Η πρωταθλήτρια του μπιτς βόλεϊ τόνισε ότι τα τελευταία 5 χρόνια αντιμετώπισε την αδιαφορία και την έλλειψη οργάνωσης από την ομοσπονδία. Παράλληλα έπλεξε το εγκώμιο της Πένυς Καραγκούνη, επισημαίνοντας ότι αποτελεί την τελευταία ελπίδα για το άθλημα.
Η ανακοίνωση:
«Φτάνοντας και τυπικά πλέον στο τέλος της φετινής σεζόν έρχεται η ώρα του απολογισμού και των αποφάσεων. Μετά από μια τετραετία που δοκιμάστηκα αγωνιστικά, καθώς βρέθηκα στο σημείο μηδέν το 2013, αναζητώντας νέα συμπαίκτρια, κάτι που οφείλεται στην πλήρη απουσία οργάνωσης του αναπτυξιακού μέρους του αθλήματος από το αρμόδιο όργανο που είναι η ΕΟΠΕ, κατάφερα παρολαυτα να φτάσω στο 2016 μέσα από ενδιάμεσες εναλλαγές σε ομάδες μέχρι να φτάσει η στιγμή όπου τη φετινή χρονιά, 4 χρόνια μετά δηλαδή ήρθαν επιτυχίες και προκρίσεις που είχα να γευθώ από το 2012.
Για μένα αυτή η χρονιά αποτέλεσε δικαίωση των κόπων μου και των επιλογών μου καθώς πετύχαμε παραπάνω από τους στόχους που είχαμε θέσει, ξεπερνώντας τις προσδοκίες τις δικές μας και πολλών ακόμα. Ξεκινώντας από πολύ χαμηλά στην Παγκόσμια κατάταξη, βήμα βήμα ανεβήκαμε, με αποτέλεσμα τώρα να είμαστε πλέον στο κυρίως ταμπλό των διοργανώσεων τερματίζοντας στην 28η θέση στην Παγκόσμια κατάταξη. Μπορεί σε όλη αυτή τη χρονική διάρκεια να ήρθαν πολλές επιτυχίες , δεν ήρθε όμως η Ολυμπιακή πρόκριση...κάτι όμως που δε μας κλόνισε αν αναλογιστεί κανείς οτι δεν υπήρχε ο κατάλληλος χρόνος να χτιστεί αυτή η ομάδα ώστε να προλάβει τη διαδικασία πρόκρισης. Και όλα αυτά φυσικά ξεκινούν από την αρχική μου δήλωση οτι δεν υπάρχει σύστημα και ουσιαστικά πήγαμε να χτίσουμε στην άμμο "παλάτια" χωρίς την κατάλληλη υποδομή και τον απαιτούμενο χρόνο.
Όπως και να χει είμαι παραπάνω από χαρούμενη για τη φετινή σεζόν , η οποία με γέμισε με προσδοκίες για το μέλλον..
Έρχεται όμως και η στιγμή των αποφάσεων για τη συνέχεια , όπου εκεί πέρα από το τελικό αποτέλεσμα έρχεται και η φθορά 14 χρόνων σε υψηλό επίπεδο με 3 Ολυμπιακές συμμετοχές και με τα 5 τελευταία χρόνια να είναι γεμάτα φθορά και ψυχολογική κούραση, όχι αγωνιστική , καθώς όπως λίγοι μπορούν να γνωρίζουν εκ των έσω, φτάσαμε εκεί που φτάσαμε από την πρόκριση στο Λονδίνο μέχρι και σήμερα αντιμετωπίζοντας σε μεγάλο βαθμό την αδιαφορία και την απαξίωση στο άθλημά μας από την ίδια την ομοσπονδία και έχοντας να δώσουμε "μάχη" για το κάθε ταξίδι που κάναμε ώστε να πετύχουμε τους στόχους αλλά και βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αγωνιστούμε εκπροσωπόντας τα ελληνικά χρώματα, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ τουλάχιστον ως σήμερα σε αθλητή της Εθνικής ομάδας Βόλλευ. Αυτά είναι μια μικρή περιγραφή της κατάστασης η οποία πραγματικά με έχει κουράσει, καθώς οι υποχρεώσεις ενός αθλητή θα πρέπει να αρχίζουν και να τελειώνουν μόνο μέσα στο γήπεδο και όχι σε όλα αυτά στα οποία αναλώνομαι ψυχολογικά όλα αυτά τα χρόνια.
