Στην Ελλάδα παρότι είχαμε πρωτοπορία στο θέμα της αντιμετώπισης της πανδημίας οι επίσημες δραστηριότητες του μπιτς βόλεϊ αλλά και τα πανελλήνια πρωταθλήματα ματαιώθηκαν παρότι ήταν τα πάντα σχεδιασμένα για μία εντυπωσιακή χρονιά με τουρνουά στις πιο κεντρικές πλατείες της χώρας, μεταξύ αυτών η πλατεία Συντάγματος και η Πλατεία Αριστοτέλους, αλλά και σε άλλα κοσμοπολίτικα μέρη της χώρας. Το κλείσιμο των ξενοδοχειακών μονάδων αλλά και ο φόβος των Δήμων και των Περιφερειών για τη μετάδοση του COVID-19 ματαίωσαν όλα τα σχέδια και ο σχεδιασμός μεταφέρθηκε για το 2021.
Ξέχωρα όμως από τη ματαίωση των διοργανώσεων λόγω του COVID-19 η ομοσπονδία πετοσφαίρισης (ΕΟΠΕ) πρέπει να αναθεωρήσει τον αγωνιστικό σχεδιασμό του μπιτς βόλεϊ αλλά και του σνόου βόλεϊ τη χειμερινή σεζόν.
Εδώ και 30 χρόνια όλες οι διοικήσεις της ομοσπονδίας ταύτιζε τη διοργάνωση των τουρνουά με τον αγωνιστικό σχεδιασμό του βόλεϊ σάλας και τις δραστηριότητες των αθλητών που παίζουν βόλεϊ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα όλος ο σχεδιασμός να βασίζεται πάνω στον ελεύθερο χρόνο των αθλητών και αθλητριών της σάλας ενώ κανονικά θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο.
Ας γίνουμε πιο ξεκάθαροι. Η επίσημη αγωνιστική δραστηριότητα στο μπιτς βόλεϊ στην Ελλάδα περιορίζεται σε 2-3 μήνες (από Μάιο μέχρι Ιούλιο) επειδή αυτή είναι η περίοδος που οι αθλητές και οι αθλήτριες ολοκληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στη σάλα και έχουν χρόνο να περιπλανηθούν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για να συμμετάσχουν σε τουρνουά μπιτς βόλεϊ.
Από την άλλη η συντριπτική πλειοψηφία των σωματείων που καλλιεργούν το βόλεϊ δε βλέπουν με καλό μάτι το μπιτς βόλεϊ καθώς δεν τους αποφέρει κανένα κέρδος και επί πλέον οι παράγοντες θεωρούν οι αθλητές και οι αθλήτριες αντί να ξεκουράζονται επιβαρύνονται και ενίοτε τραυματίζονται. Είναι και αυτός άλλος ένας… αστικός μύθος που είναι εντελώς λανθασμένος καθώς ακριβώς επειδή υπάρχει το μπιτς βόλεϊ οι αθλητές και οι αθλήτριες συντηρούνται αγωνιστικά και βελτιώνουν την φυσική τους κατάσταση αλλά και την τεχνική τους.
Να επιστρέψουμε όμως στην ΕΟΠΕ. Η ομοσπονδία θα πρέπει άμεσα να αλλάξει πορεία και φιλοσοφία και να ανοίξει το άθλημα όλους τους μήνες του έτους. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να κάνει τον σχεδιασμό της σύμφωνα με τα αγωνιστικά κενά των αθλητών και αθλητριών της σάλας αλλά να αναζητήσει νέους αθλητές και αθλήτριες που θα παίζουν αποκλειστικά μπιτς βόλει και δεν θα έχουν εμπλοκή με το βόλεϊ σάλας.
Τα πρώτα χρόνια της καθιέρωσης του μπιτς βόλεϊ τη δεκαετία του ΄90 αυτό ήταν δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο, διότι οι απαιτήσεις για διεθνείς συμμετοχές ήταν άμεσες και έπρεπε να αναζητηθούν καλοί αθλητές και καλές αθλήτριες μέσα από το βόλεϊ σάλας. Έτσι ξεπήδησαν η Βάσω Καραντάσιου από τα Βριλήσσια, η Έφη Σφυρή από τον Παναθηναϊκό κλπ.
