«Ξέραμε πως θα είχαμε έναν δύσκολο αγώνα με τον πρωτοπόρο και αήττητο που παίζει καλά και εκτός έδρας. Ο αγώνας ήταν νευρικός, με πολλά λάθη, χαμένα σέρβις αλλά στο τέλος ήμασταν πιο αποφασιστικοί και νικήσαμε δίκαια. Θα μπορούσαμε να νικήσουμε με 3-0 ή με 3-1 και αυτό λίγο μας απογοήτευσε. Ακόμα και η νίκη, όμως, ήταν σημαντική».
Πως καταλαβαίνεις ένας θεατής ή τηλεθεατής ότι ένας πασαδόρος έχει παίξει καλά και σωστά στον αγώνα;
«Είναι πολλά πράγματα που πρέπει να προσέξει. Τα πιο σημαντικά είναι στη δουλειά του πασαδόρου είναι να διευκολύνει τους επιθετικούς και να τους βγάζει με ένα μπλοκ ή με τις καλύτερες προϋποθέσεις για να τελειώσει τις επιθέσεις. Η ομάδα του Φοίνικα έχει το στιλ παιχνιδιού που μου ταιριάζει και μου αρέσει, παίζει γρήγορα και παίζει και πρώτο χρόνο. Γενικά αν δεν ξέρεις βόλεϊ δε μπορείς να δεις αμέσως και να καταλάβεις τη βρώμικη δουλειά των πασαδόρων και των λίμπερο. Αν ξέρεις βόλεϊ μπορείς να καταλάβεις γιατί κέρδισε μία ομάδα και γιατί ένας επιθετικός τελειώνει με ευκολία τις επιθέσεις του χωρίς μπλοκ απέναντι του. Η δουλειά του πασαδόρου δεν είναι μόνο να κοιτάει την ομάδα του, αλλά να κοιτάει και την απέναντι ομάδα στο πως οργανώνεται στο μπλοκ και στην άμυνα. Πρέπει να λαμβάνεις υπ΄όψη σου τις περιστροφές για μπορείς να αποφύγεις τους αντιπάλους. Γενικά το παιχνίδι γίνεται πολύ κουραστικό για τον πασαδόρο διότι έχει πολλά πράγματα στο μυαλό του πέρα από τα σωματικά προσόντα που πρέπει να έχει. Πρέπει να οργανώσει και να μοιράσει το παιχνίδι και να προβλέψει τον αντίπαλο».
Το παιχνίδι σου χαρακτηρίζεται από πολλά ευθείας περάσματα που σου δίνουν πολλούς πόντους. Πως επιλέγεις τις επιθέσεις σου;
«Είναι ένα πλεονέκτημα που έχει κάθε πασαδόρος που είναι αριστερόχειρας. Έχει διευκόλυνση από την τροχιά που έρχεται η μπάλα από την υποδοχή. Όταν βλέπω πως έχω πιθανότητες απέναντι στο αντίπαλο μπλοκ κάνω επιθέσεις. Δεν καθορίζουν το αποτέλεσμα αλλά δίνουν ανάσες στην ομάδα και είναι σημαντικές».
Μετά την απώλεια του 4ου σετ είδαμε μεγάλο εκνευρισμό στην ομάδα του Φοίνικα αλλά στο 5ο σετ ήσασταν υποδειγματικοί. Τι έγινε ακριβώς;
«Ο Εθνικός δεν έκανε το καλύτερο του παιχνίδι αν εξαιρέσουμε την απόδοση του Σέρβου και των κεντρικών. Όλοι είδαμε πως μπορούσαμε να νικήσουμε με 3-0 ή 3-1 σετ, ειδικά μετά την εύκολη κατάκτηση του 1ου σετ. Πιστέψαμε στο τρίποντο αλλά από δικά μας λάθη χάσαμε δύο σετ. Είχαμε ματς μπολ που δεν τα εκμεταλλευτήκαμε. Αυτό έφερε στιγμιαία απογοήτευση αλλά στο τάι μπρέικ δείξαμε χαρακτήρα»
Ζείτε πολύ έντονα τους αγώνες στη Σύρο...
«Ο κόσμος της Σύρου αγαπάει το βόλεϊ πάνω απ΄ όλα και φυσικά την ομάδα του. Έχει δημιουργήσει βολεϊκό κοινό και αυτό έχει σημασία. Στις μεγάλες ομάδες του κέντρου οι οπαδοί είναι πιο πολύ του ποδοσφαίρου και δεν ξέρουν πολύ βόλεϊ. Στην επαρχία, όπως στη Σύρο, στην Αλεξανδρούπολη και στο Βραχάτι ο κόσμος ξέρει βόλεϊ και αυτό είναι σημαντικό».
Μπορεί να δούμε στον τελικό του πρωταθλήματος τον Φοίνικα με τον Εθνικό ή άλλη επαρχιακή ομάδα;
«Πέρυσι έφτασα με τον Παμβοχαϊκό στον τελικό. Επομένως δεν είναι απίθανο μια ακόμα επαρχιακή ομάδα να φτάσει στον τελικό, ίσως και οι δύο... Μακάρι... Θα θέλαμε να είμαστε στα μεγάλα παιχνίδια. Αρχικός στόχος του Φοίνικα είναι η πρόκριση στην 4αδα. Περάσαμε στο φάιναλ-4 του Λιγκ Καπ και θέλουμε να προχωρήσουμε και στο Κύπελλο. Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας, πολλά θα γίνουν και ο Φοίνικας αξίζει να κάνει κάτι μεγάλο και στο τέλος να χαμογελάσουμε»
Που αφιερώνεις τον δεύτερο τίτλο του MVP;
«Αφιερώνω τον τίτλο στους γονείς μου. Από τότε που ξεκίνησα το βόλεϊ με έχουν στηρίξει πολύ και τους χρωστάω πολλά».