Ξεκίνησε με «πόνο» μετά τα όσα έγιναν με το διαιτητικό λάθος με τον «άσσο» του Αλέξανδρου Ράπτη στο ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού και τελείωσε «ωραία» με ένα ξεκάθαρο φινάλε όπου ο πρωταθλητής αναδείχτηκε δίκαια ο Ολυμπιακός απέναντι στον άξια κυπελλούχο ΠΑΟΚ.

Δίκαιη μοιρασιά σε ένα άθλημα που όπως είπε πρόσφατα και ο Σάκης Ψάρρας είναι «δίκαιο και κερδίζει σχεδόν πάντα ο καλύτερος».

Ουδέν αληθέστερο… ειδικά όταν στην ζωή του μπήκε και το video check.

Τα πλέι οφ και το φάιναλ-4 του κυπέλλου κύλησαν χωρίς γκρίνιες και παρατράγουδα καθώς η επένδυση της διοργανώτριας με το «καλημέρα» έβγαλε και με το παραπάνω τα λεφτά του.

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που μετά από ημιτελικούς και τελικούς δεν μένει η παραμικρή σκιά για διαιτητική απόφαση και η τεχνολογία του βολεϊκού VAR είναι και ο μεγάλος πρωταγωνιστής στην εφετινή σεζόν.

Έχοντας λοιπόν μπροστά μας όλο το φιλμ των 110 αγώνων του πρωταθλήματος αποδεικνύεται πως ο Ολυμπιακός κατέκτησε δίκαια τον τίτλο.

Ήταν η καλύτερη ομάδα σε διάρκεια και με μόνο τρεις ήττες μέσα στη σεζόν. Οι δύο ήταν ανώδυνες από Κηφισιά και Φοίνικα και η μία του κόστισε το κύπελλο Ελλάδας.

Ο Ολυμπιακός διεύρυνε το αήττητο σερί του στο 44-0 και πήρε ένα μεγάλο ρίσκο τον Ιανουάριο με την αλλαγή του Μπέμε με τον Αλεξίεφ και την αντικατάσταση του Φράγκου με την έλευση του Σμαραγδή. Η επιλογή να ενισχύσει την επίθεση του και να θυσιάσει μέρος της ισχύς του στο μπλοκ και ίσως και στην υποδοχή δικαιώθηκε αλλά και δοκιμάστηκε από την πίεση που ένιωσε η ομάδα με τους τραυματισμούς των Αλεξίεφ, Κουμεντάκη. Το πιο σημαντικό για τον Ολυμπιακό ήταν διαχείριση της απώλειας του κυπέλλου.

Η ομάδα έβγαλε αντίδραση και ποτέ δεν έπεσε κάτω από το μέσο όρο των επιδόσεων της και αυτό οφείλεται στον τεράστιο αθλητή που λέγεται Κώστας Χριστοφιδέλης.

Κράτησε την υποδοχή αλλά και τον στατικό ρυθμό του Ολυμπιακού. Όταν όμως επέστρεψε ο Αλεξίεφ η επίθεση του Ολυμπιακού απέκτησε και πάλι φοβερή ισχύ και κυρίως πιο γρήγορο ρυθμό

Αυτό που είχε ο Μουνιόθ στο μυαλό του τον Γενάρη για την έλευση του Αλεξίεφ τον δικαίωσε εκ του αποτελέσματος.

Ο Ολυμπιακός είχε πολλές επιθετικές λύσεις οι οποίες έκαναν και τη διαφορά σε ένα πρωτάθλημα που το μπλοκ – άμυνα είναι πολυτέλεια και μετράει πάντα η δεύτερη και η τρίτη επίθεση.

Αυτός είναι και ο λόγος που ο Ολυμπιακός βρήκε τοίχο απέναντι στις ιταλικές ομάδες καθώς εκεί υπάρχουν άλλες προτεραιότητες με το μπλοκ – άμυνα, την ανάπτυξη, την ταχύτητα και την κόντρα επίθεση να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το βαρόμετρο της σεζόν ήταν ο ΠΑΟΚ. Κάποιοι μπορεί να θεωρούν αποτυχία το 3-0. Έτσι φαίνεται αλλά δεν είναι. Στη σειρά των τελικών αλλά ο ΠΑΟΚ δε μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο.

Ίσως να κατακτούσε κάποιο σετ στον πρώτο ή στον τρίτο τελικό αλλά μέχρι εκεί.

Ήταν φως φανάρι πως οι παίκτες του είχαν «αδειάσει» από ενέργεια ακόμα και από τους ημιτελικούς με την Κηφισιά.

Όλοι στον ΠΑΟΚ γνώριζαν πως στον αγώνα της «μιας ανάσας» δηλαδή σε έναν ημιτελικό ή σε έναν τελικό θα είχαν τύχη απέναντι στον Ολυμπιακό.

Έτσι κατακτήθηκε και το κύπελλο.

Στο μαραθώνιο των τελικών όμως ο ΠΑΟΚ έμεινε από δυνάμεις και αυτό έχει την εξήγηση του.

Ο Μουνιόθ «φόρτωσε» την ομάδα του με μίνι προετοιμασία στον Β΄ γύρο όπου είχε και το βαθμολογικό περιθώριο να χάσει και κάποιον αγώνα. Έβλεπε μπροστά με σκοπό να έχει ενέργεια στα πλέι οφ.

Την ίδια ώρα ο ΠΑΟΚ έχανε πολύτιμο χρόνο και όπως αποδείχτηκε δεν ήταν καν προετοιμασμένος για την ευκαιρία που του παρουσιάστηκε την προτελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου για να νικήσει τον Ολυμπιακό στο «Μελίνα Μερκούρη» ώστε να πάρει το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ.

Στη συνέχεια η ομάδα βρήκε τον ψυχωμένο Ηρακλή στα πλέιφ οφ και από «το πουθενά» μπήκε σε περιπέτειες, έχασε τον προορισμό της και τον στόχο της.

Αντί να κάνει προετοιμασία για τους τελικούς έχασε χρόνο με τη δεύτερη αλλαγή προπονητή.

Ο Γιούρι Φιλίποφ δε μπορούσε να κάνει τίποτα περισσότερο από ότι έκανε στο φάιναλ-4 του κυπέλλου και ο ΠΑΟΚ.

Δεν είναι τυχαίο πως ο ΠΑΟΚ σε όλους τους αγώνες έμπαινε δυνατά και «έσβηνε» από ενέργεια σε σερβίς, επίθεση και φυσικά υποδοχή. Οι δύο βασικοί του ακραίοι Σαφράνοβιτς, Μουγκουτούτια δεν άντεξαν την πίεση και ο ΠΑΟΚ δε μπορούσε να αποκτήσει υπεροχή έναντι του Ολυμπιακού.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν αξιοποίησε κανένα προβάδισμα που πήρε σχεδόν σε όλα τα σετ των τελικών με τον Ολυμπιακό. Οι παίκτες του Δικεφάλου δεν είχαν αυτοπεποίθηση και δεν είχαν δυνάμεις.

Το πρωτάθλημα 2018-19 ανήκει στο παρελθόν και ήδη γίνονται οι πρώτες σκέψεις για τη νέα αγωνιστική σεζόν.

Το μόνο που θα περιμένουμε να δούμε είναι εάν και στο νέο πρωτάθλημα θα έχουμε την διαρχία Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ ή θα έχουμε και μία μεγάλη έκπληξη