«Ζω μοναδικά συναισθήματα με τον Ολυμπιακό. Μετά την αγωνιστική δικαίωση ήρθε και η επιβράβευση από τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Νιώθουμε υπερήφανοι και καταξιωμένοι στη συνείδηση των οπαδών του Ολυμπιακού και αυτό που έζησα όταν βγήκα από τη φυσούνα του Καραϊσκάκη θα το θυμάμαι για πάντα...».
- Από την 5η θέση της σεζόν 2011-12 πώς έφτασε ο Ολυμπιακός στο τρεμπλ;
«Από τη στιγμή που τελείωσε η περσινή σεζόν και μου έγινε η πρόταση να αναλάβω την ομάδα κατέθεσα άμεσα τις προτάσεις μου. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα είχε υλοποιηθεί το 80%. Η αρχή ήταν το ήμισυ του παντός. Ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Μιχάλης Κουντούρης μου έδειξε εμπιστοσύνη σε μένα και στην ομάδα. Μετά ήρθε και η συμβολή του κυρίου Βαγγέλη Μαρινάκη στη μεταγραφή του Γιορντάνοφ κι έτσι η ομάδα άρχισε να λειτουργεί. Ολη τη χρονιά είχαμε απόλυτη ηρεμία στην ομάδα. Η παρουσία της διοίκησης ήταν διακριτική, δεν νιώθαμε πίεση και όλα τα ζητήματα ήταν λυμένα. Μείναμε προσηλωμένοι στον στόχο μας, κάναμε καλή διαχείριση και σωστή δουλειά».
- Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή;
«Μετά τις γιορτές λόγω προπονητικού προγραμματισμού ήρθαν ορισμένοι τραυματισμοί. Εκεί χάθηκε η καλή μας εικόνα, νιώσαμε πίεση αλλά όχι αμφισβήτηση. Με φώναξε ο κύριος Κουντούρης και με ρώτησε την άποψή μου. Του ανέλυσα τους λόγους της κάμψης, μου είπε πως μου έχει εμπιστοσύνη και συνεχίσαμε. Οι μεγάλες ομάδες θέλουν μεγάλη ηρεμία και πολλή εμπιστοσύνη στα δύσκολα. Δεν είναι τυχαίο ότι κατακτήσαμε τρεις τίτλους με διαφορά δύο μηνών».
- Ανησύχησες όταν χάσατε τον πρώτο τελικό;
«Στενοχωρήθηκα που χάσαμε από τον Παμβοχαϊκό αλλά δεν ανησύχησα. Ηξερα πως είναι μια κακή μέρα και τίποτα παραπάνω. Μας πίεσε σωστά ο Παμβοχαϊκός. Υστερήσαμε στην υποδοχή που ήταν το πιο δυνατό μας σημείο με τους Χριστοφιδέλη, Κοκκινάκη, Στεφάνου. Μετά τον αγώνα είπα στα παιδιά στα αποδυτήρια πως θα κάνουμε τρεις σερί νίκες. Αυτό και έγινε. Η ομάδα ήταν έτοιμη και αυτό φάνηκε».
- Πού αφιερώνεις τον τίτλο του πρωταθλήματος;
«Χωρίς να φανεί εγωιστικό, θέλω να το αφιερώσω σε μένα. Είμαι πολλά χρόνια στο βόλεϊ, μία ζωή ολόκληρη. Εχω κερδίσει πολλά και έχω θυσιάσει περισσότερα. Ηθελα πολύ να βάλω το όνομά μου στη χρυσή βίβλο των πρωταθλητών προπονητών. Το απολαμβάνω και μου δίνει ενέργεια για να προσφέρω ακόμα περισσότερα στο άθλημα αλλά και στον Ολυμπιακό. Αν δεν πιεστείς, δεν απολαμβάνεις τις επιτυχίες σου».
«Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ»
- Πέρυσι τέτοιον καιρό έδινες με τον Παναθηναϊκό αγώνες επιβίωσης με την ΕΑΠ. Πώς αισθάνεσαι όταν τα σκέφτεσαι;
«Πολύ αντιφατικά πράγματα. Πέρσι με τον Παναθηναϊκό κάθε παιχνίδι ένιωθα ότι έρχονταν το... τέλος. Αν χάναμε θα υποβιβαζόταν η ομάδα. Δεν θα ήθελα να είμαι αυτός που θα έπινε το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού μιας ομάδας με τόσο μεγάλη ιστορία. Και μόνο που καταφέραμε να μείνουμε στην κατηγορία ήταν σαν να κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Εφέτος το άγχος ήταν διαφορετικό. Προέρχονταν από το `'θέλω'' των αθλητών και όχι από το `'πρέπει'' των κακών καταστάσεων που υπήρχαν στον Παναθηναϊκό. Ελπίζω ο Παναθηναϊκός να βρει τον δρόμο του διότι τον χρειάζεται το ελληνικό βόλεϊ. Και ο Ολυμπιακός θέλει έναν δυνατό Παναθηναϊκό. Κάθε άθλημα ανεβαίνει επίπεδο όταν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός στις ομάδες και σεβασμός μεταξύ των μεγάλων συλλόγων».
