Συντετριμμένος και υποβασταζόμενος αποχώρησε από το κοιμητήριο ο Αντώνης Τσακιρόπουλος που δεν μπορούσε να σταματήσει τους λυγμούς του: «Είναι πολύ άδικο αυτό που συνέβη. Μεγαλώσαμε μαζί. Είχαμε τα ίδια όνειρα και τους ίδιους στόχους. Είχαμε πολλές χαρές και λύπες μαζί. Ζήσαμε μεγάλες στιγμές με ένταση. Είναι απίστευτο αυτό που έχει συμβεί. Θέλω να κάνω έκκληση στο νησί να συνεχιστεί το έργο του. Κι εμείς από την πλευρά μας θα κάνουμε ό,τι μπορούμε να βοηθήσουμε. Κι είμαστε στη διάθεση του οποιουδήποτε θέλει να βοηθήσει».

«Οταν γυρίσαμε από την Ιταλία»

«Αυτά που είδαμε δεν μπορούμε τα πιστέψουμε. Είναι κάτι που χρειάζεται πολύ χρόνο να το πιστέψουμε και να το χωνέψουμε. Εφυγε ένας άνθρωπος που τον αγαπούσε όλος ο κόσμος. Τον θυμάμαι από τον Ηρακλή και χαίρομαι που ήμουν συμπαίκτης του και που γυρίζαμε μαζί από την Ιταλία στον Ηρακλή και πήραμε έναν τίτλο», τόνισε ο Αντρέι Κράβαρικ.

Και πρόσθεσε: «Ηταν άνθρωπος με χιούμορ. Είχε αισιοδοξία και είχε έρθει στη Λήμνο για να κάνει ένα έργο που πρέπει να συνεχιστεί και σε λίγα χρόνια να θυμίζει στο νησί πως ο Νίκος είναι συνέχεια μαζί μας και να δούμε τις ακαδημίες και την ομάδα στην κατηγορία».

Μόνο ο Μέλκας και ο Μουστακίδης

Ο Γιάννης Μέλκας που μαζί με τον Σάκη Μουστακίδη και τον Αντρέι Κράβαρικ ήταν οι μοναδικοί προπονητές της Βόλεϊ Λιγκ που έδωσαν το παρόν είπε: «Ο γιος μου έβαζε τη φανέλα του Νίκου και χτυπούσε την μπάλα και έλεγε Νίκος Σαμαράς κι ας έπαιζα κι εγώ βόλεϊ. Πολλά παιδιά έπαιξαν εξαιτίας του βόλεϊ. Είναι πολύ δύσκολη η θέση της Λήμνου να συνεχιστεί το έργο του Νίκου. Κι εγώ ως προπονητής κι ως ΠΑΟΚ θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε. Να φέρουμε την ομάδα να κάνει φιλικά παιχνίδια και να βοηθήσουμε να αναπτυχθεί το άθλημα. Όλα τα παιδιά θα πρέπει να νιώθουν τυχερά που δούλεψαν μαζί του και να είναι δυνατά και να βρουν τις δυνάμεις».

«Να συνεχιστεί το έργο του»

Τέλος, ο Θοδωρής Μποζίδης δήλωσε: «Ακόμα και τώρα δεν μπορούμε να το χωνέψουμε. Ηταν μεγάλος αθλητής και η αξία του είχε φτάσει παντού. Εδώ είχε φτιάξει την καριέρα του. Θέλω να συνεχιστεί το έργο του γιατί μας παρακολουθεί από ψηλά. Αν μου ζητηθεί θα είμαι δίπλα στο έργο του Νίκου στη Λήμνο και νιώθω υποχρέωση να βοηθήσω».