Αν και θέλω να συνεχίσω και να κλείσω την καριέρα μου με μια ακόμα πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο, πήρα την απόφαση να βάλω μια άνω τελεία φέτος και να δώσω βάρος στον εαυτό μου, στην προσωπική μου ζωή και τις σπουδές μου , απέχοντας τουλάχιστον για την επόμενη σεζόν από την αγωνιστική δραστηριότητα, δίνοτας μου έτσι την ευκαιρία να αποστασιοποιηθώ από την όλη αυτή φθορά και την αδιαφορία που αντιμετωπίζαμε και συνεχίζουμε μέχρι και σήμερα να εισπράττουμε από την ομοσπονδία, και να γυρίσω όταν θα είμαι γεμάτη να μπω σε αυτή τη διαδικασία.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια αθλήτρια ουσιαστικά ενεργή, η Πένυ Καραγκούνη, και ελπίζω η Διοίκηση όποια κι αν είναι προσωρινή ή μόνιμη να δώσει βάρος ώστε να μη χαθεί και η τελευταία ελπίδα σε αυτό το άθλημα που πιστεύω ότι έχει πολλά ακόμα να δώσει.
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλους τους συνεργάτες της ομάδας που μας στηρίζουν κατά κύριο λόγο εθελοντικά και η συνεισφορά τους ήταν σημαντική στο να πετύχουμε τους στόχους μας, τον προπονητή μας Κωνσταντίνο Ποθητάκη, τον συνεργάτη του Άκη Φλαούνα, τον εργοφυσιολόγο μας Γιώργο Βαβέτση , τον φυσιοθεραπευτή μας Κώστα Ψαρογιώργο , την διατροφολόγο μας Τόνια Μαχαίρα και την ψυχολόγο μας Μαρία Ψυχουντάκη. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στους χορηγούς που μας στήριξαν την τελευταία τετραετία , Redbull, Stoiximan, ECOS καθώς και τις εταιρίες Adidas και Tzelalis που είναι δίπλα μας μέχρι και σήμερα.
Εις το επανιδείν!»
Η ανακοίνωση:
«Φτάνοντας και τυπικά πλέον στο τέλος της φετινής σεζόν έρχεται η ώρα του απολογισμού και των αποφάσεων. Μετά από μια τετραετία που δοκιμάστηκα αγωνιστικά, καθώς βρέθηκα στο σημείο μηδέν το 2013, αναζητώντας νέα συμπαίκτρια, κάτι που οφείλεται στην πλήρη απουσία οργάνωσης του αναπτυξιακού μέρους του αθλήματος από το αρμόδιο όργανο που είναι η ΕΟΠΕ, κατάφερα παρολαυτα να φτάσω στο 2016 μέσα από ενδιάμεσες εναλλαγές σε ομάδες μέχρι να φτάσει η στιγμή όπου τη φετινή χρονιά, 4 χρόνια μετά δηλαδή ήρθαν επιτυχίες και προκρίσεις που είχα να γευθώ από το 2012.
Για μένα αυτή η χρονιά αποτέλεσε δικαίωση των κόπων μου και των επιλογών μου καθώς πετύχαμε παραπάνω από τους στόχους που είχαμε θέσει, ξεπερνώντας τις προσδοκίες τις δικές μας και πολλών ακόμα. Ξεκινώντας από πολύ χαμηλά στην Παγκόσμια κατάταξη, βήμα βήμα ανεβήκαμε, με αποτέλεσμα τώρα να είμαστε πλέον στο κυρίως ταμπλό των διοργανώσεων τερματίζοντας στην 28η θέση στην Παγκόσμια κατάταξη. Μπορεί σε όλη αυτή τη χρονική διάρκεια να ήρθαν πολλές επιτυχίες , δεν ήρθε όμως η Ολυμπιακή πρόκριση...κάτι όμως που δε μας κλόνισε αν αναλογιστεί κανείς οτι δεν υπήρχε ο κατάλληλος χρόνος να χτιστεί αυτή η ομάδα ώστε να προλάβει τη διαδικασία πρόκρισης. Και όλα αυτά φυσικά ξεκινούν από την αρχική μου δήλωση οτι δεν υπάρχει σύστημα και ουσιαστικά πήγαμε να χτίσουμε στην άμμο "παλάτια" χωρίς την κατάλληλη υποδομή και τον απαιτούμενο χρόνο.