Μετά από 30 χρόνια όμως αυτό έχει αλλάξει. Στο άθλημα έχουν έρθει εκατοντάδες νέοι αθλητές και αθλήτριες που δεν παίζουν σάλα αλλά αγαπούν και διακρίνονται στο μπιτς βόλεϊ. Είναι οι αθλητές και οι αθλήτριες που γεμίζουν κάθε σαββατοκύριακο τα ταμπλό των τουρνουά που διοργανώνουν τα ιδιωτικά κλαμπ μπιτς βόλεϊ και έχουν δημιουργήσει μία μαγιά νέων φίλων του αθλήματος.
Η ΕΟΠΕ θα πρέπει να διοργανώνει τουρνουά τουλάχιστον 8-9 μήνες το χρόνο ώστε να δημιουργήσει κίνητρα σε αθλητές και αθλήτριες – έστω και από άλλα αθλήματα – που θέλουν να δοκιμάσουν την τύχη τους. Δεν θα πρέπει να ακολουθεί το ξεπερασμένο καλεντάρι με αγώνες μόνο το Μάιο, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο αλλά να ανοίξει τα τουρνουά ακόμα και μέχρι τον Οκτώβριο. Είναι βέβαιο πως σταδιακά τα ταμπλό θα γεμίσουν με νέες παρουσίες και νέοι αθλητές αλλά και αθλήτριες θα κάνουν την εμφάνιση τους. Θα ενισχύσει τη δημοφιλία του μπιτς βόλεϊ και σύντομα θα φτιάξει μία νέα γενιά αθλητών που θα παίζουν αποκλειστικά στην άμμο χωρίς εξαρτήσεις με συλλόγους και σάλα.
Στην αρχή τα πράγματα θα είναι δύσκολα αλλά η ΕΟΠΕ οφείλει να δοκιμάσει το μοντέλο να στήσει το άθλημα από την αρχή σε νέες και στέρεες βάσεις και όχι πάνω στην καριέρα μία δύο καλών ομάδων που με την αποχώρηση τους ή την απουσία τους θα αφήνουν και ένα δυσαναπλήρωτο κενό που μονίμως θα πρέπει να καλύπτει ο αγωνιστικός σχεδιασμός.
Εν μέσω της πανδημίας το μπιτς βόλεϊ είναι η τέλεια εναλλακτική λύση και μαζί με το σνόου βόλεϊ τους χειμερινούς μήνες μπορούν να δώσουν ώθηση σε όλο το βόλεϊ αντλώντας νέους αθλητές και νέους οπαδούς.
Πηγή: sports3.gr
Ξέχωρα όμως από τη ματαίωση των διοργανώσεων λόγω του COVID-19 η ομοσπονδία πετοσφαίρισης (ΕΟΠΕ) πρέπει να αναθεωρήσει τον αγωνιστικό σχεδιασμό του μπιτς βόλεϊ αλλά και του σνόου βόλεϊ τη χειμερινή σεζόν.
Εδώ και 30 χρόνια όλες οι διοικήσεις της ομοσπονδίας ταύτιζε τη διοργάνωση των τουρνουά με τον αγωνιστικό σχεδιασμό του βόλεϊ σάλας και τις δραστηριότητες των αθλητών που παίζουν βόλεϊ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα όλος ο σχεδιασμός να βασίζεται πάνω στον ελεύθερο χρόνο των αθλητών και αθλητριών της σάλας ενώ κανονικά θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο.
Ας γίνουμε πιο ξεκάθαροι. Η επίσημη αγωνιστική δραστηριότητα στο μπιτς βόλεϊ στην Ελλάδα περιορίζεται σε 2-3 μήνες (από Μάιο μέχρι Ιούλιο) επειδή αυτή είναι η περίοδος που οι αθλητές και οι αθλήτριες ολοκληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στη σάλα και έχουν χρόνο να περιπλανηθούν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για να συμμετάσχουν σε τουρνουά μπιτς βόλεϊ.
