώς για να βαυκαλιστούν μοιράζοντας συγχαρητήρια ο ένας στον άλλον και ύστερα να σχεδιάσουν το επόμενο ταξίδι τους, σε κάποιον άλλο εξωτικό προορισμό. Και ζήσαν αυτοί καλά...

Παναγιώτης Κουμάνταρος