Όπως και να χει είμαι παραπάνω από χαρούμενη για τη φετινή σεζόν , η οποία με γέμισε με προσδοκίες για το μέλλον..
Έρχεται όμως και η στιγμή των αποφάσεων για τη συνέχεια , όπου εκεί πέρα από το τελικό αποτέλεσμα έρχεται και η φθορά 14 χρόνων σε υψηλό επίπεδο με 3 Ολυμπιακές συμμετοχές και με τα 5 τελευταία χρόνια να είναι γεμάτα φθορά και ψυχολογική κούραση, όχι αγωνιστική , καθώς όπως λίγοι μπορούν να γνωρίζουν εκ των έσω, φτάσαμε εκεί που φτάσαμε από την πρόκριση στο Λονδίνο μέχρι και σήμερα αντιμετωπίζοντας σε μεγάλο βαθμό την αδιαφορία και την απαξίωση στο άθλημά μας από την ίδια την ομοσπονδία και έχοντας να δώσουμε "μάχη" για το κάθε ταξίδι που κάναμε ώστε να πετύχουμε τους στόχους αλλά και βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αγωνιστούμε εκπροσωπόντας τα ελληνικά χρώματα, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ τουλάχιστον ως σήμερα σε αθλητή της Εθνικής ομάδας Βόλλευ. Αυτά είναι μια μικρή περιγραφή της κατάστασης η οποία πραγματικά με έχει κουράσει, καθώς οι υποχρεώσεις ενός αθλητή θα πρέπει να αρχίζουν και να τελειώνουν μόνο μέσα στο γήπεδο και όχι σε όλα αυτά στα οποία αναλώνομαι ψυχολογικά όλα αυτά τα χρόνια.
Αν και θέλω να συνεχίσω και να κλείσω την καριέρα μου με μια ακόμα πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο, πήρα την απόφαση να βάλω μια άνω τελεία φέτος και να δώσω βάρος στον εαυτό μου, στην προσωπική μου ζωή και τις σπουδές μου , απέχοντας τουλάχιστον για την επόμενη σεζόν από την αγωνιστική δραστηριότητα, δίνοτας μου έτσι την ευκαιρία να αποστασιοποιηθώ από την όλη αυτή φθορά και την αδιαφορία που αντιμετωπίζαμε και συνεχίζουμε μέχρι και σήμερα να εισπράττουμε από την ομοσπονδία, και να γυρίσω όταν θα είμαι γεμάτη να μπω σε αυτή τη διαδικασία.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια αθλήτρια ουσιαστικά ενεργή, η Πένυ Καραγκούνη, και ελπίζω η Διοίκηση όποια κι αν είναι προσωρινή ή μόνιμη να δώσει βάρος ώστε να μη χαθεί και η τελευταία ελπίδα σε αυτό το άθλημα που πιστεύω ότι έχει πολλά ακόμα να δώσει.
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλους τους συνεργάτες της ομάδας που μας στηρίζουν κατά κύριο λόγο εθελοντικά και η συνεισφορά τους ήταν σημαντική στο να πετύχουμε τους στόχους μας, τον προπονητή μας Κωνσταντίνο Ποθητάκη, τον συνεργάτη του Άκη Φλαούνα, τον εργοφυσιολόγο μας Γιώργο Βαβέτση , τον φυσιοθεραπευτή μας Κώστα Ψαρογιώργο , την διατροφολόγο μας Τόνια Μαχαίρα και την ψυχολόγο μας Μαρία Ψυχουντάκη. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στους χορηγούς που μας στήριξαν την τελευταία τετραετία , Redbull, Stoiximan, ECOS καθώς και τις εταιρίες Adidas και Tzelalis που είναι δίπλα μας μέχρι και σήμερα.
Εις το επανιδείν!»