- Εκτός του Γιορντάνοφ, πού αλλού κρυβόταν η δύναμη της ομάδας;
«Είμαι χαρούμενος και περήφανος που συνεργάστηκα με καταπληκτικούς αθλητές και εξαιρετικές προσωπικότητες που δούλεψαν σκληρά. Θεωρώ πολύ μεγάλο κέρδος τον Κοκκινάκη. Εδειξε πως μπορεί να αντέξει το βάρος του Ολυμπιακού και ξεπέρασε τον Ποτόσνικ. Δικαίωσε τον εαυτό του αλλά και εμένα και ήταν από τους βασικούς παράγοντες της επιτυχίας. Φυσικά τίποτα δεν θα γίνονταν χωρίς την τριπλέτα Χριστοφιδέλη, Σμαραγδή, Στεφάνου. Υψηλή ποιότητα αθλητών και επαγγελματίες. Ο Γιούρισιτς ήταν πάντα ένας αθλητής που ήθελα. Ουσιαστικός και αθόρυβος».
«Τσάμπιονς Λιγκ, αν το επιτρέψουν οι συνθήκες»
- Θα ζητήσεις να αγωνιστεί ο Ολυμπιακός στο Τσάμπιονς Λιγκ;
«Η παρουσία μας στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι συνδυασμός πολλών πραγμάτων. Θα συζητήσω πρώτα με τη διοίκηση. Δεν γνωρίζω αν ο Ολυμπιακός θα μπορεί να κάνει την υπέρβαση. Εγώ και η διοίκηση μπορεί να θέλουμε, αλλά το ζήτημα είναι εάν μας το επιτρέπουν οι συνθήκες. Δεν έχει νόημα να δηλώσεις συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ και να μην έχεις ανταγωνιστική ομάδα που θα έχει στόχο τη διάκριση».
- Θα προτείνεις τη διατήρηση του κορμού της ομάδας;
«Δεν έχω λόγο να μην το κάνω. Ο Ολυμπιακός εάν συντηρήσει τις δυνάμεις του, μπορεί να διατηρήσει τα κεκτημένα. Αλλωστε, μια επιτυχημένη συνταγή δεν την αλλάζεις».
«ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΩΝ ΠΑΣΑΔΟΡΩΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ»
- Προκάλεσαν εντύπωση οι συνεχείς αλλαγές των πασαδόρων. Γιατί γινόταν αυτό;
«Ο Φιλίποφ αμφισβητήθηκε, αλλά λίγοι θυμούνται πως όλο το καλοκαίρι φορούσε μπότα στο πόδι του και ήταν τραυματίας. Εκανε προσπάθεια, είχε τραυματισμούς, αλλά στους τελικούς ήταν εξαιρετικός. Είχαμε πολύτιμη βοήθεια από τον Μαρούλη και οι αλλαγές των πασαδόρων ήταν πολύτιμη. Ο Σωτηρίου μας βοήθησε σε όλες τις θέσεις, έκανε πολλή και αθόρυβη δουλειά και ήταν ο μεγάλος άτυχος. Από τον Ποτόσνικ περίμενα περισσότερα, αλλά ήταν κορυφαίος στους ημιτελικούς. Ο Παπαδόπουλος ήταν εξαιρετικός, παρότι τραυματίστηκε σε χέρι και γόνατο. Ο Μάρκου δεν πήρε πολύ χρόνο, αλλά βοήθησε τα μέγιστα στην προπόνηση με διπλό ρόλο κεντρικού και ακραίου. Ηταν από τις ευχάριστες εκπλήξεις».
Oι 15 τίτλοι
Ο Δημήτρης Καζάζης γεννήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 1966 στη Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησε από τον Δημόκριτο και το 1985 πήγε στον Ολυμπιακό όπου έμεινε 10 χρόνια κατακτώντας 8 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα και αγωνίστηκε σε 3 φάιναλ-4 πρωταθλητριών. Αγωνίστηκε ακόμα στον Κτησιφώντα και στην ΑΕΚ. Ηταν μέλος της εθνικής ομάδας του 1987 που πήρε το χάλκινο στη Γάνδη. Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα στην ΑΕΚ στο μέσον της σεζόν 2004-05 και έμεινε για 4 χρόνια. Το 2009 ανέλαβε β' προπονητής στην Εθνική Ανδρών και μετά την παραίτηση του Κώστα Αρσενιάδη Α' προπονητής και έφερε το εθνικό συγκρότημα στην 8η θέση στο Ευρωπαϊκό της Σμύρνης. Τον Δεκέμβριο του 2011 ανέλαβε τον Παναθηναϊκό και τον Ιούνιο του 2012 τον Ολυμπιακό.
Πηγή: Εφημερίδα Goal News
