«Ο αγώνας με τον Ολυμπιακό κρίθηκε στο πάθος και στη θέληση για τη νίκη και ευτυχώς για την ομάδα μου είχαμε αποθέματα και μπορέσαμε και πήραμε μεγάλη και ιστορική νίκη».
Η Παναχαϊκή είναι η ομάδα των αντιθέσεων, ξεκίνησε με νίκη επί του Παναθηναϊκού, έκανε ήττες και μετά νίκησε στον Ολυμπιακό. Στο μεταξύ αποχώρησε και ο προπονητής και πατέρας στου Άρης Αγγελόπουλος. Πες μου για όλα αυτά...
«Κάναμε πολύ καλή αρχή. Πάλι έπαιξε ρόλο το πάθος και η θέληση για να ξεκινήσουμε και να μπούμε δυνατά στο πρωτάθλημα. Γνωρίζαμε πως ο Παναθηναϊκός δεν είχε τη δύναμη του παρελθόντος και πως μέσα στην έδρα μας μπορούσαμε να τον κερδίσουμε. Ακολούθησαν δύο εκτός έδρας αγώνας με Εθνικό και Φοίνικα που κάνουν πρωταθλητισμό και έχουν διαφορετικά μπάτζετ και διαφορετικούς στόχους. Αυτές τις ήττες δε μπορώ να τις κρίνω ως αποτυχίες. Εκεί όντως κάναμε μια κοιλιά και ήρθε απρόσμενη ήττα από το Αιγίνιο που έγινε αμέσως μετά την αποχώρηση του Άρη Αγγελόπουλου από την ομάδα. Αυτό ναι, μας επηρέασε γιατί είμαστε μια ομάδα με τις ιδιαιτερότητες μιας οικογένειας και όχι επαγγελματικής ομάδας».
Θεωρείς πως η Παναχαϊκή μπορεί να πετύχει το στόχο της παραμονής στην Βόλεϊ Λιγκ;
«Θεωρώ πως η δυναμική της Παναχαϊκής είναι τέτοια που μπορεί να αποφύγει τον υποβιβασμό και μάλιστα να πάρει μία θέσει που δεν είναι στο 9-12 και στα πλέι άουτ».
Στο ματς με τον Ολυμπιακό ήσουν μεταμορφωμένος και φορτωμένος από ενέργεια. Γιατί;
«Ναι, είχα ένταση και αναβρασμό μέσα μου με αυτά που είχαν γίνει τις προηγουμένες ημέρες. Μου βγήκε θετικά αυτή η ενέργεια μέσα μέσα στο παιχνίδι και κατάφερα να το χρησιμοποιήσω υπέρ μου και υπέρ της ομάδας μου. Για αυτό και όταν τελείωσε ο αγώνας με τον Ολυμπιακό έτρεξα στην κερκίδα που ήταν ο πατέρας μου και ξέσπασα σε κλάματα. Μου βγήκε όλη αυτή η ένταση που είχα μέσα μου τις τελευταίες ημέρες. Γιατί τόσο εγώ όσο και η ομάδα ήμαστε υπό αμφισβήτηση... και θεωρώ πως το ματς με τον Ολυμπιακό ήταν δικαίωση και διαφήμιση».
Η αμφισβήτηση ήρθε μέσα από την Πάτρα ή έξω από την Πάτρα;
«Και μέσα από την Πάτρα... Θα έλεγα πως αυτά ξεκινάνε όσο πιο κοντά γίνεται και μετά εξαπλώνονται...».
Αφιερώνεις στον μπαμπά τον τίτλο του MVP;
«Ναι, είναι αφιερωμένο στο μπαμπά. Πρώτα απ΄ όλους και φυσικά στη μητέρα μου και στην κοπέλα μου γιατί τελευταία έχω μείνει μεταξύ συγγενών και φίλων...».
Το λες με μία πικρία, έχετε έρθει σε ρήξη με τα υπόλοιπα παιδιά; Είναι κάτι που σε έχει πικράνει;
«Ο αθλητισμός είναι πλέον επαγγελματικός. Δεν έχει να κάνει με συμπάθειες και αντιπάθειες μέσα στο τερέν. Όλοι οι αθλητές πρέπει να αγωνίζονται για ένα σκοπό, για την την ομάδα. Οτιδήποτε άλλο πρέπει να το αντιπαρέρχομαι και να κάνω το καθήκον μου».
Πηγή: sentragoal.gr