Από την άλλη η συντριπτική πλειοψηφία των σωματείων που καλλιεργούν το βόλεϊ δε βλέπουν με καλό μάτι το μπιτς βόλεϊ καθώς δεν τους αποφέρει κανένα κέρδος και επί πλέον οι παράγοντες θεωρούν οι αθλητές και οι αθλήτριες αντί να ξεκουράζονται επιβαρύνονται και ενίοτε τραυματίζονται. Είναι και αυτός άλλος ένας… αστικός μύθος που είναι εντελώς λανθασμένος καθώς ακριβώς επειδή υπάρχει το μπιτς βόλεϊ οι αθλητές και οι αθλήτριες συντηρούνται αγωνιστικά και βελτιώνουν την φυσική τους κατάσταση αλλά και την τεχνική τους.
Να επιστρέψουμε όμως στην ΕΟΠΕ. Η ομοσπονδία θα πρέπει άμεσα να αλλάξει πορεία και φιλοσοφία και να ανοίξει το άθλημα όλους τους μήνες του έτους. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να κάνει τον σχεδιασμό της σύμφωνα με τα αγωνιστικά κενά των αθλητών και αθλητριών της σάλας αλλά να αναζητήσει νέους αθλητές και αθλήτριες που θα παίζουν αποκλειστικά μπιτς βόλει και δεν θα έχουν εμπλοκή με το βόλεϊ σάλας.
Τα πρώτα χρόνια της καθιέρωσης του μπιτς βόλεϊ τη δεκαετία του ΄90 αυτό ήταν δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο, διότι οι απαιτήσεις για διεθνείς συμμετοχές ήταν άμεσες και έπρεπε να αναζητηθούν καλοί αθλητές και καλές αθλήτριες μέσα από το βόλεϊ σάλας. Έτσι ξεπήδησαν η Βάσω Καραντάσιου από τα Βριλήσσια, η Έφη Σφυρή από τον Παναθηναϊκό κλπ.
Μετά από 30 χρόνια όμως αυτό έχει αλλάξει. Στο άθλημα έχουν έρθει εκατοντάδες νέοι αθλητές και αθλήτριες που δεν παίζουν σάλα αλλά αγαπούν και διακρίνονται στο μπιτς βόλεϊ. Είναι οι αθλητές και οι αθλήτριες που γεμίζουν κάθε σαββατοκύριακο τα ταμπλό των τουρνουά που διοργανώνουν τα ιδιωτικά κλαμπ μπιτς βόλεϊ και έχουν δημιουργήσει μία μαγιά νέων φίλων του αθλήματος.
Η ΕΟΠΕ θα πρέπει να διοργανώνει τουρνουά τουλάχιστον 8-9 μήνες το χρόνο ώστε να δημιουργήσει κίνητρα σε αθλητές και αθλήτριες – έστω και από άλλα αθλήματα – που θέλουν να δοκιμάσουν την τύχη τους. Δεν θα πρέπει να ακολουθεί το ξεπερασμένο καλεντάρι με αγώνες μόνο το Μάιο, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο αλλά να ανοίξει τα τουρνουά ακόμα και μέχρι τον Οκτώβριο. Είναι βέβαιο πως σταδιακά τα ταμπλό θα γεμίσουν με νέες παρουσίες και νέοι αθλητές αλλά και αθλήτριες θα κάνουν την εμφάνιση τους. Θα ενισχύσει τη δημοφιλία του μπιτς βόλεϊ και σύντομα θα φτιάξει μία νέα γενιά αθλητών που θα παίζουν αποκλειστικά στην άμμο χωρίς εξαρτήσεις με συλλόγους και σάλα.
Στην αρχή τα πράγματα θα είναι δύσκολα αλλά η ΕΟΠΕ οφείλει να δοκιμάσει το μοντέλο να στήσει το άθλημα από την αρχή σε νέες και στέρεες βάσεις και όχι πάνω στην καριέρα μία δύο καλών ομάδων που με την αποχώρηση τους ή την απουσία τους θα αφήνουν και ένα δυσαναπλήρωτο κενό που μονίμως θα πρέπει να καλύπτει ο αγωνιστικός σχεδιασμός.
Εν μέσω της πανδημίας το μπιτς βόλεϊ είναι η τέλεια εναλλακτική λύση και μαζί με το σνόου βόλεϊ τους χειμερινούς μήνες μπορούν να δώσουν ώθηση σε όλο το βόλεϊ αντλώντας νέους αθλητές και νέους οπαδούς.
Πηγή: sports3.gr